Teraźniejsza Prawda nr 155 – 1954 – str. 55
dowiodło jego pychy, arogancji i innych wad, (1 Sam. 17:28), powiedział pozafiguralnemu Samuelowi, że pozafiguralny Elijab nie został przez Niego wybrany (gdyżem go odrzucił, w. 7) pomimo jego wiedzy (urody) i talentów (wysokości wzrostu jego). Sądy Boże nie są jak sądy ludzkie oparte tylko lub głównie na rzeczach zewnętrznych, takich jak wiedza lub talent, lecz głównie na zaletach serca. Powiadamiając o tym pozafiguralnego Samuela, Bóg dał mu zarówno dobrą naukę jak i łagodną naganę. Choć Bóg nie gardzi bynajmniej wiedzą i talentami, jak to niektórzy błędnie myślą, lecz gdy są uświęcone używa ich z korzyścią dla Swej sprawy, to On jednak nie kładzie na nie głównego nacisku, gdyż największą wagę przywiązuje do zalet serca, których brakowało pozafiguralnemu Elijabowi pomimo jego wiedzy i talentów, które jeśli nie idą razem z miłosierdziem, nadymają (1 Kor. 8: 1).
(7) Klasą, która okazała się następną przez wydatność pracy, pomagając pozafiguralnemu Samuelowi w odpowiednim ewangelistycznym dziele składała się z tymczasowo usprawiedliwionych wydawców i redaktorów, którzy chętnie pomagali w propagowaniu pozafiguralnego Samuela ewangelistycznej pracy i starali się obudzić zainteresowanie nią publiczności. Są oni figurowani tu przez Abinadaba (mój ojciec jest szlachetny – albo samowolny – w. 8), jak również są oni figurowani przez Meraryckich Lewitów; wydawcy spośród nich figurowani przez Machelickich Merarytów, a redaktorzy przez Muzyckich Merarytów, jak to było wskazane w tomie 8, roz. 2. Wśród tych wydawców i redaktorów, byli niektórzy bardzo zdolni umysłowo, finansowo i pełni zapału do pracy; gdy pozafiguralny Isaj wezwał ich by pomagali w pozafiguralnej ofierze a oni odpowiedzieli na to wezwanie, musieli przez krótki czas wywołać dodatnie wrażenie na pozafiguralnym Samuelu; to wrażenie jednak po jakimś czasie zostało rozproszone przez odpowiednie zasady Słowa Bożego, przez Ducha Pana i przez Boże opatrzności, gdy zaś nieodpowiedniość pozafiguralnego Abinadaba do urzędu została ukazana przez Pana pozafiguralnemu Samuelowi, ten przestał próbować dalszych wysiłków w związku z tą klasą pomocników.
(8) Następnie miłujący i badający Biblię nominalny i prawdziwy lud Boży,
kol. 2
przywiódł na czoło pozafiguralnego Samma (cud, w. 9) jako pomocników pozafiguralnego Samuela w jego ewangelistycznej pracy. Samma przedstawia tych próbnie usprawiedliwionych wierzących, którzy dokonywali naukowej pracy, Lewitów Wieku Ewangelii. Odpowiada on Kaatyckim Lewitom, których pozafigury w Wieku Ewangelii – jak było pokazane w tomie 8, roz. 2, dokonywały pracy lingwistycznej nad greckimi i hebrajskimi wydaniami Biblii (pozafiguralni Gersonicko- Amramiccy Kaatowie); słownikami, gramatykami, tłumaczeniami i konkordancjami (pozafiguralni Eliezarycko Amramiccy Kaatowie); interpretacyjnej pracy dotyczącej wstępów do Biblii (pozafiguralni Zychro-Izaaryccy Kaatowie), komentarzy (pozafiguralni Nefegicko-Izaaryccy Kaatowie), oraz harmonetyki (pozafiguralni Korecko – Izaaryccy Kaatowie); historycznej pracy na temat Biblii, historii Kościoła i biografii (pozafiguralni Jeryjaszycko – Hebroniccy Kaatowie), pracy dotyczącej chronologii biblijnej (pozafiguralni Amaryjaszycko-Hebroniccy Kaatowie), pracy dotyczącej biblijnej archeologii (pozafiguralni Jachazyjelicko-Hebroniccy Kaatowie), pracy dotyczącej geografii biblijnej (pozafiguralni Jekmaamcko-Hebroniccy Kaatowie), systematycznej pracy apologetyki biblijnej (pozafiguralni Setrycko -Huzyjeliccy Kaatowie), o doktrynach biblijnych (pozafiguralni Elisafanicko – Huzyjeliccy Kaatowie) i pracy o etyce biblijnej (pozafiguralni Myzaelicko- Huzyjeliccy Kaatowie). Ci wszyscy byli to uczeni pośród Lewitów Wieku Ewangelii. Naturalnie byliby oni ostatnimi z tymczasowo usprawiedliwionych by wziąć udział w ewangelistycznej pracy, ponieważ praca ta jest bardzo odległa od ich sfery służby, która przez swój charakter naukowy, głębię i szczegółowość, z całej pracy Lewitów Wieku Ewangelii najmniej nadaje się do pracy ewangelistycznej. Ich też wyniosłość, głębia ich dociekań i temat prędko okazały ich nieodpowiedniość do kierownictwa tak poszukiwanego. Tak wiec przez te wskazówki, Pan ukazał pozafiguralnemu Samuelowi, iż odrzucił On pozafiguralnego Sammę; z tym aktem odrzucenia, odrzucenie trzech grup tymczasowo usprawiedliwionych było dopełnione. Stąd też wynikało, że należało znaleźć wodza z pośród poświęconych. Czterej zaś następni synowie Isajego (w. 10) przedstawiają klasy znajdujące się pomiędzy poświęconymi.
(9) Kogo reprezentują pierwsi trzej z