Teraźniejsza Prawda nr 146 – 1953 – str. 7
później, zdaje się iż jest nie ta służba, która oczyszczeni Lewici zaczęli po śmierci Brata Johnsona. Jak brat Johnson nie brał wybitnego udziału względem syjonizmu, a tylko w sposób cierpiący, tak samo 40 lat później on nie brał wybitnego udziału w tej nowej fazie służby z powodu cierpienia i śmierci, chociaż brał udział w sposób ograniczony przez napisanie zachęcającego listu Bratu Jolly’emu w listopadzie, 1949 (Ter. Prawda 1951, str. 19), przez przedstawienie Tomu I dla użytku kolporterów i strzelców (P. '50,7; '51,75) i przez różne inne napomnienia dawane braciom, przygotowując ich do tej nowej pracy. Tak więc w obu wypadkach (1910 i 1950) Brat Johnson nie brał czynnego i publicznego udziału w nowej fazie usługi rozpoczętej przez Pana.
Lecz względem Br. Russella sprawa ta wzięła zupełnie inny obrót, bo jak Brat Johnson nam podaje (str. 63), spotkanie miedzy pozafiguralnym Jakubem a Ezawem było ograniczone niemal wyłącznie do Brata Russella. Praca ku żydom najpierw dosięgnęła szczytu na masowym zebraniu w wielkim Hipodromie w New Yorku, pod przewodnictwem Brata Russella w październiku, 1910. Bóg przyjął tę nową formę usługi i ofiarowanie się Kościoła i błogosławił ją; usługa ta ciągnęła się wiele lat (ang. Tom. 14, str. 248). Czterdzieści lat później (październik 1950) przez śmierć Brata Johnsona, praca Pańska wzięła nowy obrót pod przewodnictwem Brata Jolly’ego, Bóg, przyjmując tę nowa formę usługi Kościoła (Wielkiego Grona i Klasy Młodociano-Godnych), błogosławił ją; ta nowa praca będzie ciągła się wiele lat. W obu wypadkach przygotowania były czynione do nowej fazy pracy kilka miesięcy przed tym (Ter. Prawda 1949, str. 62; 1951, str. 19; P. '50,7, 25, 43, 80).
Z tego widocznym jest, że Brat Jolly teraz jest równoległym Bratu Russellowi, dlatego że Brat Johnson we figurze Jakuba wypełnił druga część równoległości tak w 1910 jak i w 1950; a ponieważ, jak wykazaliśmy, że równoległość ciągnie się do października, 1956, Brat Jolly widocznie jest równoległym Bratu Russellowi w jego niemal wyłącznej części pozafiguralnego Jakuba odbywającej się 40 lat później, tj. od 22 października, 1950 nadal. Jak Brat Russell był wodzem w rozpoczęciu nowej usługi ku syjonizmowi, tak 40 lat później Brat Jolly jako równoległy jemu był wodzem w czynnym rozpoczęciu (po śmierci Brata Johnsona) nowej służby Panu, opartej na Obj. 19:5-10, jak to Pan przez posłannika Epifanii poruczył jemu do czynienia.
DAWID I ORNAN
W 2Sam. 24 i 1Kron. 21 (szczegółowo wytłumaczone ang. Tomie 14, str. 242-249) jest opisane spotkanie się pomiędzy Dawidem a Ornanem (1Kron. 21:21), które jest bardzo podobne w pozafigurze do spotkania pomiędzy Jakubem a Ezawem, opisane w 1Moj. 32; 33. Dawid na tym miejscu przedstawia Brata Russella jako wykonawcę i wojownika; a Ornan przedstawia żydów (Ter. Prawda 1949, str. 45, kol. 1; ang. Tom 14, str. 247, 248). Na str. 248 (2Sam. 24:24) Brat Johnson zwraca naszą uwagę na to, że nowa forma usługi ku żydom była prowadzona nie tylko przez Brata Russella, ale w dodatku przez Kościół; a chociaż ta nowa forma usługi na korzyść syjonizmu była specjalnym zarysem usługi onego czasu, to jednak Kościół miał w dalszym ciągu prowadzić pracę żęcia zgodnie z Prawdą (srebrem). Równoległość 40 lat później zdaje się wskazywać na to, że proklamowanie