Teraźniejsza Prawda nr 151 – 1953 – str. 89
należeć, czy do mieszkańców pozaobrazowego Chanaanu, czy też do pozafiguralnego Izraela. Zależeć zaś to będzie od tego, kto się okaże zwycięzcą w tym boju.
(16) Należy zauważyć, że trąbienie na alarm (w. 9) było dane Izraelowi jako obietnica od Boga zwycięstwa (” z przerywaniem w trąby trąbić będziecie, a przyjdziecie na pamięć przed Panem”). W typowych bitwach Izraela tak zawsze było. Dobry tego przykład znaleźć można w walce Izraela z Madyjanitami (4 Moj. 31), bo Finees trąbił w trąby podczas gdy wojownicy walczyli (4 Moj. 31:6) i wspaniałe zwycięstwo zostało osiągnięte. Czwarta ks. Mojżeszowa roz. 31 przedstawia pracę Żniw, uważaną jako wojnę przeciw błędowi, a Finees w tym rozdziale przedstawia brata Russella. Finees trąbiący w trąbę na alarm, przedstawia brata Russella poprzez cały czas zbiorów, ogłaszającego sporne aspekty Prawdy obalające błędy. Dzięki tym pozaobrazowym dwunastu tysiącom (wiernych braci, biorących udział w sporach owego czasu) błędy i ich błądziciele (pozaobrazowi Madyjanici) zostali kompletnie pobici bez strat po stronie wiernego ludu. Podając przykłady z działalności naszego drogiego Pastora możemy wyjaśnić poszczególne fazy tego tematu dotyczącego walki przeciw grzechowi, samolubstwu i światowości. Ogłaszał on Prawdę przeciwko różnym formom grzechu, a również demaskował zło, które jest cechą charakterystyczną różnorodnych form grzechu. Czynił to specjalnie w artykułach Strażnicy pisząc o rozwoju charakteru jak również tych, które dotyczyły oczyszczenia z brudu ciała i ducha. On, jak wiemy napisał wiele o tych dwóch fazach walki Prawdy z grzechem. Dzięki przyswojeniu sobie tych Prawd wierni bracia staczali zwycięską walkę przeciw grzechowi wśród swoich członków i pomagali innym w ich walce z grzechem odnosić podobne zwycięstwa. On także ogłosił Prawdy skierowane przeciw przeróżnym formom samolubstwa, przez które ciało chce uratować się od pozostawania w stanie ofiarniczym. Te Prawdy specjalnie dotyczyły poświęcenia, rozwoju miłości ofiarniczej i nadziei zwycięstwa nad ciałem, a także odnosiły się do utrzymania w martwocie ludzkiej woli i uśmiercenia ciała ludzkiego w walce z cielesnością.
kol. 2
Bracia zaś wierni, przyswajając sobie te Prawdy, walczyli z całą swą siłą przeciw wysiłkom martwej woli, by znów nie stała się żywą i przeciw wysiłkom jej by ocalić ciało ludzkie od cierpień ofiarnej śmierci. Jeśli więc chodzi o to, prawdy te, które były używane w sporach, były pozafiguralnym trąbieniem na alarm w walce przeciw ciału i cielesności. Ostatecznie, w walce przeciwko światu, którą wierni toczyli w rodzinie, w państwie, w nominalnym kościele, w przedsiębiorstwie, w pracy i zwykłych kontaktach z ludźmi, nasz drogi Pastor ogłaszał Prawdy dotyczące niebiańskiej rodziny, Królestwa, Kościoła i nauki, głoszenia oraz praktykowania Prawdy, które mają być naszym interesem i zajęciem i społeczność z braćmi, w przeciwieństwie do różnorodności i zmienności tego co świat dać może – tym sposobem trąbił na trąbie pozaobrazowej w wojnie, przeciwko światu i światowości. W miarę zaś jak bracia wierni przyswajali sobie te prawdy w swym rozwoju przeciwko światowości, która atakowała ich, toczyli oni wojnę przeciw światu.
(17) Należy zauważyć, iż Bóg obiecał (wiersz 9) pamiętać o Izraelu i dać mu zwycięstwo w jego wojnach o ile trąbiono w trąbę na alarm. Bóg też pamiętał o pozaobrazowym Izraelu, który w czasie wojen zwracał uwagę na alarmy otrąbiane na pozaobrazowej trąbie. To wyrażenie tu przetłumaczone „przed Panem” może być również oddane jako „w obliczu (w łasce) Pana”. Słowo pamiętać może być użyte albo dla oznaczenia łaskawego lub niełaskawego pamiętania. Jednak słowa „w obliczu [w łasce] Pana” oznaczają, iż chodzi tu o pamiętanie pełne łaskawości. Dlatego też wolimy to tłumaczenie od tłumaczenia w przekładzie upoważnionym (authorized version). W ten sposób tłumacząc, znajdujemy w wierszu 9 obietnicę zwycięstwa. Obietnica ta może być uczyniona, gdyż duchowy Izrael wiedzie dobrą walkę, walkę o Pana, Prawdę i braci. Bóg więc walkę tę będzie traktował życzliwie. Jako rezultat daje on wiernym zwycięstwo („zachowani będziecie od nieprzyjaciół waszych”). Sprawi On to, wybawiając od grzechu, błędu, samolubstwa i światowości w jakichkolwiek formach one by nie występowały. Dowodzi tego fakt, że Małe Stadko składające się ze 144000 stało się więcej niż zwycięzcami.
Historia Kościoła w walce przeciw błędowi