Teraźniejsza Prawda nr 322 – 1982 – str. 48
najświętszej, z generalnie udzielaną odpowiedzią, że właśnie tam był umieszczony. Pokazaliśmy już w poprzedniej odpowiedzi błędność tego poglądu przez udowodnienie, że dokładne tłumaczenie 3Mojż. 16:2, 12, dowodzi, ze złoty ołtarz był w świątnicy. To również jest zawarte w każdym odnośniku do niego, w opisie dotyczącym polecenia budowy przybytku i w opisie podającym sprawozdanie z budowania go zamieszczonym w 2Mojżeszowej (zauważ szczególnie 30:1-7; 40:26 – „przed zasłoną”) oraz w opisie o służbie Lewitów z odniesieniem do niego zawartym w 4Mojżeszowej.
Zauważ także, że w związku z świątynią (1Król. 6:22), która jest odpowiednikiem przybytku na większą skalę, jest podane, że „cały ołtarz, który był przed [nie w świątnicy najświętszej, jak podane w w. 23] świątnicą najświętszą”.
Żyd. 9:4, w niektórych tłumaczeniach, także był powołany przez wodzów Towarzystwa do udowodnienia ich stanowiska. Na ten temat możemy powiedzieć kilka rzeczy:
(1) Manuskrypt watykański a także egipska i etiopska wersja (oba bardzo stare) umieszczają te słowa, tłumaczone przez niektórych jako „złoty ołtarz”, w w. 2 (zobacz Diaglott). Wiemy, że manuskrypt watykański w skali swego zasięgu jest uważany przez najlepszych krytyków tekstu jako najbardziej wiarygodny ze wszystkich starożytnych manuskryptów greckiego Nowego Testamentu. Jeśli przyjmiemy tę wersję, to ona, oczywiście, pozbawi tych, którzy starają się umieścić ołtarz do kadzenia w świątnicy najświętszej, ich głównego argumentu.
(2) Jednakże tym, którzy z uporem twierdzą, że inne manuskrypty dowodzą, iż kontrowersyjne słowa powinny być umieszczone w wierszu 4, oferujemy inną odpowiedź: Słowo przetłumaczone przez niektórych jako ołtarz w Żyd. 9:2, 4 jest thymiaterion, które występuje tylko raz w Nowym Testamencie, to jest w rozważanym ustępie, natomiast w każdym miejscu Nowego Testamentu, gdzie niewątpliwie jest mowa o złotym ołtarzu użyte jest
kol. 2
w języku greckim słowo thysiasterion (Obj. 6:9; 8:3, 5; 9:13; 14:18; 16:7). Z tego wynika, że słowo thymiaterion w Nowym Testamencie (Żyd. 9) powinno być przetłumaczone „kadzielnica”, jak to czynią wersje KJV, ERV i Younga oraz na marginesie ASV.
Ponadto, w Septuagincie – w greckim tłumaczeniu Starego Testamentu dokonanym przez hebrajczyków a rozpoczętym w 283 roku przed Chrystusem – thymiaterion bynajmniej nie jest użyty do przetłumaczenia hebrajskiego słowa dla złotego ołtarza, lecz jest często użyty do przełożenia hebrajskiego słowa dla kadzielnicy (na przykład, 2Kron. 26:19; Ez. 8:11). Fakt ten jest pomocny do rozstrzygnięcia rozważanej kwestii, ponieważ Apostołowie generalnie – prawie bez wyjątku – używają w języku greckim tych wyrażeń dla rzeczy Starego Testamentu, które występują w Septuagincie. Użycie słowa thymiaterion dla ołtarza występuje tylko w pogańskich i innych niebiblijnych książkach, natomiast nigdy w księgach biblijnych Starego (Septuaginta) i Nowego Testamentu.
Najwyższy kapłan miał wchodzić do świątnicy z kadzielnicą pełną węgli z miedzianego ołtarza i z kadzidłem oraz kłaść kadzidło na płonących węglach na złotym ołtarzu w świątnicy, tak aby dym kadzenia wonnego mógł go uprzedzić w świątnicy najświętszej i okryć ubłagalnię (3Mojż. 16:12, 13). Dlatego kadzielnica nie mogła być trzymana w świątnicy najświętszej.
Stąd widzimy, że ciężar dowodowy faworyzuje przekład w wersjach KJV, ERV i Younga słowa thymiaterion na „kadzielnicę”, w Żyd. 9, bez względu na to czy umieścimy to słowo w wierszu 2 czy 4. W ten sposób dowód typowy i antytypowy, jest przygniatający, że pastor Russell miał słuszność w sprawie usytuowania złotego ołtarza. Stanowisko wydawców Towarzystwa w tej sprawie jest tylko jednym z wielu dowodów ich niezdolności i braku kwalifikacji do podjęcia próby dokonania rewizji Cieni Przybytku.
P '80,78, 79.