Teraźniejsza Prawda nr 319 – 1981 – str. 94
wierne Maluczkie Stadko (Łuk. 12:32) otrzyma najwyższą chwałę i cześć, związaną z nieśmiertelnością. Stąd nieśmiertelność manifestuje wszystkie chwalebne atrybuty doskonałego charakteru w najwyższym stopniu, ze wszystkich rodzajów stworzeń Boskich.
Ale wszyscy synowie Boga, na każdym poziomie, otrzymają Świętego Boskiego Ducha. Nikt inny nie otrzyma pozwolenia do przedłużania swego istnienia poza Tysiąclecie, bez zdania ostatecznego egzaminu. Bóg będzie
kol. 2
w posiadaniu wspaniałego Wszechświata przez wieki wieczne, a z każdego z zamieszkałych światów będą rozbrzmiewać pieśni czci, które będą podchwytywane i powtarzane przez wszystkie kochające i lojalne serca w każdej części bezgranicznego dominium Jehowy. Istnienie będzie ideałem w tym szczęśliwym Dniu, dla którego zostały stworzone wszystkie inne dni a najwspanialszym dziedzictwem będzie dziedzictwo Chrystusa Bożego.
BS ’80, 42
kol. 1
INTERESUJĄCE PYTANIA I ODPOWIEDZI
TRZY RODZAJE GRZECHU
PYTANIE: Ile jest rodzajów grzechu?
ODPOWIEDŹ: Ogólnie rzecz biorąc istnieją trzy rodzaje grzechu:
(1) Grzechy ze słabości i/lub grzechy z nieświadomości, czasami nazywane grzechami powszednimi: „Ale który nie znał, a czynił rzeczy godne karania, mniej plag odniesie” (Łuk. 12:48). „Wiem, żeście to z nieświadomości uczynili, jako i książęta wasi” (Dz. 3:17). „Bo nie czynię dobrego, które chcę; ale złe, którego nie chcę, to czynię. A jeźliż ja to czynię, czego nie chcę, już ja więcej nie czynię tego, ale grzech, który we mnie mieszka” (Rzym. 7:19, 20). „Bom to z niewiadomości czynił, będąc w niewierze” (1Tym. 1:13). „Ale jest grzech nie na śmierć” (1Jana 5:17).
(2) Grzechy, które są całkowicie dobrowolne, czasami nazywane grzechami śmiertelnymi:
„Albowiem nie możebne jest, aby ci, którzy są raz oświeceni, i skosztowali daru niebieskiego, i uczestnikami się stali Ducha Świętego … Gdyby odpadli, aby się zaś odnowili ku pokucie, jako ci, którzy sobie znowu krzyżują Syna Bożego, i jawnie go sromocą” (Żyd. 6:4, 6). „Albowiem jeźlibyśmy dobrowolnie grzeszyli po wzięciu znajomości prawdy, nie zostawałaby już ofiara za grzechy” (Żyd. 10:26). „Jestci grzech na śmierć” (1Jana 5:16).
(3) Grzechy częściowo dobrowolne, częściowo ze słabości i/lub z nieświadomości, czasami nazywane grzechami mieszanymi; „Ten zasię sługa, któryby znał wolę pana swego, a nie był gotowym, ani czynił według woli jego, wielce będzie karany” (Łuk 12:47). „Tedy się począł przeklinać i przysięgać, mówiąc: Nie znam tego człowieka … I wspomniał Piotr na słowa Jezusowe … a wyszedłszy precz, gorzko płakał” (Mat. 26:74, 75).
JAK GRZECH JEST POPEŁNIANY
PYTANIE: W jaki sposób może być popełniony grzech?
ODPOWIEDŹ: W ogólności istnieją cztery sposoby.
(1) W myśli: „A widząc Pan, że wielka była złość ludzka na ziemi, a wszystko zmyślanie myśli serca ich tylko złe było po wszystkie
kol. 2
dni” (1Moj. 6:5). „Jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta” (Przyp. 30:32). „Myśli ich są myśli nieprawości” (Iz. 59:7).
(2) W pragnieniu: „Każdy, który patrzy na niewiastę, aby jej pożądał, już z nią cudzołóstwo popełnił w sercu swojem” (Mat. 5:28).
(3) W mowie: „Jeźli kto nie upada w słowie, ten jest doskonałym mężem, który też może na wodzy trzymać i wszystko ciało” (Jak. 3:2).
(4) W czynie: „Bo były złe uczynki ich” (Jan 3:19).
BLUŹNIERSTWO PRZECIWKO DUCHOWI ŚWIĘTEMU
PYTANIE: Co jest bluźnierstwem przeciwko Duchowi Świętemu?
ODPOWIEDŹ: Słowo bluźnić oznacza mówić źle. Bluźnienie przeciwko Boskiemu Świętemu Duchowi, mocy lub usposobieniu, jest aktem złego wyrażania się o wszelkiej nauce, czynie, przymiocie, planie Boga, itd., przeciwnie do przekonań mówiącego.
Nasz Pan ostrzega przed bluźnierstwem u Mat. 12:31, 32. Z kontekstu dowiadujemy się, że Jezus właśnie użył mocy Boskiej, lub Świętego Ducha, udzielonej Mu przez Ojca, by wypędzić diabła. Faryzeuszowie, którzy ten cud oglądali, nie mogąc mu zaprzeczyć, próbowali obalić jego siłę twierdząc, że został dokonany mocą szatana. W odpowiedzi Jezus dobitnie zaprzeczył, jakoby moc przez Niego użyta należała do Niego Samego. On stwierdził, że była to moc Boska, lub wpływ Boski, mówiąc: „Ja duchem Bożym wyganiam dyjabły”. Następnie potępił ich za to, że złośliwie przypisywali złym mocom, to czemu nie mogli zaprzeczyć, a co było dobrym czynem, któremu nie towarzyszyła żadna oznaka grzechu, samolubstwa, ambicji lub czegokolwiek przeciwnego naukom Boskim lub zarządzeniom dotyczącym Jego ludu, związanego przymierzem w tym czasie.
Jezus wykazał im, że przez niewiedzę i zaślepienie mogli opacznie interpretować Go, Jego słowa i Jego wysiłki, a przez podobne zaślepienie mogli błędnie interpretować wiele spraw Boga i dlatego źle się o nich wyrażać. Fakt, że źle się o tym wyrażali, pomimo iż stali się oni świadkami tak oczywistej mocy Boskiej