Teraźniejsza Prawda nr. 14 – 1925 – str. 6
do 73 po Chr., to od 1309 do 1918 było powtórzone poselstwo 6 wiersza. Wyrażenie dwójnasób dowodzi, że odnosi się tak do Duchowego jak i Cielesnego Izraela. I rzeczywiście te rzeczy były nauczane od 1878-1918; a to dowodzi, że Pan uznaje ten dwójnasób, którego lud Boży podług Obj. 18:4-6 uczył prawdziwie i biblijnie. To sprowadziło łaskę dla wiernych a gniew nieprzyjaciołom Bożym, w obu dyspensacjach i dowodzi, że paralele odnoszą się do obu domów Izraelskich, w ich prawdziwych i nominalnych aspektach. Jak możemy widzieć, że odnoszenie do dwójnasobu w Obj. 18:6 odnosi się do 1309-1918? Wiemy, ponieważ w 1309 Papiestwo począwszy od Avignonu zaczęło otrzymywać męczarnie, tak jak Babilon 1845 lat przedtem wszedł w równoległe doświadczenie. Od tego czasu – 1309 – Papiestwo i mający ducha papieskiego mieli ich dwójnasób tak jak nieprzyjaciele ludu Bożego mieli 1845 lat przedtem. To więc dowodzi, że powtórzenie paralelu (dwójnasób) dla symbolicznego Babilonu w tym czasie rozpoczęło się. Tak, możemy widzieć, że ten ustęp zbija dwójnasób wydawców P.B.I. i dowodzi, że prawdziwie dwójnasób zaczął się w 1878 łącznie z poselstwem: „Wynijdź z niego ludu mój” (Obj. 18:4).
W czerwcowym Zwiastunie P.B.I. przedstawiają tak zwane dowody na bliski (?) Koniec Czasów Pogan. Chronologia biblijna uczy, że takowe skończyły się w 1914, Lecz ich splugawiona od p. Guinness mówi, że skończą się w 1934. Odnoszą się do nierozumnych poglądów na księżycowe lata po 13 księżycowych miesięcy i do poglądów na słoneczne lata z różnymi ich początkami i zakończeniami na różne okresy z dwóch punktów zapatrywania. Przedstawiają ich wielkie konfuzje w taki sposób, ażeby ich charakter nie był zauważony. Przedstawiają ich szatańskie sfałszowanie w „czterech rogach” Zach. 1:19, gdzie miał być rozrzucony Juda, Izrael i Jeruzalem. Mówią oni, że podanie Zachariasza jest wizją o przyszłości Izraela, a stosują do wypadków, w których trzy rogi – władze – już oddziałały – Asyria, Babilonia i Persja, jednak, aby je dorównać do ich poglądu o czterech rogach mówią o Asyrii i Babilonie! Podali prawdę, gdy mówili, że Zach. 1:18-21 było „wizją przyszłości” choć niewłaściwy czas podają. Rozumiemy, że Juda w tym ustępie wyobraża protestancki świecki lud, Izrael katolicki świecki lud, a Jeruzalem prawdziwy Kościół. Cztery rogi, które rozrzuciły byli panujący, kler, arystokracja i mieszczanie, a 4-ch cieśli, którzy rozrzucili te rogi, byli Eliasz, Elizeusz, Jehu i Hazael.
