Teraźniejsza Prawda nr 143 – 1952 – str. 70
usprawiedliwienie i pierwotnym wyborze przez spłodzenie z Ducha. Kadeci i żołnierze zostają nieraz odrzuceni w ostatecznym egzaminie kwalifikacyjnym długo po pierwotnym poborze – tak samo zostanę odrzuceni w ostatecznym wyborze ci z pośród ludzi, którzy nie dochowali wierności, mimo iż byli pierwotnie powołani i wybrani. (Jan 6:70; 17:12; 1Kor. 9:24-27).
Kalwinistyczna doktryna o dowolnym przeznaczeniu jednostek ku zbawieniu łączy się z doktryną o dowolnym przeznaczeniu wszystkich nie-wybranych jednostek na wieczyste męki. Taki jest pogląd Kalwinów na potępienie. W przeciwieństwie do tego, doktryna biblijna o przeznaczeniu klas i doborze jednostek spełnia zadanie ćwiczenia wybrańców i stworzenia z nich prawdziwych wybawicieli wszystkich nie-wybranych. (Obj. 17:21; Dz.Ap. 3:19-21; Rzym. 8:16-23; 11:25-33;. Gal. 3:8, 16, 29; Jan 17:20-23; Efez. 1:9,10; Obj. 22:17). Tego właśnie powinniśmy oczekiwać od naszego doskonałego Boga. Nie po to przecież wybieramy urzędników w naszych wyborach, aby oni byli uszczęśliwieni, my zaś mielibyśmy cierpieć wszelkiego rodzaju zło, lecz po to, aby oni wydali ustawodawcze i sądowe zarządzenia, które by nas uszczęśliwiły i sprzyjały rozwojowi naszych interesów. Tak czyni Bóg, wybierając po to prawodawców, wykonawców i sądowników w Swym Królestwie Tysiąclecia, aby przez nich sprowadzić błogosławieństwo i uszczęśliwić wszystkich nie-wybranych. I tak jak nie wszyscy obywatele są wybrani na prawodawcze, wykonawcze i sądowe funkcje w naszym rządzie, a tylko pewne osoby, zakwalifikowane do tego rzeczywiście lub przypuszczalnie, tak Bóg nie powierza całej ludzkości prawodawczych, wykonawczych i sądowych funkcji w Swym Królestwie Tysiąclecia (sama zasada wyboru przewiduje istnienie tych, którzy będę należeć do nie-wybranej klasy), lecz tylko pewnym osobom mającym ku temu odpowiednie kwalifikacje. Jeżeli zważymy, że jednostki nie są przeznaczone, ani ku z bawieniu, ani ku potępieniu, że pierwotny wybór był uzależniony od ich odpowiedzi na Boskie zaproszenie do usprawiedliwienia i uświęcenia, że ich ostateczny wybór, zależy od ich wierności aż do śmierci, i że cel przeznaczenia klas przed założeniem świata jak i wybór, jednostek tych. klas w ciągu ich życia był, aby nie tylko wybrani byli błogosławionymi, ale także by stali się wykonawcami Bożymi w Tysiącleciu, przez których by działała wolna łaska, czyli błogosławieństwo Boże z możnością uzyskania zbawienia wszystkich, którzy nie mieli możności zostać wybrańcami i zmarli, zagubieni w Adamowym potępieniu – to wówczas będziemy zdolni ogarnąć wspaniały i harmonijny przejaw Boskiej modrości, mocy, sprawiedliwości i miłości, zawarty zarówno w doktrynach o przeznaczeniu, potępieniu i wyborze jak i w doktrynie wolnej łaski, oraz we wzajemnym ich stosunku. Dziękujmy Bogu, chwalmy i uwielbiajmy Pana przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawcę za tak wspaniały plan!
Zastanówmy się pokrótce co uczy Pismo Św. mówiąc o wyborze Kościoła w celu uszczęśliwienia świata. Święty Piotr napominał pewnych ludzi, aby poczynili, potrzebne kroki i stali się wybranym nasieniem Abrahama, przez co przyszłyby czasy ochłody i czas i naprawienia wszystkich rzeczy, czyli restytucja dla świata (Dz.Ap. 3:19-26). Święty Jakub powiedział, że „Bóg najpierw wejrzał na