Teraźniejsza Prawda nr. 14 – 1925 – str. 11
Sedekiasza – 587 (51 lat przed 536) – do 518 było 69 a nie 70 lat. Dlatego podług ich zwykłego poglądu, roczny post nie rozpoczął się aż 586 rok po zwyczajnej dacie dla zniszczenia świątyni, a to zniżyłoby okres do 69 lat. Dlatego ten okres tych 69 lat, którego P.B.I. chronologia zmniejsza czas, nie może być okresem, którego Jehowa daje jako czas postu 70 lat. Fakt, że podawają różne daty na obalenie Sedekiasza, jest zburzeniem ich pewnych przypuszczalnie uczących dowodów przez Zach. 7:1-5 – że od tego obalenia, aż do 518 przed Chr. było 70 lat.
DOBRE TŁUMACZENIE ZACH. 7:2-5
Ci wydawcy mówią z taką pewnością o tym co twierdzą, że jest właściwe i bezbłędne tłumaczenie hebrajskiego, o którym absolutnie nic nie wiedzą, na dowód właściwego ich wyrozumienia tej części Pisma Św.! Gdyby mieli akuratną gramatyczną umiejętność lub wiedzę hebrajskiego i gdyby używali ja rzetelnie, Zach. 7:1-5 akuratnie przetłumaczone i przełożone odnośnie uczenia względem kończenia się 70 lat postu dla zniszczenia Nabuchodonozorowego, według ich punktu zapatrywania, byłby mniej więcej ostatnim ustępem Biblii, którego by mogli podać na dowód ich chronologicznych teorii, na czas jego zniszczenia. A.V. i niektóre inne tłumaczenia Biblii (ponieważ ci tłumacze trzymali się tych samych poglądów co P.B.I.) zaciemnili myśl tego ustępu przez tłumaczenie pojedynczego przekonywającego zaimka Zeh, (to) mnożnikiem (te), jakoby się czytało eleh, (te) i potem ograniczają słowo na lata, zamiast uczynić pojedynczego przekonywając zaimka. Gdyby ograniczało słowo na lata, powinno być mnożnikiem (w liczbie mnogiej) eleh, gdy zaś ono w hebrajskim oryginale tak nie jest, lecz jest pojedynczym (w liczbie pojedynczej), zeh. Podajemy jak następuje z komentarzami w zawiasach co jest akuratnym literalnym tłumaczeniem Zach. 7:2-5: „Gdyż Betel posłał Sarassara i Regiemmelecha i jego mężów, aby ubłagali łaskę Jehowy i aby mówili do kapłanów, którzy byli w domu Pana Zastępów, i do proroków mówiąc: mam ja odłączony (sam, bez czekania na innych, aby mogli przyłączyć się do odnowienia przerwanego zwyczaju poszczenia w piątym miesiącu) płakać w piątym miesiącu, jak dawniej czyniłem” – lecz to słowo nie równa się teraźniejszemu słowu czyniłem. (Słowo dawniej czyniłem dowodzi, że zwyczaj poszczenia w piątym miesiącu został przez kilka lat przerwany) to (zeh, pojedyncze to, a nie eleh, liczba mnoga, te) tak wiele lat? I stało się słowo Pana Zastępów do mnie mówiąc: Rzecz do wszystkiego ludu tej ziemi i do kapłanów, mówiąc: gdyście pościli i płakali ( w hebrajskim czas przeszły pokazuje, że powróceni Izraelici pewien czas przedtem zaniechali zwyczaju postu w piątym miesiącu; ponieważ gdyby trwali w tym zwyczaju aż włącznie do tego roku, kiedy się o to pytali, toby było inne słowo użyte) piątego i siódmego (miesiąca) i to (pojedynczo w hebrajskim zeh, to, a nie eleh, te, nie ogranicza wyrażenia hebrajskiego na 70 lat: ponieważ, gdyby miało ograniczać, było by w liczbie mnogiej, eleh, te) przez siedemdziesiąt lat izażeście Mnie, Mnie mówię post pościli?” – Te wiersze zupełnie zbijają twierdzenie P.B.I. One pokazują że kilka lat przed dopytywaniem w czwartym roku Dariusza, powróceni Izraelici zaniechali zwyczaj poszczenia dla zniszczenia Świątyni w piątym miesiącu
kol. 2
