Teraźniejsza Prawda nr. 14 – 1925 – str. 12
historia przed 536 przed Chrystusem jest niepewna. Czasami dla ich celów P.B.I. wydawcy używają daty 587. Czasami dla innych znów celów używają datę 586. A znów w artykule, którego przeglądamy, używają oni daty 588 dla ich celów. To wszystko dowodzi o ich niepewności i niezasługiwaniu na zaufanie na ten przedmiot. W otwierającym paragrafie artykułu, którego przeglądamy, mówią o obaleniu Sedekiasza, że to wypełniło się „mniej więcej 51 lat przed” powrotem w 536 przed Chrystusem. Dlaczego używają słowa „mniej więcej”. (approximately)? Ponieważ często z jednej strony mówili, że ten okres był akuratnie 51 lat długim, a z drugiej strony też mówili, że ten okres skończył się w 536; lecz w tym artykule ich argument zmusza ich do wracania się 70 lat od listopada 518 przed Chr., dlatego muszą świecić na rok 588! Dlatego też to ich słowo „mniej więcej” zakrywa ich różniące się twierdzenia na powyżej podane daty. Rzeczywiście gładkimi są ci Jambrezyci! Jak on wielki wąż, Azazel, który ich natchnął, przekręcają jakąkolwiek propozycję, ażeby tylko mogli ją użyć dla ich zmiennych celów! Mówimy, że to są matactwa i krętactwa, ponieważ tak wiele z tego z ich strony widzieliśmy i dlatego uznawamy, że tym wydawcom brakuje tej szczerości i otwartości, które są niezbędnymi przy sługach Jehowy!
W Zwiastunie z 15 lipca 1922, P.B.I. wydawcy ogłaszają jeszcze jeden list od Brata Devault, na którego niektóre chronologiczne poglądy odpowiedzieliśmy. W krótkości tylko odpowiemy na niektóre punkty, które on podaje. Ażeby uchwycić P.B.I. ideę, że 70-letnie spustoszenie nie było obchodzone przez siedemdziesiąt jubileuszy, lecz dla, wszystkich sabatowych lat, on podaje nową i dla niego całkiem dziwną i oryginalną definicję – „aby przyjąć w miejsce” – na słowo ratzah, przetłumaczone cieszyła się sabatami (w polskiej Biblii odprawiła) w 2Kron. 36:21; ażeby ziemia cieszyła się sabatami. Do jego (nie innej) definicji możemy powiedzieć, że ani to podanie, które on wynosi z notatek Biblii Cambridge, ani też żaden Hebrajski dykcjonariusz, które żeśmy czytali, ani żadne biblijne odnośniki, które on podaje, ani żaden inny ustęp Biblii nie zawiera takiej myśli. Słowo to zawsze podaje myśl o czynności, w której znajduje się aktualna i figuralna radość, pociecha, satysfakcja lub łaskawość. Jeżeli jest przetłumaczone w Biblii „przyjąć”, to znaczy „otrzymać łaskawie i zadowalniająco”, co jest widocznym z wypadku każdego ustępu, które on podaje, na przykład 3Moj. 1:4, 3Moj. 26:41, 43 itd. Nigdy nie znaczy to słowo, aby przyjąć na miejsce. Dlatego jest lingwistyczny (znawcy wielu języków) dowód, który jest oparty na jego przypuszczonej wiedzy hebrajskiego, na który on, jak również P.B.I. wydawcy pokazują ich absolutną ignorancję, jakoby 70 lat spustoszenia ziemi były przyjęte przez ziemię na miejsce całego Izraela siódmych i pięćdziesiątych sabatowych lat, jest błędnym podaniem bez żadnego dowodu z hebrajskiego. Radzimy tym, którzy posiadają te podręczniki, aby zajrzeli do pierwszej kolumny na stronie 1189 (II tom) Englishman’a Hebrajskiej i Chaldejskiej Konkordancji, gdzie każdy ustęp, w którym ratzach się napotyka, jest na angielski język podany. Prosimy odnieść się również do następujących hebrajskich dykcjonariuszy na ten przedmiot: Browna, Robinson’a, Tregelles’a
kol. 2
i Dietricha Gesenius, strony 953, kol. 1; 993, kol. 2; 778, kol. 1; 818 kol. 7; oprócz tego do tych czterech, które są uznane za najlepsze Hebrajskie Dykcjonariusze: Davies str. 603, kol. 1., Davidson str. 690, kol. 2 i Strong str. 110, słowo 7521. Prosimy również zobaczyć Young’a Konkordans str. 10, pod „accept” No. 5. Kiedy przestaną ci Jambrezyci twierdzić, że posiadają odpowiednią umiejętność hebrajskiego i greckiego? Czy oni nie mogą widzieć, że przez to coraz więcej pokazują ich głupstwa? Rzeczywiście już dawają sposobności wszystkim do zobaczenia ich głupot! Wyrażenie ażby się „wypełniło” 70 lat (2 Kron. 36:21) dowodzi, że wszystkie sabaty, do których tu się odnoszono zostały w pełni trzymane. Dlatego, że było ich 70, a te musiały być tylko sabaty Jubileuszowe, a nie siedmioroczne sabaty.
