POŁOŻENIE PRZYBYTKU	UKŁAD WIEKU EWANGELII	UKŁAD PRZEJŚCIOWY, CZYLI EPIFANICZNY	UKŁAD WIEKU TYSIĄCLECIA	UKŁAD WIEKU PO TYSIĄCLECIU
Świątnica Najświętsza	Stan Boskich Istot – Bóg i Jezus (w Paruzji, włączając licznych członków Maluczkiego Stadka narodzonych z Ducha)	Stan Boskich Istot – Bóg i Jezus (włączając ostatecznie wszystkich członków Maluczkiego Stadka narodzonych z Ducha)	Stan Boskich Istot, włączając Chrystusa w Jego zdolności służenia Bogu na rzecz ludu	Wieczny Stan Boskich Istot, włączając Chrystusa w posługach Bogu na rzecz wszelkich istot niższych niż Boskie
Świątnica	Stan embrionalny zatrzymujących korony Świątnica i tracących korony (Wielka Kompania) Nowych Stworzeń	W skończonym obrazie stan zatrzymujących korony (Maluczkie Stadko) Nowych Stworzeń	Stan Chrystusa w Jego zdolności służenia ludowi na rzecz Boga	Stan Chrystusa służącego na rzecz Boga wszystkim istotom niż- szym niż Boskie
Dziedziniec	Stan usprawiedliwionych z wiary, to, jest, próbnie usprawiedliwionych Żydów i pogan – wierzących w Jezusa jako Zbawiciela	W skończonym obrazie stan Wielkiej Kompanii i Młodocianych Godnych (antytypowych lewitów)	Stan Starożytnych Godnych (Kaatyci), Wielkiej Kompanii (Meraryci) i Młodocianych Godnych (Gersonici)	Stan St. G., W. K. i M. G. jako duchów posługujących pod kierunkiem Chrystusa na rzecz świata i po-Tysiącletnich stworzeń
Obóz	Stan nominalnych, nie usprawiedliwionych Żydów i pogan, jako różniących się od prawdziwego ludu Bożego	W skończonym obrazie stan nie-lewitów próbnie usprawiedliwionych, włączając Poświęconych Obozowników Epifanii	Stan mas rodzaju ludzkiego doznających restytucji (po rozpoczęciu się Pośredniczącego Panowania)	Stan odrodzonej ludzkości i nowych rodzajów doskonałych istot, które zostaną stworzone i będą wierne w swoich próbach
Poza Obozem	Stan tych, którzy nie są nawet nominalnym ludem Bożym, lub są jednostkami wyklętymi	W skończonym obrazie stan tych, którzy w Wieku Ewangelii byli w Obozie lub są jednostkami wyklętymi	Stan tych, którzy nie rozpoczęli restytucji i członkowie wtórej śmierci, którzy umrą w stu latach	Stan nowych rodzajów doskonałych istot, które zostaną stworzone, lecz jeszcze w pełni nie wypróbowanych

(Zobacz Cienie Przybytku; Z 4745, 4876; F 151, 152, 185-187; E 4, 126-128; Ter. Pr. ’69, str. 79; E 10, 114, 209, 649, 672; E 11, 472, 473, 493; E 12, 187, 188, 519, 730; P ’40, 13, 14; P ’59, 34-44; Ter. Pr. ’72, str. 32-39; P ’72, 15, 67-76).

kol. 1

WIELKIE CUDA NA NIEBIE

Obj. 12

      Po śmierci pastora Russella wśród ludu w Prawdzie, miało miejsce odpadanie na wielką skalę w doktrynie i praktyce. J.F. Rutherford usuwał stopniowo, jedno po drugim, wiele z prawdziwych tłumaczeń biblijnych dokonanych przez brata Russella i zastępował je błędami wytwarzanymi przez siebie. Apostazja ta była wykazywana na tych łamach w miarę jej rozwoju (zobacz także szczególnie E 6, Meraryzm). Wśród prawd usuniętych przez JFR była prawda z Obj. 12, wyłożona przez brata Russella we wczesnym okresie Paruzji (zobacz przedruki Z 55, 56, 306, 307; komentarze bereańskie). Wierzymy, że prawda ta powinna być potwierdzona i broniona, a więc dlatego rozważymy ją tutaj.

      W Watch, Tower w 1925 roku, w artykule z tytułem zapożyczonym z teatralnego świata – „Narodziny narodu” – J.F.R. przedstawił swój błędny „nowy pogląd”. On błędnie twierdził, że Obj. 11:17-19 należy do Obj. 12. Na tej fałszywej podstawie założył swoją błędną interpretację Obj. 12, stosując ten rozdział do końca Wieku Ewangelii i starając się w ten sposób wywyższyć samego siebie i swoje dzieło, natomiast prawdziwa interpretacja obejmuje wypełnienie rozpoczynające się
kol. 2
w Żniwie Żydowskim i rozwijające się dalej w Wieku Ewangelii.

      Jak przedstawiliśmy w wydaniu wrzesień-październik (1981), siódma trąba zaczęła brzmieć, gdy zaczęło się tysiącletnie królowanie Chrystusa jesienią 1874 roku (a nie tylko jesienią 1914 roku, jak nauczał JFR i inni wodzowie „S. J.”). Rozgniewanie narodów poprzedzało jak również następowało po jesieni 1914 roku a inne wydarzenia wspomniane w Obj. 11:18 obejmują długi okres czasu włączając unicestwienie szatana i jego posłanników, co nastąpi przy końcu Małego Okresu.

      Obj. 11:19 odnosi się do eksponowania Prawdy od 1874 roku na temat Kościoła, prawdziwej świątyni Boga, do dania perspektywy Prawdy dotyczącej Boskich zamierzeń i Planu, objawionych w Nim Samym i w Chrystusie – ucieleśnienie Jego pełnego układu zarządzeń – z występującymi w tej łączności błyskawicami świeckich i religijnych prawd, proklamacjami Prawdy, kontrowersjami, rewolucjami (szczególnie z wielką rewolucją Obj. 16:16, 18-21) i spuszczeniem twardych trapiących prawd (zobacz P '81,78, 79).

      Obj. 12 widocznie nie jest powiązany z 11:17-19. Jest on oczywiście osobnym widzeniem,

poprzednia strona – następna strona