Teraźniejsza Prawda nr 146 – 1953 – str. 6
Brat Russell miał to przewodnictwo na początku tegoż wieku, tj. do 30 października, 1916 (ang. Tom 10, str. 509); tak samo przewodnictwo Brata Jolly’ego nie ciągnie się przez cały Wielki Miniaturowy wiek Ewangelii, albo 40 lat Epifanii, albowiem Brat Johnson miał to przewodnictwo od śmierci br. Russella aż do 22 października, 1950. Innym punktem jest to, że jak śmierć Brata Russella rozpoczęła nowa fazę pracy Pańskiej pod przewodnictwem Brata Johnsona, tak samo śmierć Brata Johnsona rozpoczęła nową fazę pracy Pańskiej pod przewodnictwem Brata Jolly’ego. Jak widzimy w P. '51,12, data śmierci Brata Johnsona była przeznaczona i ustalona, i nie tylko że odpowiadała czasowi objawienia wodza Dobrych Lewitów z punktu zapatrywania Średniego Miniaturowego Wieku Ewangelii, lecz także objawiła sposobem Pańskim wszystkie pozostałe nowe stworzenia jako członków Wielkiego Grona „ogólnym objawieniem” wzmiankowanym w P. '23,48 (kiedy „przyjdzie czas na Wielkie Grono jako klasę, aby odwróciło się od Azazela do Pana”) co jest również jasno wyrażone w ang. Tomie 10, str. 646 kiedy „przyjdzie czas na objawienie całej grupy epifanicznych utratników koron jako Lewitów” (albowiem wszyscy inni byli już objawieni) tak jak Pan zarządzał przez Jego posłannika Epifanii – „głosem z tronu” – Obj. 19:5 (Teraź. Prawda 1951, str. 19). W ten sposób przez śmierć posłannika Epifanii jako ostatniego członka Małego Stadka, objawienie wszystkich Lewitów jako odrębnych i odróżnionych od Kapłaństwa było skompletowane. Jego śmierć przyczyniła się do rozpoczęcia ostatniej pracy Epifanii: Kapłaństwo spoza zasłony ma do czynienia z oczyszczonymi członkami Wielkiego Grona, a ci ostatni proklamuję, nowe poselstwo Królestwa jak podane w Obj. 19:5-9 (Ter. Prawda 1933, str. 85). Rozpoczęcie się tej nowej pracy, która dosięgła szczytu początkowego w paź. 1950 było stopniowe
Jest także godnym uwagi że chociaż Brat Johnson myślał że dożyje do 31 października, 1956, jednakowoż jak widzimy z Ter. Prawdy z 1949 str. 15 i 16, że równoległości trwających aż do 31 października 1956 nie opierał na swym przypuszczeniu że pozostanie przy życiu aż do owego czasu, ale opierał je na czynnościach brata Russella, gdzie na stronicy 16 tak pisze: „Wierzymy, iż ta równoległość będzie dalej postępować aż do 31 października, 1956, daty, odpowiadającej dacie 31 paździer. 1916, kiedy to nasz drogi Pastor przeszedł poza wtóra zasłonę.”
JAKUB I EZAW
Pierwsza księga Mojżeszowa rozdziały 32 i 33 zawierają opis podróży Jakuba i jego domowników i jego spotkanie się z Ezawem, po opuszczeniu swego teścia Labana. Mocowanie się Jakuba z aniołem i jego potyczka z Ezawem, figura i pozafigura, są nam podane w Ter. Prawdzie, 1949, str. 62-64. Mamy napisane że „Odnośne wypadki, jakie natychmiast poprzedzały i towarzyszyły Jakubowemu spotkaniu się z Ezawem, przedstawiają odnośne wypadki, jakie natychmiast poprzedzały i towarzyszyły spotkaniu się pozafiguralnego Jakuba (Brata Russella jako członka gwiazdy i Johnsona jako jego specjalnego asystenta w roku 1910) z żydami” (str. 62). Udział Brata Johnsona w tej szczególnej pracy składał się w większości z cierpienia, chociaż dał żydom kilka wykładów o syjonizmie lecz w warunkach mniej rozgłoszonych; w ten sposób nie brał wybitnego udziału w spotkaniu się Jakuba i Ezawa, co czynił niemal wyłącznie Brat Russell w swych pismach i wykładach (str. 63).
Równoległość, tej nowej fazy służby, jaka wypełniła się 40 lat