Brat Devault, który w artykule, którego już krótko przeglądaliśmy, dał 587 przed Chrystusem jako datę odkorowania Sedekiasza, w artykule, którego teraz przeglądamy, podaje 588 jako tę datę! Jak dziwnie, że wypadki, które wypełniły się tysiące lat temu, zmieniają swe daty z powodu potrzeb teoretycznych tych Jambrezytów! On również podaje autorytet na jego datę 588! Tak samo mógł by dać inne autoretyczne daty na 589, 587, 586, a nawet i na jeszcze inne daty! Przez to tylko jeszcze więcej wyjawia fakt, który dowodzi, że brat Russell miał rację, gdy odrzucił świecką chronologię przed 536 przed Chrystusem za niewiarygodną.
KŁAMSTWO W USTACH
Jako przykład, że ktoś może, figuralnie mówiąc, posiadać pałace kłamstwo w ustach, i nie wiedząc jak je wypluć, brata Devault wysiłki, aby pozbyć się prawdziwej nauki względem 3Moj. 26:31-35, 43; 2Kron. 36:20-22 jako dowody, że Izrael nie był w Palestynie podczas tych 70 lat, jest wielce zadziwiającą ilustracją, jaką kiedykolwiek widzieliśmy. Jeżelibyśmy nie posiadali miłosierdzia, musielibyśmy śmiać się z jego umysłowych krętactw. Jakakolwiek nieuprzedzona osoba, czytająca jego artykuł pod tytułem „Desolate without them” (Spustoszona bez nich) myślała by zaraz o niesprawiedliwym adwokacie starającym się pokręcić ławę przysiężną, ażeby bronić klienta fałszywymi dowodami. Tylko niesprawiedliwy adwokat, Jezuita, Jannesita lub Jambrezyta mógł by być winnym takich oszukańczych krętactw faktów i czystych podań Biblijnych!
Wysiłki tego brata, aby te 70 lat rozciągnąć aż po za czasy Dariusza, 519 przed Chrystusem, przez myśl, że wyrażenie „aż do panowania Królestwa Perskiego”, jest utworzeniem, pokrywając okres od czasu Cyrusa 536 przed Chr. do czasu Dariusza w 519 przed Chr. jest jeszcze innym wymysłem głupstwa Jambresowego. Sam Bóg odpowiada na to (2Kron. 36:20-23) gdy mówi nam, że monarchowie babilońscy trzymali Izraelitów, którzy w czasie zdetronizowania Sedekiasza zostali wzięci do niewoli, aż do panowania Królestwa Perskiego, a ponieważ monarchowie Babilońscy już nie panowali po roku 536 przed Chr. i ponieważ Izraelici przez Cyrusa w 536 zostali uwolnieni od niewoli, w której monarchowie Babilońscy ich trzymali, początek panowania perskiego nie był utworzonym, przeszło 17 lat. Wyrażenie widocznie odnosi się do zapoczątkowania panowania Persji nad Babilonem. Ustęp pokazuje, że gdy Cyrus pozwolił Izraelowi powracać do Palestyny w 536, 70 lat