Teraźniejsza Prawda nr 318 – 1981 – str. 78
nazwana smokiem, natomiast w przeciwieństwie do tego papiestwo począwszy od Obj. 13 niezmiennie jest nazwane bestią. Kontrast ten może być widziany szczególnie między rozdziałami 12 i 13 a także w rozdziale 13 oraz jest bardzo widoczny w Obj. 16:13, jak również w części pokazany jest w Ps. 91:13. To stosuje się także do Obj. 17. W ten sposób szóstą głową bestii z Obj. 12 i 13 oraz piątą i ósmą głową bestii Obj. 17 jest papiestwo; podczas gdy w tym samym czasie jest ono pokazane przez pewne głowy, jest ono także począwszy od Obj. 13 nazwane bestią.
Inną osobliwością kontrastowych wyrażeń, która powinna być zachowana w pamięci jest wyraźnie zarysowane rozróżnienie, które Obj. 17 czyni między Kościołem Rzymskokatolickim i papiestwem, które większość ludzi traktuje jako to samo. Kościół Rzymskokatolicki jest denominacją. Papiestwo (w jego pełnym znaczeniu) jest hierarchią, która posiada papieża jako swoją głowę i która uzurpowała sobie kontrolę nad Kościołem Rzymskokatolickim. Kościół Rzymskokatolicki istniał wcześniej niż papiestwo. To rozróżnienie jest pokazane różnymi sposobami w Obj. 17. Kościół Rzymskokatolicki jest wszetecznicą, która siedzi na bestii (Obj. 17:3), przedstawiającej papiestwo. Ponadto, jest on niewiastą, która siedzi na siedmiu głowach a jedna z nich, jak również bestia, jest papiestwem (Obj. 17:9). Te rozważania dowodzą istnienia tego rozróżnienia.
Te siedem głów najpierw jest określone (w. 9) w sposób obrazowy jako siedem gór a potem, literalnie, jako siedem królów, które to słowo jest w proroctwie często używane dla określenia królestw (Dan. 2:44; 7:17, 24; 8:20; 11:5, 6 itd.), natomiast w wielu ustępach słowo góra użyte jest obrazowo do przedstawienia Królestwa (Dan. 2:35; Izaj. 2:2,3; 11:9; 25:6, 7, 10; 30:29; 56:7; 57:7, 13; 65:11, 25; 66:20, itd.).
Czasem, w którym oświecony lud Boży zaczął wygłaszać, itd., poselstwo tomu 3 w odniesieniu do rzymskiego rządu w jego różnych głowach, był szczególnie okres od 1891 roku, gdy tom 3 był rozpowszechniany a ponieważ głowa papieska przestała istnieć w 1870 roku, to bestia od 1891 do 1929 roku mogła być prawdziwie ogłaszana jako taka, która już raz była a więcej nie jest i później ma wystąpić znowu (w. 8, 11). To było wielokrotnie czynione przez oświecony lub Boży począwszy od 1891 roku. Wiemy, że on mówił o bestii (papiestwie) będącej od 539 do 1870 roku, potem o jej nieistnieniu jako władzy doczesnej i potem o jej późniejszym wystąpieniu i istnieniu jako władzy doczesnej. Z pewnością papiestwo pierwotnie, gdy stało się piątą głową, wystąpiło z przepaści – błędu (Obj. 11:7) a począwszy od 1929 roku, gdy po raz drugi stało się głową – ósmą, wystąpiło z przepaści – błędu, będącego szczególnie jego roszczeniami do władzy doczesnej z Boskiego prawa, jako rzekomej konieczności wynikającej z jego urzędowych wymagań (w. 8). Bóg mówił, że wkrótce pójdzie na zginienie (w. 11).
kol. 2
W czasie, gdy oświecony lud Boży ogłaszał poselstwo tomu 3 i sprawy do niego należące, to nauczał, że tak zwane Chrześcijańskie Cesarstwo Rzymskie, Zachodnie Cesarstwo, Królestwo Herulów, Królestwo Ostrogotów i Papiestwo – pięć królów – upadło – przestało istnieć – a inny (szósty z królów z Obj. 17 lub głów) królował, mianowicie, Królestwo Włoch z Dynastii Sabaudzkiej. On także, nie rozumiejąc jego charakteru, przepowiedział przyjście innego – siódmego – który ukazał się jako włoskie państwo faszystowskie. Lud Boży dokładnie nie znał długości istnienia państwa faszystowskiego, lecz z w. 10, jak również z chronologii, wiedział, że jego trwanie będzie krótkie. Upadło a papiestwo zdobyło doczesną władzę w Rzymie. Gdyby jeszcze inna władza uczyniła to przed armagedonem, byłoby wówczas dziewięć głów – rzecz przeciwna Pismu Świętemu (w. 9-11).
Oświecony lud Pański często omyłkowo mówił o przyjściu ósmej bestii, nazywając ją bezgłową bestią, błędnie rozumiejąc, że to będzie forma rządów następująca po rewolucji. Ich omyłka na tym punkcie nie jest pokazana w mowie anioła.
Przeciwnie, gdy anioł pierwszy raz mówi coś na temat „ósmego” (króla, to jest głowy), to mówi o nim jako o już istniejącej rzeczy – „Bestia… toć jest ten ósmy [król]”. To dowodzi, że prawdziwa interpretacja nie byłaby jasno ogłoszona przez lud Pański przed nastąpieniem bestii jako ósmego (króla, to jest głowy). Wypełnienie uzdolniło nas do zrozumienia jej charakteru i czasu przyjścia, jak to było znane, i ogłoszone przedtem, na podstawie Obj. 17:9-11 mówiącego, że nastąpi pewien rodzaj ósmej władzy. Oświadczenie anioła, zatem, dowodzi, że obecnie jest właściwy czas dla ludu Pańskiego do ogłaszania, szczególnie wzajemnie między sobą, o obecności ósmego króla, lub głowy.
Bestia (w. 11) – papiestwo – która była do 1870 roku i o której, przynajmniej począwszy od 1891 roku do 1929, lud Pański mówił, że „nie jest”, czyli, że nie egzystuje jako doczesna władza, stała się ósmym królem. Dodajemy słowo król po słowie ogdoos (rodz. męski), ósmy, ponieważ przymiotnik rodzaju męskiego ogdoos wymaga do skompletowania rzeczownika rodzaju męskiego a związek myślowy (w. 9, 10) pokazuje, że anioł mówi o głowach jako reprezentujących królów – basileis (liczba mnoga), basileus (liczba pojedyncza). Słowo bestia (therion), będące rodzaju nijakiego w języku greckim, nie może następować po słowie ogdoos, którego męska forma nie może być użyta z rodzajem nijakim therion. Gdyby zaś umieszczono therion, wówczas liczebnik porządkowy od osiem byłby ogdoon.
Ponadto, fakty w tym przypadku nie pozwalają na takie brzmienie jak ósma bestia, ponieważ nigdzie Pismo Święte nie mówi o takiej rzeczy, gdy traktuje ten przedmiot. Ani nie może wyraz głowa (chociaż jest właściwym symbolem znaczenia tej rzeczy – w. 9) być umieszczony po wyrazie ogdoos,