Teraźniejsza Prawda nr 326 – 1983 – str. 7
Innym dziełem Królewskiej władzy Jezusa było odrzucenie w 1878 roku nominalnego kościoła chrześcijańskiego, Babilonu, dokładnie jak w porównaniu o 1845 lat wcześniej, w 33 roku naszej ery, Pan odrzucił nominalny dom żydowski (Mat. 23:37—39; Łuk. 19:41—44; C, str. 238—240).
Rodzaj ludzki stanowi poddanych Królestwa Bożego i Chrystusowego, który przez wiele stuleci był w niewoli powstałego samozwańczego królestwa szatańskiego.
Chrystus i zmartwychwstali święci stanowiący Królestwo Boże, atakują obecnie królestwo szatana, by doprowadzić je do zniszczenia i wyzwolić więźniów, by ci ostatni mogli być doprowadzeni pod zwierzchnictwo Królestwa Bożego.
Tysiącletnia Władza Chrystusa trwać będzie od 1874 do 2874 roku. Do 2874 roku zniszczy On wszelkie skutki grzechu Adamowego, będącego wyrażeniem rządów, władzy i mocy szatana (1Kor. 15:24—26). Wtedy zakończą się Jego Restytucyjne Rządy, a On i święci jako Sędziowie w Małym Okresie (Obj. 20:7), sprawując sąd bez miłosierdzia jako przedstawiciele Jehowy, przeprowadzą próbę odrodzonej ludzkości i zniszczą we wtórej śmierci tych wszystkich, którzy w tej próbie nie wykażą doskonałego posłuszeństwa, a wszystkich posłusznych obdarują życiem wiecznym. Nikt nie umrze śmiercią Adamową podczas Małego Okresu, następującego od 2874 roku, ponieważ śmierć Adamowa zostanie już wcześniej zniszczona (1Kor. 15:26). Chrystus, Głowa i Ciało, zostaną jednak na wieki królami.
Żelazna laska Chrystusa (Ps. 2:9, Obj. 2:26, 27; 19:15) oznacza siłę jakiej będą używać, by zniszczyć wszelki ślad po imperium szatana i wszelkie zewnętrzne złe postępowanie sprzeciwiające się Jego Restytucyjnym Rządom podczas tego tysiąca lat. Ta żelazna laska powoduje obecnie Czas Ucisku. W 2874 roku przestanie ona działać, kiedy przez jakiś czas każdy będzie mógł robić to, co się jemu będzie podobało, bez jakiejkolwiek ingerencji ze strony owej żelaznej laski. A kiedy każda jednostka zachowa się już w tej próbie tak jak zechce, to Chrystus Swą potężną mocą, lecz nie przez ożywienie ,,laski żelaznej”, zniszczy tych, którzy nie będą się nadawali do naprawy, którzy nadal będą mieli przyjemność w czynieniu zła (Mat. 25:41—46; Obj. 20:7—9).
OPUBLIKOWANIE CIENI PRZYBYTKU W 1881 ROKU
Sto lat temu, w 1881 roku, zostały wydane Cienie Przybytku, które obecnie stanowią fundament poselstwa Prawdy na czasie.
Treść artykułu ,,Wielki Dzień Pojednania” z marca 1880 roku, opublikowanego w Strażnicy (Tower, Reprints 78) wskazuje, że brat Russell już przed owym czasem osiągnął jasność zrozumienia dwóch ofiar za grzech i dwóch zbawień, jak to pokazały typy — cienie — przybytku (Żyd. 10:1). Jesienią 1879 roku, po raz pierwszy w Żniwie Ewangelii, brat Russell
kol. 2
otrzymał jaśniejsze zrozumienie tych dwóch zbawień, niebiańskiej i ziemskiej fazy Królestwa, jak to jest przedstawione w typach przybytku, bowiem właśnie jesienią 1879 roku brat Russell doszedł do zrozumienia ofiar za grzech, które są pokazane w 3Mojż. 16, dzięki czemu stały się dla niego jasne cienie przybytku.
Następujące fakty wykażą prawdziwość powyższych stwierdzeń: w Strażnicy (Tower) z lutego 1880 roku, w artykule zatytułowanym ,,Cienie Zakonu” (Reprints 72), pojawił się pierwszy artykuł o przybytku, dotyczący poświęcenia kapłaństwa (3Mojż. 8) jako przynoszącego dwie ofiary za grzech w postaci jednej ofiary (Reprints 73, par. 1—4), zanim brat Russell otrzymał światło o dwóch ofiarach za grzech. W marcu 1880 roku, Strażnica podała wyjaśnienie 3Mojż. 16, obejmujące wytłumaczenie ofiar za grzech i dwóch zbawień (Reprints 78).
W Z '09,216, par. 2—8 (Reprints 4434), brat Russell wyjaśnia, że już od (lutego) 1880 roku, pisał na temat dwóch ofiar za grzech, w świetle otrzymanego zrozumienia 3Mojż. 16 w porównaniu z Żyd. 13:13 (porównaj TP '38,84, 85). Napisanie, tych dwu artykułów miało na celu odrzucenie próby wykluczenia Okupu z 3Mojż. 16, podjętej przez Barboura w 1879 roku (Z .16, 173, par. 10, 11). Artykuł Barboura bardzo zaniepokoił naszego Pastora, ponieważ zdawał sobie sprawę, iż trafi on do rąk wielu szczerych owiec.
W związku z tym, brat Russell przez trzy dni walczył w modlitwie o światło badając 3Mojż. 16. W kilka tygodni po otrzymaniu owego światła, zebrał swych głównych współpracowników na ośmiodniowej konwencji w Allegheny, gdzie przedyskutowano nowe światło dotyczące przybytku. Wszyscy, z wyjątkiem pana Patona, uradowali się zrozumiawszy w jaki sposób przybytek ilustruje powołanie Kościoła do Boskiej natury a ludzkości do restytucji. Działo się to pod koniec listopada i na początku grudnia 1879 roku. Następnie brat Russell przedstawił wykład na ten temat dla zgromadzenia w Allegheny. A jeszcze później, nie później jednak niż na początku stycznia 1880 roku, napisał swój pierwszy artykuł na temat nowego zrozumienia przybytku dla lutowego wydania Strażnicy w 1880 roku, wyjaśniając w nim rolę Najwyższego Kapłana Świata i jego ofiarę za grzech w dwóch częściach, co jeszcze jaśniej przedstawił w Strażnicy z marca 1880 roku. W ponad rok później wydał Cienie Przybytku. Zgodnie z podanymi tu faktami, światło zrozumienia odnośnie przybytku i dwu zbawień przyszło w 1879 roku, a publicznie zostało ogłoszone w Strażnicy z 1880 roku i w Cieniach Przybytku w 1881 roku.
Widocznie więc, jak wykazują to fakty i stosowne oświadczenia brata Russella przytoczone powyżej, rok 1881 podany w Z '16,173, par. 10 (a także Reprints 3824) w odniesieniu do wyjaśnienia 3Mojż. 16, itd., jest albo błędem drukarskim, albo też potknięciem pamięci, ponieważ jak powyżej pokazaliśmy, zarówno jego ustne jak i pisemne stwierdzenia