Teraźniejsza Prawda nr 159 – 1955 – str. 18
mądrość Bożą działającą; i z drugiej strony, że praca Gersonitów przedstawiała usprawiedliwione z wiary przywodzenie grzeszników do usprawiedliwienia oraz usprawiedliwionych do poświęcenia a praca Merarytów wyobrażała pracę wydawców, nakładców, itd. przygotowujących pod prasę, drukujących i rozpowszechniających Biblię, kolporterów i usprawiedliwionych właścicieli księgarni, urzędników mających do czynienia z Biblijną literaturą, usprawiedliwionych pisarzy i drukarzy literatury religijnej jako pozaobrazowych Merarytów.
Widzieliśmy bowiem w rozdziale III, że takie były prace tych dwóch grup usprawiedliwionych pracowników. Zgodnie z tym, wysiłki w kierunku ewangelizacji czynione przez usprawiedliwionych zarówno przez słowo żywe jak i pisane, jak również przez wspomaganie tego przez usprawiedliwionych wierzących jest pozafigurą Libnickich Gersonitów niosących swoją część przybytku; wysiłki zaś usprawiedliwionych wierzących by skłonić usprawiedliwionych do poświęcenia są pozafigurą Semeickich Gersonitów niosących swoją część przybytku. Czyniąc to dbali oni o dwie części pracy Ewangelicznej: usprawiedliwienie i poświęcenie. To ich służenie w pracy usprawiedliwienia sprawiało, że głosili najważniejsze powierzchowne części ludzkiego zbawienia skupiające się w Jezusie; z konieczności więc podkreślali Jego ukrzyżowanie, moc i mądrość Bożą (1Kor. 1:23, 24). Ze względu na to co ich praca wyobrażała, Libniccy Gersonici podróżowali, będąc w miejscu im logicznie przynależnym – pomiędzy obozami Judy i Rubena. Semeiccy Gersonici zaś, którzy podkreślali poświęcenie i starali się w ten sposób pomóc usprawiedliwionym do poświęcenia, głosili przede wszystkim powierzchowne strony wysokiego powołania. Spełniali oni w ten sposób swoją rolę ucząc o Chrystusie (Głowie i Ciele) Ukrzyżowanym, choć nie byli tego świadomi, jako o Kościele biorącym udział wraz z naszym Panem w ukrzyżowaniu. I tak przedstawiali oni Kościół jako będący z Jezusem Chrystusem ukrzyżowanym, mocą i mądrością Boga (1Kor. 1:23, 24). Zgodnie z tym, co ich praca wyobrażała Semeiccy Gersonici wędrowali w miejscu im logicznie przynależnym – pomiędzy obozami Judy i Rubena.
(34) Przy dalszym badaniu przekonamy się że Meraryci podróżując pomiędzy dwoma obozami,
kol. 2
również znajdowali się w odpowiednim miejscu. Pozaobrazowi Meraryci byli to literaccy pośrednicy dla ustalenia literackich kontaktów pomiędzy pozaobrazowymi Gersonitami i Kaatytami oraz ludem, Lewitami i Kapłanami. Oni więc w swej służbie nie posługiwali się mową jak Gersonici (kazania i nauki za pomocą żywego słowa) lub jak Kaatytowie (wykładanie i pouczanie za pomocą żywego słowa). Ich zadaniem i służbą było publikowanie dzieł pozaobrazowych Gersonitów o pokucie, wierze, usprawiedliwieniu i poświęceniu oraz dzieł pozaobrazowych Kaatytów, będących pomocą do studiowania Biblii o charakterze lingwistycznym, egzegetycznym (wykładowym), historycznym i systematycznym oraz zadaniem ich było drukowanie i rozpowszechnianie tych wszystkich dzieł pomiędzy pozaobrazowym obozem Lewitów i Kapłanów. Z tego co było pokazane w poprzednim paragrafie, że Gersonici wędrowali w przynależnym im logicznie miejscu pomiędzy obozami Judy i Rubena dla typowych celów wynika, że cokolwiek czynili pozaobrazowi Meraryci, by pomóc pozaobrazowym Gersonitom w ich pracy przez publikację oraz rozpowszechnianie ich dzieł, posuwało to naprzód Boże sprawy po linii Bożej mocy i mądrości. Cokolwiek oni czynili, pomagając pozaobrazowym Kaatytom w ich pracach literackich w służbie Bożej mądrości i mocy, było także z ich strony służbą wobec Bożej mądrości i mocy. Widzimy więc że gdy rozkazano Gersonitom i Merarytom podróżować we figurze pomiędzy obozami Judy i Rubena, znajdowali się oni we właściwym miejscu i zgodnie z pozafigurą. Złożenie tych części przybytku które nieśli Gersonici przedstawia przygotowawczą pracę, którą będą wykonywać pozaobrazowi Gersonici celem przyczynienia się do postępu w wiedzy, łasce i służbie jako odnoszące się do pozaobrazowej podróży. Przykładem tego jest, gdy pozaobrazowi Libniccy przygotowują swoje ewangelizujące kampanie, odpowiednie kazania i pisma oraz gdy pozaobrazowi Semeici przygotowują swoje kampanie, kazania i pisma, by prowadzić usprawiedliwionych do poświęcenia. Przykładem tego jest, gdy pozaobrazowi Mahelici z Mararytów przygotowują swoje materiały i plany dla publikowania Biblii i innych dzieł religijnych, magazynów i traktatów oraz gdy pozaobrazowy Muzy z Merarytów przygotowuje do druku i rozpowszechniania Biblii i innych religijnych dzieł magazynów i traktatów. Niesienie przez te dwie grupy