Teraźniejsza Prawda nr 319 – 1981 – str. 88
samolubstwa i światowości i poświęcenia się Bogu a nie w unii z ziemskimi rządami (w. 9; 2Kor. 6:14—18), ludowi, który stał się licznym. Prosili, aby mogli ostatecznie umrzeć śmiercią sprawiedliwych, jak rozpoznali, że takim był Duchowy Izrael (w. 10). Szatan przez swoje sługi postawił zarzuty tym chciwym wodzom, ponieważ zamiast im szkodzić duchowo wygłosili błogosławieństwa dla Duchowego Izraela (w. 11). Ale ci chciwi wodzowie zaprotestowali twierdząc, że musieli starać się o mówienie tylko tego, co Bóg włożył w ich usta (w. 12).
DRUGA PRÓBA PRZEKLINANIA
(21) Następnie szatan zaapelował do chciwych wodzów, aby przypatrywali się niektórym z Duchowego Izraela z innego punktu widzenia, skąd mogliby działać na ich duchową szkodę (w. 13). Przyprowadził ich w sferę prorokowania (wykładania) i ponownie przygotował kompletną liczbę sfer dla składania ofiar i ofiarował stosowne ofiary (zawiódł go na pole Sofim [dozorcy], na wierzch góry Fazga [rozpadlina], w. 14). Szatan i jego słudzy ponownie zostali poinstruowani, aby pozostali z ofiarami, które uważali za pożądane, gdy chciwi wodzowie ubiegali się o spotkanie z Bogiem i starali się otrzymać Jego instrukcję (w. 15).
(22) Ponownie Jehowa spotkał chciwych wodzów i dał im poselstwo do przedłożenia szatanowi i jego sługom, którego skwapliwie chcieli wysłuchać (w. 16, 17). Poselstwo chciwych wodzów do nich było, że, odmiennie od człowieka, Bóg nie kłamie (Żyd. 11:6; 2Tym. 2:13), ani nie zmienia Swojego Planu, ani nie mówi, że uczyni jakieś rzeczy a potem nie czyni ich (w. 18, 19; Iz. 46:9—11; 55:9—11). Dodatkowo, chciwi wodzowie zaręczyli, że oni otrzymali nakaz od Boga, aby błogosławili Duchowego Izraela i Bóg go błogosławił a oni nie mogli odwrócić tego (w. 20).
(23) Dalej, chciwi wodzowie stwierdzili, że Bóg nie widział nieprawości i przewrotności w Duchowym Izraelu, że On był z nim a głos Chrystusa Króla był wśród niego, jako prospektywnych Królów i Kapłanów mających z Nim królować (w. 21). Bóg wyprowadził ich z tego obecnego złego świata do Swego zarodkowego Królestwa i w Nim oraz przez Niego mieli ogromną siłę (Bóg wywiódł je z Egiptu; mocą jednorożcową [dziki wół, ASV] był mu, w. 22).
(24) Ponadto, chciwi wodzowie proklamowali, że żadna zła moc nie przemoże przeciw Duchowemu Izraelowi, o którym będzie mówione, że jest dziełem rąk Boga (w. 23)! Powstaną z wielką mocą i nie ustaną aż zostanie dokonane ich destruktywne dzieło przeciw wszelkiemu grzechowi, błędowi, samolubstwu i światowości (w. 24). Szatan oczywiście nie był z tego zadowolony i nakazywał chciwym wodzom, aby oni nie starali się przeklinać, ani błogosławić Duchowego Izraela (w. 25). Lecz ci wodzowie rzekli, że oni to już wyjaśnili, iż wszystko co Jehowa mówić będzie to uczynią (w. 26).
kol. 2
TRZECIA PRÓBA PRZEKLINANIA
(25) Szatan w okresie tyjatyrskim uczynił trzeci wysiłek, aby użyć chciwych wodzów do szkodzenia Duchowemu Izraelowi (w. 27). Tym razem szatan wziął ich do sfery połączenia Kościoła i państwa (wiódł Balak Balaama na wierzch góry Fegor [otwarcie], która patrzy ku puszczy, w. 28). Nastąpiła ta sama procedura jak w dwóch poprzednich wysiłkach (w. 29).
(26) Gdy chciwi wodzowie rozpoznali, że podobało się Bogu błogosławienie Duchowego Izraela, nie starali się więcej o użycie swoich zdolności do szkodzenia, lecz pilnie zajęli się sprawą jego przebywania w stanie izolacji zgodnie z jego podziałem na antytypowe pokolenia. A Duch Boży spoczął na tych wodzach (4Moj. 24:1, 2); w rezultacie złożyli dalszą deklarację o Izraelu oświadczając, że ich oczy zrozumienia, które były zamknięte, zostały obecnie otwarte (w. 3, 4) i że słyszeli słowa Boże oraz widzieli objawienie Boże (w. 4).
(27) Treścią trzeciej deklaracji chciwych wodzów o Duchowym Izraelu było; jak przyjemnie atrakcyjne są jego obrazowe miejsca przebywania (w. 5)! Jest on jako obrazowe ogrody, jako wielcy będący szczepieniem Jehowy i jako usprawiedliwieni, odświeżani obfitym zaopatrzeniem w Prawdę na czasie (w. 6; Ps. 1:3; Jer. 17:7, 8), wystarczającą do zaopatrzenia wielu innych. Jego obrazowe dzieci będą w licznych miejscach a jego władca, Król Jezus i Jego Królestwo będzie wywyższone (w. 7). Jehowa wyprowadził go z tego obecnego złego świata a w Nim i przez Niego mieli tak wielką siłę, że mogli zwyciężyć szatana, grzech, błąd, samolubstwo i świadomość krusząc oraz przeszywając tych nieprzyjaciół (w. 8).
(28) Chciwi wodzowie oświadczyli także, że Duchowy Izrael zachowywał się z wielką odwagą oraz siłą i któż go poruszy? Błogosławieni są ci, którzy go błogosławią a przeklęci są ci, którzy starają się mu szkodzić (w. 9; 1Moj. 12:3)! Szatan słysząc tę deklarację tak bardzo korzystną dla Duchowego Izraela był bardzo rozgniewany na chciwych wodzów i gniew ten wyraził zarzucając im, że wezwał ich do szkodzenia jego nieprzyjacielom a oni zamiast tego błogosławili im przy wszystkich tych trzech okazjach (w. 10).
(29) Dlatego szatan prosił chciwych wodzów, aby uchodzili do ich własnej sfery, wskazując, że zamierzał obdarzyć ich wielkimi zaszczytami, ale za postępowanie za Jehową zostali ich pozbawieni (w. 11). Lecz chciwi wodzowie spierali się mówiąc, że od początku mówili emisariuszom szatana, iż nawet gdyby dał im nadzwyczaj wielkie bogactwa, to i tak nie mogliby przekroczyć Boskich nakazów, czyniąc dobrze lub źle na własną rękę, lecz że mogliby jedynie głosić, co mówił Bóg (w. 12, 13). Dlatego odpowiedzieli, że wrócą do swej własnej sfery, lecz najpierw oznajmią proroctwo o tym, co Duchowy; Izrael uczyni imperium szatana w żniwie Wieku Ewangelii (w. 14).