Teraźniejsza Prawda nr 156 – 1954 – str. 65
Wrzesień 1954 |
Nr 156 |
CZY OKRES EPIFANII
KOŃCZY SIĘ W ROKU 1954?
(Does the Epifhany period end In 1954?) (P’54, p. 51-54)
Oświeceni Epifanią bracia wiedzą, że Wtóre Przyjście Jezusa postępuje przez trzy okresy, pokazane w Piśmie Świętym przez greckie słowa: parousia, epiphaneia albo apokalupsis oraz basileia; oni wiedzą również, że słowa epiphaneia i apokalupsis są użyte w Biblii na określenie (1) prawdy objawiającej albo odsłaniającej, osoby, zasady i rzeczy poprzednio zakryte lub zaciemnione, a to przez świecenie ze szczególną jasnością albo przez odsłanianie ich, oraz (2) na określenie okresu czasu, w którym jasne świecenie prawdy i jej odsłanianie objawi Pana światu, Wielkiemu Gronu i klasie Młodociano Godnej, że jest obecny we Wtórym Przyjściu w Jego prawdziwych stosunkach; co więcej wiedzą z Pisma Świętego tak jak to jest objaśnione w pismach parousyjnych i epifanicznych, że greckie słowa epiphaneia i apokalupsis odnoszą się do tej samej działalności i do tego samego okresu czasu (E. tom 4, 15, 21, 45-47; P ’28, 45, 46 itd.), i że ten okres (zazwyczaj nazywany Epifanią) rozpoczął się w roku 1914 (w jego ścisłym znaczeniu) jest 40 lat długi, kończący się w roku 1954. Stąd zdają oni sobie sprawę, że rok 1954 jest bardzo ważnym rokiem w rozwoju Planu Bożego, albowiem oznacza on koniec okresu Epifanii (w jej ścisłym znaczeniu) oraz początek Bazylei, albo okresu Królestwa, jako różniący się od Epifanii, chociaż jest zachodzenie okresu Epifanii na okres Bazylei.
Brat Johnson wykazał z Pisma Świętego,
kol. 2
że okres Epifanii (albo Apokalipsy) jest ten sam co czas ucisku, który w swoim ścisłym znaczeniu rozpoczął się w roku 1914 (E. tom 4, 15, 21, 32-34, 48-56 itd.). Oświadczył on, że „co się tyczy świata, to Epifania dzieli się na cztery różne okresy, tj. (1) Wojnę i jej następstwa, (2) Rewolucję, lub Armageddon i jego następstwa, (3) Anarchię i jej następstwa, oraz (4) Ucisk Jakuba i jego następstwa (E. tom 10, 10; T.P. 1948, 35, szpalta 1; zob. również E. tom 4, 53, 59). Ponieważ czas postąpił naprzód, staje się coraz to widoczniejszym, że Epifania, w tym znaczeniu nie skończy się zupełnie w jesieni 1954 roku ani do listopada 1956 roku, albowiem zdaje się być oczywistym, że zniszczenie Babilonu, zupełne dzieło światowej rewolucji, cztery formy rządu pod panowaniem dynastii Jehu, które nastąpią (E. tom 3, 366), światowa anarchia, oraz druga faza ucisku Jakuba jaka nastąpi po anarchii (E. tom 6, 315, 580), nie spełnią się wszystkie te wydarzenia w tak krótkim okresie czasu (zob. T.P. 1954, 27; P ’54, 40 szp. 2).
Wiadomo nam dobrze, że niektórzy będą się sprzeciwiać tej myśli (tak jak to już niektórzy sprzeciwiają się), iż Epifania przedłuży się poza rok 1954 i 1956. Jednak staranny badacz rozpozna, że prawda odnośnie trwania Epifanii rozwijała się stopniowo, oraz że brat Johnson przyznawał, iż Epifania rozszerzy się poza rok 1954 i