Teraźniejsza Prawda nr 143 – 1952 – str. 75
w Ter. Prawdzie 1935, str. 85, par. 20; str. 89, par; 42; 1925, str. 52, 53; (ang. )” E Tom 5, str. 280, 330; (ang.) 1E Tom 6, str. 298. Ta zasada, ma się rozumieć, stosuje się także do równoległości. Z tego widzimy, że dlatego że były połączone z tym próby charakteru, Pan nie dozwolił Bratu Johnsonowi zrozumieć pełność prawdy o równoległościach Paruzji i Epifanii. Brat Johnson myślał, że jako równoległość Brata Russella, będzie żył do 31 października 1956, lecz wiemy że umarł 22 października 1950. To jednak nie zmienia faktu, że on był ostatnim kapłanem na ziemi, albowiem Pan dał nam dosyć biblijnych, rozumnych i faktycznych dowodów aby poprzeć tę prawdę, a zwłaszcza po jego śmierci; to tylko zmienia nasze wyrozumienie odnośnie tego w jaki sposób Pan sobie życzył, aby te równoległości się wypełniły co do czasu jego odejścia. A więc właściwie oczekując Pana, powinniśmy zbadać te równoległości jak najstaranniej, w świetle wypełnionych wypadków, abyśmy mogli otrzymać tę mądrość pochodząca z góry (Jak. 3:17), zamiast, spolegać na własnym wyrozumieniu.
Najpierw, zauważmy z 2Sam. 2:11; 5:5 i 1Kron. 5:4 że Dawid panował nad Judą 71/2 lat, a w Jerozolimie nad całym Izraelem i Judą 33 lat, razem 40 lat i 6 miesięcy.
Odpowiadając temu, i zaczynając w 1876 (ang. E Tom 9,str. 31), Brat Russell (ang. E Tom 14, str.310, 93, 95) sprawował swój urząd jako wykonawca i mąż waleczny 40 lat i 6 miesięcy, od 1 maja 1876 do 51 października 1916 (w obszerniejszym określeniu, a od 30 kwietnia 1876, do 30 października, 1916 w ściślejszym określeniu – zob. ang. E Tom 6, str. 143; ang; Tom 9, str. 462), 71/2 lat w współtowarzystwie z braćmi, których uważał za równych sobie (Hebron przyjacielstwo 2Sam. 2:11; 1Kron. 29:26, 27), i 33 lata z wyłączną władzą w jego sferze wykonawczej (Jerozolimie). Brat Johnson, był jego następcą, nie w jego urzędzie jako sługa nad czeladzią, ale jako wykonawca Pański „na Epifanię, po zakończeniu się dnia mądrych rad brata Russella, itd. Tak więc akuratnie 40 lat i sześć miesięcy ciągnących się od 1 maja 1876, do 31 października 1916, odpowiadają 40-tu latom i sześciu miesiącom panowania Dawida, co wskazuje, że okres urzędu „mądrego sługi” jako wykonawcy był przeznaczony przez Boga. Ta myśl jest bardzo poważna, i wielce wzmacnia naszą wiarę w nadzór Boski.
Przypatrzmy się teraz równoległości między posłannikiem Paruzji a posłannikiem Epifanii: Brat Johnson, spełniał swój urząd jako posłannik Epifanii 40 lat i 6 miesięcy. W ang. E Tomie 14, str. 171, czytamy: „Z tego poleczenia (zachęcająca postawa Brata Russella ku oczyszczonemu Przymierzu Sary w osobistym zarysie) Brat Johnson został rozwinięty w przygotowaniu aby stał się posłannikiem Epifanii (chociaż stał się specjalnym pomocnikiem „Onego sługi” w 1909)… To symboliczne spłodzenie było nagrodą za jego udział w obronie braci przeciwko przesiewaniu w 1909 (jako główny pomocnik Brata Russella), a symboliczne zrodzenie nastąpiło na wiosnę 1910, w połączeniu z pewnymi srogimi próbami w 1910 r.” A więc od wiosny, 1910 do 22 października 1950, tj. do końca ziemskiej pielgrzymki Posłannika Epifanii w obszerniejszym znaczeniu, także liczymy 40 lat i 6 miesięcy. Z tego widzimy, że koniec ziemskiej