Teraźniejsza Prawda nr 149 – 1953 – str. 61
jest w Obj. 21:18 przetłumaczone na czyste, przy opisaniu miasta świętego, zgotowanego jako oblubienicę ubraną mężowi swemu (w. 2) i jako „złoto czyste, podobne szkłu czystemu (przezroczystemu)”. Zaiste, święci obecnie chodzą z Panem w swych własnych białych „szatach aktualnej sprawiedliwości”, „albowiem są godni” (Obj. 3:4)!
CZAS OGŁOSZENIA OBJ. 19:5-9
A kiedy ma być ogłaszane siedmiorakie poselstwo z Obj. 19:5-9? Kiedy właśnie mają, wszyscy słudzy Boga, wszyscy, którzy Jego czczą, ogłosić między innymi, że wesele Baranka przyszło, że Jego Małżonka nagotowała się i że jest chwalebnie przyobleczona swoją własną sprawiedliwością? W książce Pytań i Odpowiedzi pod nagłówkiem Józef (str. 381 w ang.; str. 197 w polskim wydaniu) brat Russell podaje: „Będzie to w czasie, gdy Małe Stadko zostanie już przemienione, a Wielkie Grono pozostanie jeszcze na pewną miarę ucisku, że rozpoznają Małe Stadko” – co oczyszczone Wielkie Grono, będące wśród ucisku, już poznaje. Zauważmy, że brat Russell nie mówi, iż Wielkie Grono pozna Małe Stadko przed jego przemienieniem, lecz po jego przemienieniu. Inaczej pomieszalibyśmy jego członkostwo z drugimi, którzy nie są istotnie w Małym Stadku, lecz w Wielkim Gronie lub klasie Młodociano-Godnej. My teraz poznajemy, że „Oblubienica jest zabrana” (Przedruki Strażnicy, str. 148, par. 4) w jej ostatnim członku, którego nam Pan objawił jako takiego. W Tomie 3 na str. 251 brat Russell mówi, że jest jasnym, że wszyscy członkowie ciała będą w zupełności wybawieni, wywyższeni do chwalebnego stanu, zanim przyjdzie najsroższy ucisk, kiedy już całe ciało będzie skompletowane i drzwi zamknięte”.
Znajdujemy także, że świadectwo brata Johnsona jest zgodne ze świadectwem brata Russella. Pomimo jego po części niejasnej myśli, że on jako przez Biblię udowodniony ostatni członek Małego Stadka mógł możliwie (jak się wyraził w E. tomie 4, str. 51) pozostać na ziemi do 1956 roku, przy czym opierał swą niewłaściwą myśl na równoległościach Paruzji i Epifanii za które nie możemy go winić, to jednak oświadczył zgodnie z bratem Russellem i listem do Kol. 3:4, że „wszyscy święci (i to przed końcem Epifanii) będą z Panem w chwale” (E. tom 6, 482).
kol. 2
W Ter. Prawdzie 1946, strona11, kol. 2 on mówi, że Wielkie Grono ogłosi poselstwo z Obj. 19:6-9 „prawdopodobnie podczas Armagedonu”. A w E. tomie 10, strona 672 on mówi, że to stanie się w „Epifanii” i „głównie łącznie z pracą publiczną dania świadectwa o Królestwie i uzupełnieniu Kościoła w celu zbawienia ich życia (teraz jest czas na zbawienie dusz, jak nauczał brat Russell) aż będzie uzupełniony Dziedziniec Epifanii”. A w tomie E 4, str. 95 mówi: „Pośród tego wielkiego ucisku (zauważmy, jak on zgadza się z bratem Russellem!) będą mieli błogosławiony przywilej ogłoszenia chwalebnego poselstwa – „Alleluja! iż ujął królestwo Pan Bóg wszechmogący!” Pomimo ich smutku i cierpień zmierzających do zniszczenia ciała i ich oczyszczenia się, będą się radować przez łzy, że Oblubienica, Małżonka Baranka, będzie już uzupełniona w świątobliwości (w szacie lnianej sprawiedliwości świętych, ich ostatecznej nagrodzie, pełnej czystości i świetnej okazałości) i liczbie (zupełnej liczbie 144000 w chwale, a więc żadnych Kapłanów już nie ma w ciele) i ogłoszą Jej uwielbienie z Panem (Obj. 19:6-8)”. Chwalmy Boga za zadziwiającą zgodę między Posłannikami Paruzji, Epifanii i Słowem Bożym, które coraz więcej przyświeca podczas Pańskiego objawiania tajemnic tym, którzy Go czczą (Psalm 25:14; Amos 3:7).
Z powyższego widzimy, że pretensje, które przeglądamy, nie są zgodne z ogólnym przedstawieniem tej sprawy przez specjalne mówcze narzędzia Pana i jawnie przeciwne samemu Słowu Bożemu. One są jeszcze jednym oszustwem Przeciwnika, aby przeszkodzić, jeśli byłoby możliwe, specjalnemu poselstwu Pana na obecny czas, względem którego głos mówiący z tronu zachęca wszystkich sług Bożych, wszystkich, którzy Go czczą, tak małych jak i wielkich, aby je ogłosili po śmierci pozafiguralnego Józefa i Zachariasza jako ostatniego Kapłana na ziemi (Ter. Prawda 1950, str. 27, kol. 1; E 10, str. 610, 665; Ter. Prawda 1951, str. 19). A jak stoją ci, którzy odmawiają ogłaszania tego poselstwa i teraz wycofują swe poparcie modlitwą, finansami i osobiście,