Teraźniejsza Prawda nr 324 – 1982 – str. 78
objawieni i zniszczeni, unicestwieni we wtórej śmierci razem z diabłem i jego aniołami (Mat. 25:41-46; Obj. 20:7-9; 21:8).
OTWARCIE BOSKIEJ ŚWIĄTYNI W NIEBIE
Prawdziwy Kościół jest Boska Świątynią (1Kor. 3:16, 17; 6:19; 2Kor. 6:16; Efez. 2:20- 22). Było to wyjaśnione i odkryte (otwarte, porównaj Obj. 5:2, 6; 20:12) w wielu aspektach, jak nigdy przedtem, w sferze religijnej, w sferze duchowych niebios, w czasie trąbienia siódmego anioła. Kościół był tak przedstawiony w A, Cieniach Przybytku, w Strażnicy i gdzie indziej, jako klasa „tajemnicy”, zbiorowy Pośrednik i jako mający udział z naszym Panem Jezusem w ofierze za grzech (nie w okupie!). O wiele więcej podano w E, F, E 15, Ter. Pr. Nr 182, str. 17; Nr 207, str. 29; Nr 295, str. 90 i innych pismach Prawdy na temat powołania Nowego Stworzenia, jego przeznaczenia, organizacji, posiadania Ducha Świętego, porządku, dyscypliny, prawa, odpocznienia, sądu, chrztu, wielkanocy oraz przywilejów i zobowiązań małżeńskich, rodzicielskich i innych przywilejach i zobowiązaniach, o nieprzyjaciołach i zasadzkach, o jego dziedzictwie w czasie przebywania na ziemi i w zmartwychwstaniu.
Kościół w szerszym znaczeniu, Kościół Pierworodnych (Żyd. 12:23), obejmuje Wielką Kompanię, co także było jasno przedstawione w A, F, Teraźniejszej Prawdzie w numerach 307, 308, 309 i innych pismach Prawdy. Kościół jako antytypowa świątynia Salomona, włączając rzędy kamieni na dziedzińcu (przedstawiających Wielką Kompanię i Młodocianych Godnych) był opisany w szczegółach w PT w latach 1968, 1969.
ARKA W ŚWIĄTYNI
Arka przymierza jest typem Boskiego celu i Planu w Nim Samym i w Chrystusie – ucieleśnieniem Jego pełnego zarządzenia (Cienie Przybytku, str. 131; E 13,53). Stąd może ona odnosić się do niektórych lub wszystkich zarysów Jego Planu w jakimkolwiek okresie czasu. W prawdziwym Kościele Boga, w Jego oświeconych Prawdą członkach wszystkie zarysy Jego Planu na czasie były wzrastająco dostrzegane tutaj w dniach trąbienia siódmego anioła. Bez wątpienia w tej dziedzinie więcej będzie widoczne w miarę upływu czasu.
BŁYSKAWICE, GŁOSY I GRZMIENIA
Czas trąbienia siódmego anioła od 1874 roku był istotnie czasem symbolicznych błyskawic, głosów i grzmotów. Mówiono, że światła błyskawic pochodzą od Boga (Obj. 4:5). Przedstawiają one błyskawice religijnych i świeckich prawd, które różne sprawy wyprowadzały
kol. 2
na światło (Psalm 77:19; 97:8), łącznie z tym, co „ukryte jest w ciemności” (1Kor. 4:5), odnoszące się do symbolicznych niebios i ziemi – władz duchowej kontroli i społeczeństwa ludzkiego. Od 1874 roku miały miejsce takie symboliczne błyski światła z towarzyszącymi wyjawieniami, a zobaczymy ich jeszcze więcej.
Głosy – proklamacje różnych religijnych i świeckich spraw – także przeraźliwie przemawiały i były słyszane oraz będą jeszcze słyszane, w miarę gdy stary porządek – imperium szatana – będzie upadał a nowy porządek będzie powstawał (2Piotra 3:13). Włączone są tu „głosy wielkie” z 15 wiersza i liczne „głosy”, które wypowiadają się i krzykliwie domagają się swoich rzeczywistych i urojonych praw.
Przenośne grzmoty są kontrowersjami, które wystąpiły jako połączony rezultat błyskawic, prawd religijnych i świeckich. „Mocne gromy” – wielkie kontrowersje z Obj. 19:6 są tu włączone, na skutek których wiele wyznaniowych i nowoczesnych błędów zostało zbitych. Te kontrowersje były prowadzone słownie (włączając radio i telewizję) i drukiem pod wieloma postaciami – książki, czasopisma, ulotki, itd.
„TRZĘSIENIA ZIEMI I GRAD WIELKI”
Biblia używa słowa ziemia, by ono symbolizowało społeczeństwo ludzkie w swoich zdolnościach organizowania się. Dlatego trzęsienie ziemi byłoby rozerwaniem zorganizowanego społeczeństwa ludzkiego, rewolucją. Bywały rewolucje o różnym natężeniu i będzie ich więcej w przyszłości. Wierzymy, że nieuniknione stadium walki światowej rewolucji, czy Armagedonu, lub „trzęsienia ziemi”, jest bez precedensu i nie dorównujące żadnemu (Obj. 16:16, 18-21), jest szczególnym trzęsieniem ziemi lub rewolucją okresu Laodycei. Nawiasem mówiąc, jest pokazane, że wyżej opisane wystawienie Kościoła, jako Boskiej Świątyni, miało nastąpić przed rewolucją.
Grad jest zamarzniętą wodą, jest twardy i trapiący dla tych, na których pada. Woda przedstawia Prawdę, dlatego grad przedstawiałby twarde, trapiące Prawdy. Od 1884 roku bywało wiele takich Prawd. Te Prawdy były szczególnie trapiące dla tych, którzy usiłowali podtrzymywać błędy, włączając fałszywe nauki średniowiecza (Izaj. 28:17) i czasów współczesnych. Największym takim symbolicznym gradem jest to, co ma związek z walczącym stadium światowej rewolucji (Obj. 16:21). Ci, którzy od dłuższego czasu byli przekonywani przez swoich wodzów, że w tych ostatnich czasach – 100 lat po zamknięciu ogólnego wezwania zakończonego w 1881 roku – mają udział w wysokim powołaniu lub są do niego zapraszani, mogą stwierdzić, że Prawda na temat zamknięcia drzwi wejściowych do wysokiego powołania jesienią 1914 roku jest nieco za twarda i zbyt trapiąca, by ją przyjąć. Jeśli, jednakże, w głębokiej pokorze