Teraźniejsza Prawda nr 158 – 1955 – str. 2
jest w ten sposób okryty sprawiedliwością Chrystusową, ktokolwiek nie jest w ten sposób usprawiedliwiony przed Bogiem, nie może mieć udziału w noszeniu lub dotykaniu się świętych naczyń – różnych prawd Słowa Pańskiego.
Pozafiguralne znaczenie napomnienia naszego tekstu jest to, ze jak w obrazie Bóg wymagał aby wszystko było czyste, tak i my musimy być czystymi, czystymi w sercu. „Błogosławieni są czystego serca”. My nie mamy doskonałości cielesnej w obecnym czasie. Gdy przez wiarę przyjmujemy Jezusa jako Zbawcę, to niedoskonałość ciała bywa odtąd okryta tymczasowo czystą, białą szatą, przedstawiającą sprawiedliwość, zasługę, Chrystusa. W wypadku spłodzonych z Ducha, ona staje się aktualnie ich własnością przy poświęceniu. Tak długo jak będziemy w ciele, musimy mieć tę szatę sprawiedliwości Chrystusowej, aby być czystymi. Będąc tym sposobem oczyszczonymi i przyjętymi przez Ojca w poświęceniu (Rzym. 12:1), jest potrzebnym abyśmy trzymali się czystymi; jak Pisma nas napominają, mamy się oczyścić od wszelkich naleciałości ciała i ducha (2Kor. 7:1; 1 Jana 1:7). Byliśmy oczyszczeni z grzechów przeszłości gdy szata była nam dana, a to znaczy także, że Bóg przygotował sposób do dalszego oczyszczenia z grzechów, które się nas trzymają przez słabości Adamowe i nieuniknione upadki. Lecz nic w tym zaopatrzeniu nie wskazuje na oczyszczenie ze swawolnych grzechów.
CZYSTOŚĆ SERCA POTRZEBNA
Członkowie Wielkiego Grona jako nowe stworzenia nie mogą praktykować swawolnego grzechu i pozostać nowymi stworzeniami; ponieważ Nowe Stworzenie przedstawia umysł Chrystusowy, który jest święty. „Który się z Boga narodził (jest spłodzony) nie grzeszy; ale który jest spłodzony z Boga, zachowuje samego siebie, a on złośnik nie dotyka się go (nie ma nad nim władzy)” (1Jana 5:18). Dziecko Boże może być przezwyciężone przez swą starą naturę, ( która jest poczytana jako umarła, lecz nie jest rzeczywiście taką); ono może być zaskoczone w upadku, może błądzić w rozsądku 1ub słowie, lecz nigdy swawolnie nie przekracza prawa Bożego. Ono z radością czyni wolę Bożą, i nigdy swawolnie nie jest przeciwne jej; ono raczej woli aby stała się wola Boża i spełnił się Boski Plan,
kol. 2
chociażby to miało zniweczyć jego najmilsze nadzieje i rozerwać jego najczulsze węzły. Dziecko Boże nie będzie swawolnie grzeszyło tak długo jak ma nowego ducha lub umysł, ponieważ „Który się z Boga narodził (jest spłodzony ) nie grzeszy (swawolnie; albowiem stara wola przezwyciężająca nową znaczyłoby śmierć Nowego Stworzenia); iż nasienie jego w nim zostaje (święte nasienie, lub duch Prawdy), i nie może grzeszyć (swawolnie), iż z Boga narodzony (spłodzony) jest” (1Jana 3:9). Wszystkie niechętne wady wypływające z myśli, słów i uczynków są częścią oryginalnego grzechu i jego skażenia, jeszcze działającego w ciele przez dziedzictwo. Od takich jesteśmy „usprawiedliwieni darmo z łaski jego przez odkupienie (apolutrosis, wybawienie); które się stało w Chrystusie Jezusie: którego Bóg wystawił ubłaganiem (hilasterion, ubłagalnia, przewód miłosierdzia) przez wiarę we krwi jego (cenę okupu, zasługę, która zakrywa wszystkie grzechy Adamowe)” (Rzym. 3:24, 25). „W którym mamy odkupienie (apolutrosis, wybawienie, tj. od Boskiego przekleństwa i gniewu — usprawiedliwienie) przez krew jego, to jest odpuszczenie grzechów” (Efez. 1:7; Kol. 1:14). Chociaż Klasa Młodociano Godna nie jest złożona z nowych stworzeń, to jednak te same zasady odnoszą się do niej; oni są tymczasowo usprawiedliwieni, a więc są okryci szatą sprawiedliwości Chrystusowej tymczasowo (Psalm 32:1, 2); oni posiadają nowy umysł, nowe serce i nową wolę aby czynili wolę Bożą, i muszą trzymać kontrolę nad nimi jeżeli chcą być wiernymi.
Kontekst zdaje się czynić napomnienie naszego tekstu stosowne na czas obecny. To napomnienie stosowało się także za dni naszego Pana. On był święty, niewinny, niepokalany, odłączony od grzeszników. Stosowało się ono także do czasów apostolskich. Wszyscy musieli być czystymi. Jeden, Judasz, który nie był czysty, poszedł na zginienie. Poszedł na wtórą śmierć, ponieważ nie skorzystał ze sposobności, które jemu były dane. Jak Judasz mógł upaść, tak samo i my możemy upaść mniej lub więcej. Jak Judasz był odsunięty od służby Bożej ponieważ miał nieczyste serce, miłość pieniędzy, itd, tak i my możemy być pewni, że wszyscy, którzy nie są czystego serca będą odsunięci od tej służby. Tak jak nikt nie otrzymuje tej służby gdyby nie był czystego serca, tak też gdy ktoś stanie się nieczystym zostaje od niej usuwany. To jest pokazane w wypadku Ananiasza i Safiry