Teraźniejsza Prawda nr 153 – 1954 – str. 19

podbicie wszystkich nieprzyjaciół, przywrócenie pokoju oraz społeczności przymierza między Bogiem a człowiekiem. Chrystus z Syjonu będzie rządził (panował) w pośród nieprzyjaciół Swoich (Ps. 110:1, 2), „Bo on musi królować, pókiby nie położył wszystkich nieprzyjaciół pod nogi jego. A ostatni nieprzyjaciel, który będzie zniszczony, jest śmierć. A potem będzie koniec, gdy odda królestwo” (1 Kor. 15:25, 26, 24). Tym sposobem całe Tysiącletnie panowanie Chrystusa będzie obejmowało pracę podbijania nieprzyjaciół, a praca ta poczęła wzrastać z różnymi początkami Wieku. Tysiąclecia, np. z r. 1874, 1878, 1914, itd.

SPEŁNIENIA W CZASIE EPIFANII

      Patrząc wstecz na okres Epifanii od jej czterdziestego roku oraz od końca do początku okresu Paruzji, to widzimy, że Pan wiele dokonał w wiązaniu Szatana i pustoszeniu jego domu (Mat. 12:29; Mar 3:27), jak również w przygotowaniu Królestwa Bożego. Zauważmy pod tym względem kilka tematów w pismach Epifanicznych:

      (1) Od 1914 do 1916 r. w „czasie pierwszej walki pozafiguralnego Gedeona, pierwszego uderzenia Jordanu i wyznawania przez Arcykapłana świata nad Wielkim Gronem wszystkich pozafiguralnych nieprawości Izraela i wszystkich przestępstw ich ze wszystkimi grzechami ich (3Moj. 16; 21; E tom. 3, str. 74), Szatan był potężnie związany przez wiele sposobów Prawdą głoszoną w owym czasie, szczególnie co do podstawowych błędów jego królestwa, odnośnie Boskiego prawa królów, arystokracji, kleru i pracy (E tom 4 str. i 169–173); albowiem w ciągu tego czasu święci śpiewali głośno będąc w pokojach swych, wysławiania Boże były w ustach ich, a miecz na obie strony ostry w rękach ich; karząc, królów i książąt oraz ich obrońców, przez wyjawianie ich złych czynów przed całym światem, tym to sposobem symbolicznie wiązali ich pętami i okowami (Ps. 149:5–9; E tom 3, str. 73; E tom 4, str. 155; E tom 5. str. 22, 131). „Wszyscy święci” brali udział w tej wielkiej i zacnej pracy, które była wykonywaną od 20 września 1914 do 3 listopada 1916 (E tom 4, str. 104). Wszyscy święci, byli spłodzeni z Ducha do 16 września 1914 (E tom 3, str. 396, 401, 438–441; E tom 4, str. 160–164) a ostatni z nich został popieczętowany
kol. 2
na czole 18 kwietnia 1916 (E tom 5, str. 162), zanim wiatr, Światowa Wojna, wybuchł w jego kraju (Obj. 7:1–4; E tom 5, str. 147–150, 162). Tym sposobem nawet ostatni członek Maluczkiego Stadka musiał na czas opuścić Babilon aby mieć udział w tym wielkim zaszczycie i pracy.

      (2) Drugie uderzenie Jordanu, które było dokonywane przez pozafiguralnego Elizeusza od jesieni 1917 do późnej wiosny 1918 r. (E tom 3, str. 118, 120, 345), również wiele dokonało w wiązaniu Szatana oraz dalszym przygotowaniu dla pustoszenia jego domu, ponieważ ono dokonało w całym świecie rozdział pomiędzy konserwatystami a radykałami (E tom 4, str. 23, 38).

      (3) Potem, począwszy od 18 lipca 1920, nastąpiła wtóra walka pozafiguralnego Gedeona, ze ściganiem pozafiguralnego Zebee i Salmana przez Maluczkie Stadko, trzy grupy Wielkiego Grona i klasę Młodociano Godną (E tom 4, str. 40; E tom 5, str. 159, 222–225). To również wiele dokonało w wiązaniu Szatana co do trzech podtrzymujących błędów jego królestwo, a mianowicie świadomości umarłych, przemiany umarłych na duchy i szczęście, albo męki tych duchów (H ’22, str. 3; BS ’52, str. 18).

      (4) „Mężczyzna” (Chrystus, Głowa i Ciało) został wyzwolony z nominalnego Syjonu zanim nominalny Syjon począł pracować ku porodzeniu (Izaj. 66:7, 8), nim symboliczne boleści przyszły na niego w wielkim czasie ucisku (BS ’53, str. 74); pomimo wysiłków Szatana by sprzeciwić się jego wyzwoleniu, to Wielkie Grono podczas Epifanii „skoro tylko Syjon (Babilon, Chrześcijaństwo) porodził”, coraz więcej wychodziło z niego jak również wiele zostało dokonane w oczyszczeniu ich szat w krwi Barankowej, chociaż ma się rozumieć, że jeszcze więcej zostanie dokonane pod tymi względami, gdy dalsze bóle porodowe przyjdą na nominalny Syjon.

      (5) Udzielenie Prawdy podczas wtórej fazy Światowej Wojny i Wojny Koreańskiej oraz zniszczeń towarzyszącym im, w których wszystkie narody zjednoczone Chrześcijaństwa i pogaństwa były objęte wraz z głodem trzęsieniami ziemi, powodziami, suszami i zarazami, tak samo wiele dokonało w wiązaniu Szatana i pustoszeniu jego domu.

      (6) Zupełne zabranie Oblubienicy Chrystusowej w r. 1950 a przeto zupełne i ostateczne

poprzednia stronanastępna strona