i dla odkoronowania Sedekiasza i rozpoczęcia spustoszenia ziemi w siódmym miesiącu. (Twierdzenie P.B.I., że pościli za niegodziwym Godoliaszem w siódmym miesiącu jest głupim twierdzeniem i nie może zwieść myślących ludzi, którzy są zapoznani z faktami. Oni, dla zguby ich Świątyni, Królestwa i kraju pościli.) Te wiersze dlatego dowodzą, że już przez kilka lat przed czwartym rokiem Dariusza Izraelici przestali obchodzić ten zwyczaj corocznego poszczenia, którego trzymali 70 lat jako rocznicę spustoszenia ich świątyni, Królestwa i ziemi w piątym i siódmym miesiącu. Betel bojąc się, że to było złem, chciało dowiedzieć się, czy bez czekania na innych Izraelitów do współdziałania, mogło odnowić zwyczaj poszczenia w piątym miesiącu. Dlatego te wiersze dowodzą, że te siedemdziesiąt lat zaczęły się kilka lat przed rokiem 587 przed Chr. o czym P.B.I. zwykle twierdzą, że było data zniszczenia Izraela Świątyni i Królewskości lub kilka lat przed 588, które w tym przeglądającym artykule podawaj a tę datę jako ten wypadek. Choć te wiersze nie mówią, kiedy właściwie poszczenie się rozpoczęło, z punktu zapatrywania na ich pokazanie, że ich 70-letnie posty, przez pewien czas ustały, jedyna logiczna data, która może być wzięta dla ich rozpoczęcia, jest 605 przed Chrystusem – pierwsza rocznica wypadków w tej kwestii – i dla końca data 536 przed Chrystusem.
Okoliczności i sposobności kwestii były widocznie następujące: krótko potem, gdy Izraelici przez ich przeciwników zostali zmuszeni do przestania budowania Świątyni zaraz po założeniu fundamentu do niej, religijne obniżanie zaczęło się (Agg. 1:2-11). które między innymi rzeczami było połączone przez ich przestanie postu dla tych czterech ciężkich wypadków, które były połączone z obaleniem Jeruzalem za dni Sedekiasza. (Zach. 8:19) Gdy religijne ożywienie nastąpiło, które było połączone z ich rozpoczęciem budowania Świątyni na nowo (Agg. 1:12-14), było wiele rzeczy odnośnie ich postępków, które potrzebowały reformacji; a gdy ważniejsi z nich otrzymali reformacyjną uwagę, około dwa lata po powtórnym rozpoczęciu budowania świątyni, kwestia względem poszczenia dla tych czterech rocznic, mianowicie ta względem zniszczenia świątyni, jako pobożna służba, zaczęła być agitowaną w Betel. Dlatego Zach. 7:1-5 to opisuje. Lecz jak powyżej podaliśmy, słowa tych wierszy bez kwestii dowodzą, że kilka lat przed czwartym rokiem Dariusza lud zaprzestał zwyczaju obchodzenia tych czterech rocznych postów za ich nieszczęścia z ręki Nabuchodonozora za dni Sedekiasza. Dlatego ten ustęp kompletnie zbija sposób P.B.I. używania go, i dowodzi, że 70 rocznych postów zostały ukompletowane kilka lat w przeszłości, i że dlatego kilka lat przed 588 lub 587 przed Chrystusem Sedekiasz został odkoronowany.
Chcemy zwrócić jeszcze uwagę do kuglarskich taktyk tych wydawców odnośnie daty względem obalenia Sedekiasza. Zwykle, jak żeśmy przedtem podali, oni dają tę datę jako 587; i wiele razy dali ją jako 586; a w tym artykule, którego przeglądamy podają datę jako 588. Wszystkie trzy z tych dat i inne jeszcze dla tego wypadku, są podawane od historyków nominalnego kościoła i świeckich, których niepewność i niezasłużenie na zaufanie odnośnie tych chronologicznych kwestii są względem ich różniących się poglądów objawione, dowodząc, że brat Russell miał rację w swoim twierdzeniu, że świecka