Teraźniejsza Prawda nr 143 – 1952 – str. 76
pielgrzymki Brata Johnsona jako posłannika Epifanii był także naznaczony od Boga. Równoległość wypadła tak jak Bóg sobie życzył, chociaż nieco inaczej aniżeli Brat Johnson i reszta z nas się spodziewali. Bóg chciał to w ten sposób. Jego celem było, aby doświadczyć Swego Epifanią oświeconego ludu, i aby objawić tych, którzy są zupełnie podlegli Jego woli, lojalni Jemu i wierni w trzymaniu się Prawdy jaką im dał ze Słowa Swego świętego.
ODPOWIEDNIKI 71/2 LAT I 33 LAT
Nie tylko znajdujemy, że Brat Johnson i Brat Russell byli równoległymi w długości ich ziemskich funkcji urzędowych w obszerniejszym znaczeniu każdy okres będąc 401/2 lat długi (od 1 maja 1876, do 31 października 1916; i od wiosny, 1910 do 22 października 1950) ale są i 71/2 lat i 33 lat odpowiednikami, chociaż znów insze od tych, których się spodziewaliśmy.
Od 30 kwietnia, 1876, do 30 października 1883 (ang. E Tom 3 str. 462) okres do którego czasami się odnosimy jako od 1 maja, 1876, do 31 października 1883 (ang. E Tom 14, str. 95, 100, 109-111), było 71/2 lat,: podczas, którego Brat Russell był wodzem pomiędzy drugimi, których uważał za równych sobie, z którymi współpracował przyjacielsko jako pierwszy między równymi.
W równoległości, Brat Johnson, jako specjalny pomocnik Brata Russella (Ter. Prawda 1949, str. 64, kol. 1; ang. E Tom 14, str.115, 116) od 19 kwietnia 1909 do 31 października 1916 (okres 71/2 lat; Ter. Pr. 1950, str. 42, kol. 2;. Ter. Prawda 1949, str. 44 kol. 1; str. 46, kol. 2; str. 62, kol. 2), był wodzem między drugimi (z wyjątkiem Brata Russella) których uważał za równych, w przyjacielskiej współpracy jako pierwszy lub główny między równymi. Tak więc nie tylko Brat Russell, lecz także Brat Johnson jako jemu równoległy, miał najpierw okres 71/2 lat w współtowarzystwie braci, których uważał za równych. Lecz zauważmy: ta równoległość nie wypełniła się 40 lat po Bratu Russell, jak tego się spodziewano ani nie zaczyna się z wiosną 1910, albowiem na tym miejscu nie interesujemy się początkiem urzędu Brata Johnsona jako posłannika Epifanii, chociaż do tego był przysposabiany przed rokiem 1910, ale raczej jako; główny asystent Brata Russella główny przywódca w przyjacielskiej współpracy z drugimi, których uważał za równych sobie, co odpowiada do początku panowania Dawida w Hebron (ang. E Tom 14, str. 95, 100, 111, 310). Jak już zauważyliśmy, on nie zaczął tej fazy usługi w 1910, lecz na wiosnę 1909, usługując jako taki od 1909 do 31 października 1916 tj. 71/2 lat (Ter. Prawda 1949, str. 62, kol. 2). A teraz zobaczmy jak 33-letnie równoległości się wypełniły:
Od 31 października 1883 do 30 października 1916, tj. do sceny z togą upłynęło 33 lata, gdy Br. Russell podczas swej ostatniej choroby na pociągu dał ruchami do zrozumienia, że skończył swe dzieło jako „Ów Sługa” (2Sam. 23:1-7; ang. E Tom. 14 str. 241) i zakończył swój urząd jako taki (ang. E Tom 9, str. 378; Tom 10 str. 427, 509). To zakończenie było 30 października, 1916, w czasie sceny z togą, albowiem w ściślejszym znaczeniu jego urząd skończył się, kiedy on, jako główny członek męża z kałamarzem pisarskim, złożył swe sprawozdanie w scenie z togą na pociągu dzień przed swoją śmiercią.