Teraźniejsza Prawda nr 155 – 1954 – str. 64
PYTANIE I ODPOWIEDŹ
Pytanie: Jak możemy pogodzić Boski charakter ze wzbudzeniem Faraona aby okazać Moc i Chwałę Swoją tak jak uczy o tym do Rzym. 9:17?
Odpowiedź: Nie powinniśmy rozumieć przez to wyrażenie, że Bóg zniewolił wolę Faraona i uczynił jego serce niegodziwe. Raczej powinniśmy rozumieć, że nadszedł czas dla Boga aby wyzwolić Swój ciemiężony lud z rąk jego ciemięzców, i czas dla Boskiej sprawiedliwości aby wymierzyć zasłużoną karę Egipcjanom za ich niegodziwość wobec Izraela. Bóg przez śmierć usunął innych przyszłych spadkobierców Egipskiego tronu, tak aby osobliwy Faraon naszego pytania, którego uporczywy charakter mógł być zależny od niego, bez zewnętrznego zniewolenia, w sprzeciwianiu się Boskiemu zamiarowi wyzwolenia Izraela, znajdował się na tronie Egipskim w czasie wyzwolenia i karania Egiptu. Tym sposobem Bóg wzbudził go w znaczeniu utorowania drogi dla jego następstwa na tron Egipski, bez jakiegokolwiek zmuszania go później do czynienia rzeczy przeciwnych jego woli. Czyniąc to Bóg postąpił według zasady często pokazywanej przez Siebie. Na przykład, gdy Bóg pragnął opracować miłościwy zarys Swego planu,
kol. 2
jak zlecenie Przymierza Abrahamowi, zachowanie pewnej części przedpotopowych ludzi w Noem, wyzwolenie Izraela z Egiptu i ich prowadzenie po puszczy przez Mojżesza, wyzwolenie Żydów od Hamana przez Mardocheusza i Esterę, Bóg wybrał takich przedstawicieli których święte charaktery wolne w sobie, bez żadnego zewnętrznego zniewolenia, naturalnie usposobiły ich do czynienia właśnie to, co Bóg pragnął aby przeprowadzili. Bóg wybrał takie grzeszne osoby, jak Balaam, Kore, Jezabela, itd., których niecne charaktery wolne w sobie, bez żadnego zewnętrznego przymusu, naturalnie skłaniały ich do czynienia zła, które przeprowadziłyby dalsze gniewliwe zarysy Boskiego planu. Tym sposobem Bóg przez operowanie sprawami Egiptu w takie sposoby co się tyczy wysunięcia osobliwego Faraona z Rzym. 9:17 na tron w czasie wyzwolenia Izraela, wzbudził i zachował go na tronie Egipskim wśród okoliczności że wielce objawił Swoją Moc i Chwałę na ziemi. W ten to sposób Bóg uczynił, że gniew i opór Faraona wyszły na chwałę Bogu bez najmniejszego zmuszania jego woli albo czynienia go grzesznym (Ps. 76:10; Rzym. 9:21-24). – B.S. 1952,48.
PIEŚNI NA LIPIEC
(1) 288; (2) 57; (3) 165; (4) 70; (5) 348; (6) 46; (7) 28; (8) 23; (9) 284; (10) 311; (11) 78; (12) 15; (13) 296; (14) 194; (15) 166; (16) 91; (17) 110; (18) 12; (19) 276; (20) 109; (21) 210; (22) 101; (23) 94; (24) 50; (25) 83; (26) 27; (27) 134; (28) 179; (29) 225; (30) 130; (31) 230.
PIEŚNI NA SIERPIEŃ
1) 288; (2) 45; (3) 48; (4) 125; (5) 56; (6) 71; (7) 78; (8) 170; (9) 49; (10) 90; (11) 21; (12) 130; (13) 337; (14) 168; (15) 23; (16) 19; (17) 95; (18) 350; (19) 20; (20) 44; (21) 72; (22) 22; (23) 197; (24) 27; (25) 25; (26) 198; (27) 6; (28) 210; (29) 69; (30) 196; (31) 57.
TERAŹNIEJSZA PRAWDA
|
Tire sur duplicateur par la Verite Presente. Le gerant: J.Lefevre