PRAWE OKO ZACIEMNIA SIĘ

      W Strażnicy z 15 maja 1923 pokazał się artykuł pod tytułem „Nowe Stworzenie”. Drodzy Bracia i Siostry, artykuł ten zawiera w sobie bardzo wiele błędów, zamieszania odnośnie pokuty, wiary, nawrócenia, poświęcenia, przymierza Sarowego i przymierz ofiarnych na ofiarowane rzeczy w poświęceniu, a to wszystko można zauważyć w nie całkiem dwóch stronnicach. My wszyscy, którzyśmy się nauczyli Prawdy od brata Russella odnośnie tych przedmiotów, po przeczytaniu tych artykułów w Strażnicy, możemy zaraz zauważyć wielkie pijaństwo, w którym się „zły sługa” znajduje. Możemy również zauważyć, że pisarz tego artykułu nie jest mówczym Pańskim narzędziem, lecz narzędziem Azazela. W krótkości damy przegląd owego artykułu. I również wszelkie używania prawd, których on zły sługa nie całkiem jeszcze utracił, używa w ten sam sposób, jak to czynią papiści w używaniu ich biblijnych nauk, umyślnie jedne a nieumyślnie drugie nauki, pokazując przez to szatański sposób zwiedzenia. Ci, którzy tego nie mogą zauważyć, jak szatan tego „złego sługę” i „głupiego i niepożytecznego pasterza” używa, są albo niemowlątkami w prawdzie lub też pod wpływem duchowych błędów. Kto nie mógł by zauważyć błędów w tym jego artykule, to by przez to dowiódł, że nie jest ugruntowanym w prawdzie lub nie posiadał by duchowego pojęcia jako nowe Stworzenie.

      Fundamentalny błąd tego artykułu jest jego ulubiony błąd jako „złego sługi” – że zapiera się poczytalnego usprawiedliwienia. Ponieważ prawda na poczytalne usprawiedliwienie jest oznakiem wierności naukom brata Russela względem charakteru, miejsca lub urzędowania pokuty, nawrócenia i wiary w pokrewieństwie do usprawiedliwienia i względem ofiarowanych rzeczy w poświęceniu, i ponieważ ten „zły sługa” zapiera się prawdy względem poczytalnego usprawiedliwienia, dlatego wprowadza fałszywe i nierozumne określenia na miejsce, pokrewieństwa lub działania odnośnie pokuty, nawrócenia, wiary i ofiarowanych rzeczy przy poświęceniu. Kto logicznie
kol. 2
trzyma się biblijnej prawdy na poczytalne i na ożywione usprawiedliwienie, będzie wolnym od tej duchowej zarazy, która się trzyma „złego sługi” i który stał się jej ofiarą. (Psalm 91:6). Z różnych punktów zapatrywania już raz żeśmy zbili jego poglądy na ten przedmiot w angielskiej Teraźniejszej Prawdzie.

      Powinniśmy zawsze czuwać nad określeniem, jakie otrzymujemy na biblijne przedmioty; w innym razie byśmy mogli łatwo być zwiedzeni od fałszywych proroków. Artykuł, którego przeglądamy, zawiera w sobie jednostronne i dlatego zwodzące określenia umysłu i serca. Artykuł określa, że umysł jest tylko zdolnością wiedzy i posiada w sobie umiejętność, a serce jest zdolnością uczuć i posiada w sobie miłość lub przywiązanie. Dlatego artykuł używa słowa „pokuty”, że wyobraża to zmianę umysłu względem umiejętności. Ludzie, którzy są obznajomieni w biblijnej umiejętności są również obznajomieni z faktem, że w dodatku do tego znaczenia zdolności wiedzy i jej zawartości, słowo „umysł” w Biblii często znaczy „usposobienie” – rozumieć o sobie – (Rzym 7:25; 12:2; Kol. 2:18; Filip. 2:5 itd. w greckim). Nie dziw więc, że takie niekompletne określenie słowa „umysł” przyprowadza „złego sługę” do zastosowania tego do pokuty, tak jak w swoim przykładzie podaje, że zmiana umysłu znaczy zmiana złej wiedzy przyjmującą ewolucję do prawdziwej wiedzy, że człowiek jest grzesznikiem i potrzebuje Zbawiciela. Słowo „pokuta” znaczy trochę więcej aniżeli to. Znaczy nie tylko być zmienionym ze złej do właściwej wiedzy odnośnie grzechu i sprawiedliwości, lecz również być zmienionym od miłowania i tolerowania złego, ażeby żałować za to, od nienawidzenia i unikania sprawiedliwości do miłowania i praktykowania sprawiedliwości. Wszystko to wyobraża biblijną pokutę. Znaczy to być zasmuconemi według Boga co „pokutę sprawuje ku zbawieniu, której nikt nie żałuje”. (Mat. 3:8; Łuk. 10:13; Łuk. 15:17; Dz. 8:22; Obj. 3:2, 3, 19; 2 Kor. 7:9-11.) Każda prawdziwa w Biblii wzmiankowana pokuta wyobraża zmianę usposobienia

poprzednia strona – następna strona