UCZENIE SZATAŃSKICH BŁĘDÓW JAKO PRAWDĘ
Wydawcy w harmonii z ich głupimi pannami, mimo faktu, .że wiedza, iż brat Russell tego nie nauczał, że władza mahometańska jest pokazana w Objawieniu, podają ich szatańskie błędy na dowody ich stanowiska na niektóre chronologiczne zarys, w których niebiblijny rok o 354 1/3 dni podają. Jesteśmy dobrze obznajomieni z faktem, że w papiestwo Szatan wszczepił fałszywą organizację, doktryny i praktyki Chrystusowe i że to sfałszowanie również odnosiło się i wchodziło w znaki i czasy Boskiego Planu (Dan. 7:3-5). Podając fałszywe wyjaśnienia proroctw na Objawienie, szatan przez papiestwo postawił Pogański Rzym jako „Bestie” Objawienia 13, a mahometańską władzę jako obraz Bestii
kol. 2
w tym rozdziale i jako „fałszywego proroka” Obj. 16:13; 19:30. To wyjaśnia, dlaczego papiści odnoszą się do Mahometyzmu i do Mahometa jako do „fałszywego proroka”. Szatan używał tego błędu między katolikami na wschodzie i na zachodzie jako sfałszowanie do opozycji „obrazu bestii” prawdziwego ludu Bożego; choć Mahometanizm nie czynił faktycznie nic złego dla prawdziwego cielesnego i prawdziwego duchowego Izraela. Szatan właśnie sfałszował te dni Daniela. Zobacz braci Edgar tabelę czasu na prawdziwe i fałszywe dni Daniela, w Biblii Badaczy Pisma Św. (angielskiej) i ich dyskusję na ten przedmiot w II tomie – Przechody Piramidy. Szatan jeszcze w podobny sposób sfałszował 2520, 1260, 1290 i 1335 lat. Ma się rozumieć, że wiedział on przedtem z 3Moj. 16:18, 21, 24, 38, że Bóg groził siedmiokrotnym karaniem, lecz nie wiedział on, czy te siedemkroć miały być latami po 12 księżycowych lub 13 słonecznych miesięcy, jak również nie wiedział czasu na ich początek. Dlatego sfałszował różne początki dat na owe 2520, itd. lata, to jest pogańskie, a nie biblijne lata przed Chrystusem 747, 606, 604, 588 lub 587 a potem na zasadzie tych lat po 12 księżycowych i 12 słonecznych miesiącach uczynił przez Rzymskie i Mahometańskie Państwo pewne wypadki podczas Wieku Ewangelii na końce 1260, 1290, 1335 i 2520 lat w latach po 13 słonecznych i po 12 księżycowych miesiącach od powyżej sfałszowanych dat wieku Żydowskiego. Przez p. Guinness i innych szatan przedstawił te sfałszowane okresy jako prawdziwe! I przez Azazela prowadzeni wydawcy P.B.I. w ich chronologicznym pijaństwie padli ofiarą temu oszukaństwu, a w ich czerwcowym numerze wykazują je jako prawdziwe. To dowodzi, że są rozmyślnymi grzesznikami. Wstyd, wstyd i po trzeci raz musimy powtórzyć, że jest to wstyd, aby takie szatańskie i przez brata Russella zbite stare poglądy na nowo przedstawiać!
Ich zaciętość i upieranie się w ich chronologicznych błędach mimo jasnego i rozumnego zbicia takowych z naszej strony pokazuje jeszcze więcej, że są kompletnie zwiedzieni od Azazela. Cel szatana przez te błędy jest zamanifestowany: aby usunąć dzieło Epifanii, a w okres Epifanii rozciągnąć pracę Paruzji. Będą musieli odpowiadać za ich Jambresowe uczynki, że stali się narzędziami Szatana w jego obrzydliwym dziele. Głupstwo ich będzie jawne wszystkim, i już zaczyna być jawnym! Lecz dojdą jeszcze do ostatecznej granicy ich głupoty, a potem otrzymają ich zapłatę. W imieniu Pańskim wzywamy wszystkich wiernych Prawdzie Paruzji, ażeby odrzucili tych fałszywych nauczycieli, a również, ażeby wszelką społeczność kapłańską i poparcie od nich odsunęli. Powtarzają wciąż ich głupotę, aby „pociągnąć uczni za sobą”, że różnica w chronologicznych kwestiach nie jest próbą społeczności. Przez to sypią oni tylko piasek w oczy braci. Kwestia, że ich postępek zmusza braci do odpowiedzi na ich głupstwa nie ma wcale nic do czynienia ze społecznością. Jest to kwestia odnoszącą się do nich, jako do nauczycieli. Kwestia jest więc, czy ci, którzy kiedyś posiadali prawdę, a potem ją porzucili, czy tacy mają być uznani i przyjęci za nauczycieli Kościoła. Do tej kwestii stosuje się podanie Św. Piotra (Tytus 1:9) i dowodzi, że tacy nie są zdolni do urzędu nauczycieli, i dlatego są wielkim niebezpieczeństwem dla tych, którzy ich za takich przyjmują. Dlatego radzimy braciom