Teraźniejsza Prawda nr 156 – 1954 – str. 80

jedną z głównych części obozu Epifanii; a więc z tej przyczyny (w. 2) on wykonał pracę przygotowawczą pomiędzy ludem Bożym w celu zbudowania tego obozu, tj. odciął pozafiguralnych Izraelitów od obozowników („zgromadzono cudzoziemców”), co było uczynione przez pierwsze uderzenie Jordanu i przez przygotowania do drugiego uderzenia. Tak więc pracą ku Syjonizmowi 2Sam. 24; 1Kron. 21 i rozdzieleniem cudzoziemców od prawdziwych pozafiguralnych Izraelczyków on rozpoczął rozwijanie pokolenia Judy z obozu Epifanii, tj. tych z pośród cielesnego Izraela, którzy wierzą w Przymierze, i wiernych usprawiedliwionych z wiary. „W tym cytacie, jak i w poprzednim br. Johnson wykazuje, że praca nasza w budowaniu obozu Epifanii ma być prowadzona do żydów i pogan.

      Ponieważ brat Russell założył w ten sposób podczas Paruzji i Epifanii fundament i „czynił pomiędzy ludem Bożym pracę przygotowawczą do zbudowania tego obozu”, wierzymy że jest wolą Bożą abyśmy zajęli się tą pracą prowadzoną w tym samym kierunku; albowiem (E tom 10, str. 672) „obóz Epifanii, który będzie się składał z wiernych usprawiedliwionych i nawróconych żydów, będzie zbudowany przez głoszenie świadectwa o Królestwie… ponieważ metody tej pracy (jak Biblia przedstawiona w obrazkach, wykłady z Planu Wieków, praca kolporterska, ochotnicza, pasterska i do rodzin osób zmarłych, badania bereańskie, wykłady publiczne, itd.) i literatura (jak tomy, broszury, artykuły, gazetki, itd.) wprowadzone przez naszego Pastora będą głównie używane (głównie, lecz nie wyłącznie; np. E tom 16, E tomy 1, 2, 4, 5 12 i 15 będą także użyte, gdy tego zajdzie potrzeba, razem z odpowiednimi pismami br. Russella i br. Johnsona, któreby się nadawały do bieżących warunków, itd.).”

      A więc zdaje się, że Pan poczynił dostateczne przygotowania przez Swych posłanników Paruzji i Epifanii dla naszej nauki co do czasu i natury tej specjalnej służby którą my, jako wierniejsi słudzy Prawdy, mamy rozpocząć w jesieni 1954, a która ma
kol. 2
poświadczyć nasze oczyszczenie. Podczas gdy zdajemy sobie sprawę z tego że jeszcze mamy przywilej wzbudzać wiarę poświęcającą i miłość w osobach tymczasowo usprawiedliwionych, i zapraszać ich do poświęcenia i wstąpienia na Dziedziniec Epifaniczny, to jednak rozumiemy również, że po październiku 1954 nie będzie już więcej możebne zapraszać na Dziedziniec Epifaniczny, albowiem członkostwo do klasy Młodociano Godnej będzie uzupełnione; lecz będziemy w ten czas mogli zapraszać wierzących pogan i żydów do Obozu Epifanii; a ci którzy się z nich poświęcą staną się poświęconymi Obozownikami Epifanii (klasą królowej Saby) i otrzymają wyższe stanowisko aniżeli drudzy w Obozie. Ma się rozumieć iż klasa Młodociano Godna będzie dopomagać w tej obszernej pracy do pozyskiwania ludzi do Obozu, jak również w przyprowadzeniu wielu członków Wielkiego Grona i klasy Młodociano Godnej z Babilonu do sfer Prawdy i jej ducha — faktem jest, że w przyszłych latach główny ciężar służby spocznie na ich barkach, a pod kierownictwem oczyszczonego Wielkiego Grona oni może będą musieli wykonać większą część; a może i wszystką pracę nawrócenia Izraela podczas Ucisku Jakubowego i przy jego końcu.

      Jak piękną pracę Pan łaskawie nam poruczył! Mamy powiedziane, że Wielkie Grono przedstawione w pozafiguralnej Marii, „będzie w pozafiguralnej podróży (do Faran, które przedstawia Królestwo), i między innymi, będzie gromadziło wierzących pogan i żydów do Obozu Epifanicznego, jako część ostatniej podróży, tj. ostatni wzrost w łasce, znajomości i służbie Wieku Ewangelii (Ter. Prawda 1952, str. 26; 1952, str. 91). Uzupełnijmy natychmiast swe oczyszczenie ze wszystkich naleciałości do tej służby! Oddajmy wszelką część i chwałę naszemu Wielkiemu Ojcu Niebieskiemu, Któremu się one właściwie należą! Amen. — P. ‘1954, 54.

      Tiré sur Duplicateur par la Vérité Présente Le gérant J. Lefevre

poprzednia strona – następna strona