Teraźniejsza Prawda nr 143 – 1952 – str. 72
CO MÓWI PISMO ŚWIĘTE?
Sądząc, że nasi czytelnicy przyjmą z zadowoleniem listę głównych ustępów Pisma, traktujących o wyborze i listę głównych ustępów Pisma traktujących o wolnej lasce, podajemy je poniżej. Oto są główne teksty traktujące o wyborze: Izaj. 42:1; 65:9, 15, 22; Amos 3:2; Mat. 20:16; 24:22, 24, 31; Mar. 4:11, 12; Łuk. 18:7; Jan 6:44; 15:16; 17:9; Rzym. 8:28-30, 33; 11:11, 15, 5, 7, 29; 1Kor. 1:26-29; Efez.1:4, 5, 12; Kol 3:12; 1Tes. 1:4; 2Tes. 2:13; 2Tym. 2:10-12; Tyt. 1:1; Jak.2:5; 1Piotra 1:2; 2:9; 2Piotra 1:10; 2Jana 1:1, 13; Obj. 17:14. Wobec tych i innych Pism, nie przeczmy biblijnej doktrynie wyboru, nawet, gdy się nie zgadza z niektórymi naszymi, z góry powziętymi poglądami, na wolną łaskę. Wierzmy raczej, pokornie, że Biblia uczy doktryny wyboru, oczekując, że Bóg przez uświęcenie Duchem i wiarę w Prawdę, pozwoli nam zharmonizować z Biblią nasze poglądy na wolną laskę. Z drugiej strony, skoro wierzymy w wybór, nie przeczmy wolnej łasce, lecz wobec wielu tekstów tak wyraźnie pouczających o wolnej łasce – gdy mówią o Boskiej Miłości, śmierci Chrystusa i działaniu Ducha Św. dla zbawienia ludzkości, uświęceni Duchem i wierzący w Prawdę oczekujmy, raczej, aż Bóg pozwoli nam uzgodnić obydwie doktryny, które są w pięknej harmonii ze sobą, jak wyjaśniono wyżej. Oto są główne teksty Biblii, dotyczące wolnej łaski: 1Moj. 12:3; 18:22; 18; Psalm 2:8; 22:28-30; 86:9; 98:2, 3; Izaj. 2:2; 11:9; 25:6; 29:18, 24; 35:5, 6, 10; 40:5; 45:22, 23; 52:10; Jer. 31:34; Joel 2:28;. Abd. 21; Łuk. 2:10, 31-34; Jan 1:9, 29; 3:16, 17; 12:32, 33; 17:21; Dz.Ap. 3:19-26; 15:15-17; Rzym. 5:18, 19; 8:19-21; 11:25-32; Efez. 1:10, 11; 1Tym. 2:4-6; 4:10; Tyt. 2:11; 3:4; Żyd. 2:9; 1Jana 2:2; Obj. 15:4; 22:17. Niech Bóg oświeci nasze mózgi, serca myślami zawartymi w tych ustępach pisma Św. Wzajemny stosunek doktryn o wyborze i o wolnej łasce wprawiał w zakłopotanie chrześcijan przez długie wieki. Jednak, jak uczą powyższe teksty, stosunek ten jest jak najbardziej harmonijny, krzepiący i kojący duszę; nie ma w nim sprzeczności wzajemnej, sprzeczności z Pismem, rozumem i stwierdzonymi dotąd faktami, ani też sprzeczności z istotą Boga, z Odkupieniem Chrystusowym i działaniem Ducha Św. Zajmijmy się nieco dłużej rozważaniem nad wyborem Kościoła na Oblubienicę Chrystusową i na Jego współdziedzica. Duża część Biblii, poświęcona jest tej sprawie, gdyż Jezus i Kościół, jako namaszczeni przez Boga byli tajemnicą; zakrytą, od wieków i od rodzajów, ale teraz (podczas Wieku Ewangelii) objawiona Świętym Jego. (Kol. 1:26, 27). Cudowny dramat tej tajemnicy stanowi główny przedmiot Biblii, gdyż Jezus i Kościół są głównymi bohaterami Boskiego Planu, Szatan zaś i upadli aniołowie, jako jego podwładni są ciemnymi duchami tego dramatu. Pismo traktuje o Chrystusie i Kościele w dosłownych i symbolicznych zwrotach, zawierających myśl doktrynalną, etyczną, zapowiadającą , napominającą, symboliczną, historyczną i proroczą. Przenośnie dotyczące wzajemnego stosunku Chrystusa i Kościoła są równie piękne jak pełne znaczenia. Nadrzędność Chrystusa w stosunku do Kościoła wyrażona jest przenośnią o głowie i reszcie ludzkiego ciała – Jezus jest Głową, a Kościół Jego Ciałem. (Efez. 1:22, 23). Zależność Kościoła od Chrystusa jako od żywiciela i Tego, który pozwala dojrzewać owocom wyraża symbol winnego