Teraźniejsza Prawda nr 142 – 1952 – str. 62
To samo stosuje się do wydania świadectwa światu, które jest trzecią częścią naszej pracy. Tu, znów, mamy wielka pracę dla Mistrza (Gal. 6:10), używając „Boski Plan Wieków” i książki „Życie – Śmierć – Co będzie po Śmierci”, jak to wykazał posłannik Epifanii (P ’50, str. 7). Jako Lewici mamy pracę proklamowania poselstwa o Królestwie przy każdej nadarzającej się sposobności. Możemy to czynić przez pracę kolporterską, strzelecką, ochotniczą i ku rodzinom zmarłych, jak również przez rozmowę i zapraszanie zainteresowanych na zebrania gdzie to poselstwo jest głoszone, itd. Możemy wszyscy dołączyć się do tej pracy z drugimi Lewitami jak oni oczyszczają się, jak to wykazał posłannik Epifanii (P ’40, str. 121): „Nasz Pan, przez zjednoczone wysiłki wszystkich braci w Prawdzie, po oczyszczeniu Lewitów, zupełnie wyniszczy wiarę publiczności w dwa królewskie błędy Babilonu (Obj. 19:5, 6).”
Dobrzy Lewici mają wielki zaszczyt i przywilej do wprowadzenia tej pracy, albowiem w nich oczyszczenie Lewitów się rozpoczęło. Obyśmy wszyscy starali się współpracować z naszym wielkim pozafiguralnym Gedeonem, razem z drugimi Lewitami, na ile się oni oczyszczają, w tej pracy wytracenia pozafiguralnego Zeby i Salmana i proklamowaniu poselstwa Obj. 19:5, 6! W ten sposób będziemy czynić te rzeczy, które są przyjemnymi przed obliczem Bożym (1 Jana 3:22).
Pytanie: Czy Pismo Św. uczy o uniwersalnym odkupieniu czy o uniwersalnym zbawieniu, czy o obydwu?
Odpowiedź: Rzecz ta może być przedstawiona w innych słowach, a jednak przedstawiona właściwie. Można powiedzieć, że mamy uniwersalne, czyli powszechne odkupienie, ponieważ odkupienie jest dla wszystkich i że skutki śmierci Chrystusa będą skuteczne dla całego rodu Adamowego. Jeżeli śmierć ta będzie skuteczna dla wszystkich to będzie znaczyło ich zbawienie, że będą albo aktualnie i w zupełności wybawieni od warunków stanu grzechu i śmierci, albo że będą mieli pełną i całkowitą sposobność do odrodzenia się z grzechu i śmierci z pomocą jedynie współdziałania ich woli. Czyn pierwszego Adama będzie przez Chrystusa zupełnie zniszczony. Każdy człowiek rodzaju ludzkiego będzie miał przywilej powrócić do tego wszystkiego, co było stracone, jeżeli będzie chciał. Wieczne zbawienie, zupełne uwolnienie od grzechu i śmierci będzie wymagać pełnego współdziałania jednostki. Istnieje prawo Boskie, które gdy się przekroczy prowadzi do wyroku śmierci jak to było w sprawie ojca Adama. Złamane przez kogoś prawo, który był już raz uwolniony od klątwy Adama i w pełni odnowiony, oznaczyłoby skazanie jednostki na śmierć ponownie. Biblia mówi o tym skazaniu jako o wtórej śmierci, pod którą, jak mówi, niektórzy podpadają. Pierwsza śmierć spadła na wszystkich przez grzech człowieka. Druga śmierć nie spadnie na nikogo chyba za dobrowolny, świadomy grzech, który jak uczy Biblia niektórzy popełnią. Taki grzech nie może być popełniony prędzej, aż tacy byliby wpierw uwolnieni od tego wyroku wydanego na nich z powodu ojca Adama tj. pierwszego wyroku śmierci. Ludzie światowi nie umierają zatem wtórą śmiercią, z powodu