Teraźniejsza Prawda nr 162 – 1955 – str. 75
z podziałów miał pełną liczbę pracujących dla danej łaski (dwadzieścia cztery tysiące). Mimo tego, że każdy podział czyli huf w sposób ogólny pracował w oparciu o wszystkie dwanaście łask, to jednak każdy pracował specjalnie w oparciu o swoją łaskę. Omówienie tych łask pominiemy aż do czasu, gdy będziemy pisać o Obj. 21:19, 20 i na temat kamieni napierśnika. Brat R. prowadził braci w pracy opartej o dwanaście głównych łask, a specjalnie o najważniejszą łaskę wśród kontrowersji, w których on sam i bracia byli zajęci (Nad hufem pierwszym… Jasobeam… przedniejszy nad wszystkimi przełożonymi; w. 2, 3). Brat J. prowadził braci w pracy opartej o dwanaście głównych łask, specjalnie zaś o drugą główną łaskę (wtórego miesiąca; w. 4) wśród kontrowersji, w których on i bracia brali udział (Dodaj; w. 4). Brat Barton znajdował się w tym drugim hufie (Michlot… książę). J.F. Rutherford prowadził braci w pracy opartej o dwanaście głównych łask, specjalnie o trzecią główną łaskę (miesiąca trzeciego) wśród kontrowersji, w których on i bracia brali udział (Banajas; w. 5). Był on wodzem wśród trzydziestu pielgrzymów po dwóch grupach składających się każda z trzech najzdolniejszych wojowników brata R. (nad trzydziestoma; w. 6; 2Sam. 23:8-19; 1Kron. 11:10-19). Współpracował z nim br. Woodworth (Ammisadab). Podczas gdy Asael w pościgu Abnera, jak wskazaliśmy, reprezentuje klasę braci, tu w tym rozdziale reprezentuje on jednostkę, być może br. Patona, który był zwalczany przez wodzów Adwentystów w czasie Hebrońskiej fazy aktywności brata Russella (Asael; w. 7). Brat J.D. Parker zajął, jak się wydaje, jego miejsce (Zabadyjasz). Prowadzili oni braci w pracy opartej o dwanaście głównych łask, specjalnie zaś o czwartą główną łaskę (czwarty miesiąc) wśród kontrowersji, w których oni i bracia mieli udział.
(26) Brat Hemery (Samut; w. 8) prowadził braci w pracy opartej o dwanaście głównych łask, a w szczególności o piątą główną łaskę (piąty miesiąc) wśród kontrowersji, w których on i bracia brali udział. Brat Mac Millan (Hyra; w. 9) prowadził braci w pracy opartej o dwanaście głównych łask, a w szczególności o szóstą (szósty miesiąc) główną łaskę wśród kontrowersji, w których brał udział wraz z braćmi. Brat Sturgeon (Heles; w. 10) prowadził braci w pracy
kol. 2
opartej o dwanaście głównych łask, a specjalnie o siódmą główną łaskę (siódmy miesiąc) wśród kontrowersji, w których brał wraz z braćmi udział. Brat Koetitz (Sobochaj, w. 11), który miał pieczę nad pracą w Niemczech i Szwajcarii, prowadził braci w pracy opartej o dwanaście głównych łask, a szczególnie o ósmą główną łaskę (ósmy miesiąc) wśród kontrowersji, w których on i oni brali udział. Brat Lundborg (Abijezer; w. 12), który opiekował się pracą w krajach skandynawskich, prowadził braci w pracy opartej o dwanaście głównych łask, a szczególnie o dziewiątą główną łaskę (dziewiąty miesiąc) wśród kontrowersji, w których wspólnie brali udział. Brat Rockwell (Mahary; w. 13) prowadził braci w pracy opartej o dwanaście głównych łask, a specjalnie o dziesiątą główną łaskę (dziesiąty miesiąc) wśród kontrowersji, w których wspólnie brali udział. Brat Sexton (Banajas; w. 14) prowadził braci w pracy opartej o wszystkie dwanaście głównych łask, a specjalnie o jedenastą główną łaskę (jedenasty miesiąc) wśród kontrowersji, w których on i oni brali udział. I ostatecznie brat Bundy (Heldaj; w. 15) prowadził braci w pracy opartej o wszystkie dwanaście głównych łask, a w szczególności o dwunastą główną łaskę (dwunasty miesiąc) wśród kontrowersji, w których on i oni brali udział. Myśląc o tych sprawach zauważamy, że lud Boży był zorganizowany do kontrowersji, które stanowiły dużą część jego pracy.
(27) Nie tylko fakty spełnienia się dowodzą, że w historycznych księgach Starego Testamentu po księdze Jozuego, kapłani figurują wybitnych sług Bożych, a Lewici podległych sług Bożych, lecz również użycie tych terminów w w. 16-22, związane z pokoleniem Izraela, dowodzi tego samego; bowiem przez cały czas panowania Dawida, Izrael w małym obrazie wyobraża paruzyjny lud Boży w Prawdzie. Dlatego też dwanaście pokoleń duchowego Izraela jest figurowanych w w. 16-22 z kapłanami i Lewitami reprezentującymi ich wodzów z punktu widzenia obrazu świątyni, podczas gdy każde z dwunastu duchowych pokoleń ma wszystkie dwanaście głównych łask i każde z nich reprezentuje specjalnie jedną z tych łask specyficzną dla każdego pokolenia, figurowaną przez dwanaście drogich kamieni na napierśniku Najwyższego Kapłana i symbolizowaną przez dwanaście drogich kamieni w murach Nowego Jeruzalem. Dwunastu wodzów tych dwunastu pokoleń, którzy tu są