Teraźniejsza Prawda nr 150 – 1953 – str. 73
powierzy jakąś misję podobną do tej, która przypadła aniołom, którzy nie ulegli upadkowi. Musimy przyznać jednak, że w tej sprawie Biblia nie mówi prawie nic, a zatem i my nie możemy stwierdzić nic pewnego o tym przedmiocie. Pan nasz Jezus Chrystus jest jedną spośród niebieskich istot, które będą działały w Wiekach, które przyjdą. Na wieki pozostawać będzie po prawicy Boskiej to znaczy, że będzie się wiecznie cieszył najwyższą łaską Jehowy i będzie sprawował Jego władzę; Jehowa będzie zawsze działał przez Niego, tak jak jest powiedziane: „Ale mamy jednego Boga Ojca, z Którego wszystko… i jednego Pana Jezusa Chrystusa przez którego wszystko…” (1 Kor. 8:6). Jezus będzie wszechpotężnym przedstawicielem Boga i w Jego rękach spoczywać będą wszystkie zasoby Wszechświata. Wszystkie plany jakie Bóg będzie chciał w przyszłości rozwinąć, powierzy je najpierw Synowi do wykonania. Ten zaś podzieli ich urzeczywistnienie między Siebie i Swą Oblubienicę. Chrystus będzie na zawsze Głową Kościoła i Kierownikiem wszystkich Jego dzieł. Spodobało się bowiem Bogu, by Chrystus siedział przez całą wieczność po Jego prawicy, a Kościół po prawicy Chrystusa.
Przechodzimy obecnie do szczytowego punktu, jeśli chodzi o tych, którzy istnieć i działać będą w Wiekach, które przyjdą. Na pierwszym miejscu jest wielki Jehowa wyższy nad wszystko, po wszystkim i we wszystkim. Będzie On miał w wieczności Swego przedstawiciela Chrystusa – Głowę i Ciało, lecz Sam posiadać będzie zwierzchnictwo najwyższe. Albowiem z Niego przez Niego i dla Niego jest wszystko. On posiadać będzie najwyższą zdolność i moc doprowadzenia do doskonałości Swych niezliczonych dzieł twórczych, w całej ich wspaniałości, bogactwie i różnorodności i uznany będzie przez wszelkie stworzenie na ziemi i w niebie jako najwyższa istota nade wszystko we wszystkim. Jego wspaniała mądrość, sprawiedliwość, miłość i moc tworzyć będą w wieczności coraz to nowe plany, których wykonanie powierzone będzie Jego wybranemu rzecznikowi – Chrystusowi Głowie i Ciału – z którym współpracować będą dwie klasy Godne Starożytni i Młodociani i Wielka Kompania, a dopomagać Mu będą podwładni aniołowie różnych porządków i stopni. Z każdym przejściem jednego Wieku w Wiek następny powstawać będą i doskonalić coraz to nowe rzędy
kol. 2
istot, które głosić będą chwałę Boga i Baranka. Słodki hymn czci i uwielbienia złączy się w jedno z muzyką sfer i płynąć będzie do stóp Jehowy, napełniając serce Jego wieczną radością.
NAJWYŻSZA CHWAŁA BOGA
Chwała niech będzie Ojcu i pod Nim Synowi Jego w jednym Duchu Bożym, przenikającym wszystkie moralne istoty w całym Boskim Wszechświecie! Św. Jan w swej porywającej wizji opowiada w Obj. 5:13 o jednym potężniejącym hymnie, który płynąć będzie od planety do planety, od jednego do drugiego świata, głosząc wieczną chwałę Tego, który siedział na stolicy i Barankowi: „A wszelkie stworzenie, które jest na niebie i na ziemi i pod ziemią i w morzu (zbuntowana grzeszna rasa – nieokiełznana jak morze) i wszystko co w nich jest, słyszałem mówiące: Siedzącemu na stolicy i Barankowi błogosławieństwo i cześć i chwała i siła na wieki wieków”. My, którzy doznaliśmy przywileju przejrzenia wspaniałego ziszczenia wszystkich zamierzeń Jehowy, skłońmy się w najwyższej miłości, czci i uwielbieniu przed Bogiem i Barankiem, któremu należy się chwała, cześć, błogosławieństwo, nabożeństwo, podziw i dziękczynienie na wieki wieków!
Spójrzmy jeszcze na uczestników tego wiecznotrwałego chóru uwielbienia. Maluczkie Stadko, jako główni śpiewacy chóru, stąpać będą miarowym krokiem ku tronowi Boga i Baranka z cudowną pieśnią na ustach, by u stóp Boskich złożyć swe trofea czyli znaki zwycięstwa. Bezpośrednio za nimi postępować będą klasy Starożytno i Młodociano Godnych oraz Wielka Kompania, śpiewając swój hymn chwały najpiękniej jak umieją, lecz nie tak pięknie jak Małe Stadko, i składając swoje trofea u stóp Jehowy i Baranka. Następnie będą szły zastępy anielskie zarówno tych, którzy nigdy nie upadli, jak i tych, którzy podniosą się z upadku, dołączając swe pienia do zgodnego chóru uwielbienia dla Boga i Baranka, i wręczając swoje trofea. Dalej stąpać będzie odkupiona i doskonała ludzkość, śpiewając w miarę swej umiejętności pieśń czci i chwały, składając u ich stóp swe trofea. W końcu nieskończona procesja nowych rzędów istot, które stworzone będą w Wiekach, które przyjdą, zbliżać się będzie do stóp Boga i Baranka głosząc ich chwałę i kładąc u ich stóp swe trofea. Tak czczeni będą na wieki wieków Bóg i Baranek za zwycięstwa, jakie odnieśli i