Teraźniejsza Prawda nr 147 – 1953 – str. 25
ROZBIJANIE KADZIELNIC NA BLACHY
Przed opuszczeniem tego przedmiotu, istnieje jeszcze jedna równoległość, która powinna być wytłumaczona. Odnosi się ona do rozbijania kadzielnic na blachy na okrycie ołtarza (ang. ep. Tom 9, str. 391). To wyobraża „wyjaśnienie danych cytatów w taki sposób, aby zbudować z nich doktryny któreby broniły ofiarę za grzech Jezusa i Kościoła”. Taki był Boski rozkaz dany br. Russellowi przez Jezusa jako Wykonawcę Bożego. Podczas gdy ten rozkaz był dany najwięcej bratu Russellowi, nie był on jemu dany wyłącznie, albowiem „drudzy otrzymali rozkazy aby mu dopomagali w tym dziele” (ang. ep. Tom 9, str. 391, 392).
Również wiersze z 4Moj. 16:38, 40 (strona 393) „w pozafigurze pokazują, że prawdziwe nauki Ofiary na Grzech, Pośrednika i Przymierzy były znakiem (dowodem) i pamiątką (przypomnieniem) ludowi Bożemu faktu, że tylko naznaczeni na to członkowie Kapłaństwa mogą składać ofiarę z kadzidła (przedstawiać Kościołowi nauki)”. Brat Russell i drudzy byli posłuszni temu rozkazowi, jak możemy widzieć ze stronicy 392, 393. Ta równoległość wypełniła się z niektórych punktów zapatrywania w bratu Johnsonie przed jego śmiercią, a w bratu Jollym po tym czasie. Brat Jolly, będąc równoległym z bratem Russellem, wytłumaczył różne cytaty Pisma, które inni używali przeciw nauce Epifanii że brat Johnson był ostatnim Kapłanem. Uczynił to w taki sposób, że wykazał zgodę z wielką prawdą, że Oblubienica jest teraz uzupełniona w chwale. Czyniąc to, rozbił on pozafiguralne kadzielnice na blachy na obłożenie ołtarza (dlatego że Lewici i miedziany ołtarz byli na dziedzińcu, mogli to czynić), nie w sensie formowania nowych doktryn na obronę ofiary za grzech, lecz przez użycie danych Pism i postępującej prawdy jako okrycia lub obrony Ołtarza, w ten sposób powstrzymując Lewitów, którzy rozumieją Prawdę na czasie, od roszczenia sobie pretensji że są Kapłanami i ofiarują ofiary które należą wyłącznie do Kapłaństwa; albowiem ofiara za grzech Kapłaństwa była zupełnie strawioną na Ołtarzu 22 października 1950, i żadna dodatkowa ofiara za grzech na cele Wieku Ewangelii nie jest przyjemną Bogu. Tak więc brat Jolly z pomocą drugich braci wypełnił, rozkaz Pański w równoległości 40 lat później.
Równoległość wierszy 38, 40 (str. 393)
kol. 2
zdaje się, iż zawiera w tym, że prawdziwe nauki dane przez brata Johnsona przedtem, a wytłumaczone przez brata Jolly’ego po śmierci posłannika, że Kościół jest uzupełniony poza zasłoną, miały być znakiem (dowodem) że wszyscy pozostali nie są Kapłanami lecz Lewitami, a pamiątka (przypomnienie) ludowi Bożemu że już nie mają starać się o miejsce w Małym Stadku ani zachęcać drugich do tego, ponieważ tylko członkowie Kapłaństwa powinni ofiarować kadzidło, a znak (dowód) stanowczo wskazywał, ze już nie są Kapłanami.
Brat Johnson również nadmienił, jak dobrze brat Russell kierował się wśród owego sporu, w którym nie tylko był osobiście atakowany z wielką goryczą i przedstawiany w fałszywym świetle, ale także i jego poglądy były atakowane w ostrzejszy i przebieglejszy sposób aniżeli w poprzednich przesiewaniach; albowiem z wielu punktów zapatrywania był on rzeczywiście w piecu cierpień z którego wyszedł oczyszczony, a w nagrodę za swą wierność w tych doświadczeniach usługa jego miała odtąd większy widok i większą owocność (ang. ep. Tom 9, str. 394). Te same myśli są napewno równoległe z niektórych punktów zapatrywania, tak w bracie Johnson przed jego śmiercią, a w bracie Jollym po tym. Jak usługa brata Russella wielce powiększyła się po tym czasie tak samo możemy spodziewać się, że zgodnie z nauką brata Johnsona usługa brata Jolly’ego także powiększy się i stanie się owocniejszą (1 Moj. 45:22; ang. ep. Tom 10, str. 651).
W 1910 r. zwrócono uwagę bratu Russellowi, że on był równoległym z Apostołami co się tyczy czasu i wydarzeń (ang. ep. Tom 9, str. 469, 473). Z tomu 14, rozdziału 10, dowiadujemy się, że on był równoległym z Apostołami jakiś czas przedtem zanim się o tym dowiedział. Podobnie, 40 lat później, brat Jolly, po śmierci brata Johnsona, zaczął być równoległym z bratem Russellem co się tyczy czasu i wydarzeń, a w pewnym sensie i z Apostołami (ang. ep. Tom 14, str. 485), zwłaszcza z Ap. Pawłem (Dz. 28; ang. ep. Tom 14, str. 573). Jak brat Russell wypełniał równoległość Apostołów, nie będąc tego świadomy, tak samo brat Jolly wypełniał równoległość brata Russella, nie będąc tego świadomy aż jakiś czas później.
W tomie 14, str. 573, brat Johnson wykazuje, jak w równoległości z Apostołem Pawłem, brat Russell podczas przesiewania w 1908-1911, i od tego czasu aż do pozafiguralnej