Teraźniejsza Prawda nr 142 – 1952 – str. 61
jest rozwijanie charakteru podobnego Chrystusowi, sprawując swoje zbawienie z bojaźnią i ze drżeniem (Filip. 2:12).
Po drugie, mamy bardzo ważną pracę do spełnienia względem naszych braci, jak Jezus upomniał Piotra: „ty, niekiedy nawróciwszy się, utwierdzaj braci swoich” (Łuk. 22:32). „Przypatrujmy się jedni drugim ku pobudzaniu się do miłości i dobrych uczynków” (Żyd. 10:24). Zwłaszcza teraz powinniśmy pamiętać jedni o drugich i o naszych błądzących braciach w prawdzie Epifanii i poza jej obrębem (Jak. 5:19, 20), kłaść nawet życie nasze w służbie dla nich (1Jana 3:14-16), pomagając im oczyścić się (P '51,24), i przygotować do stanowiska Lewitów i książąt w Królestwie.
To znaczy, że powinniśmy czynić cokolwiek jest w naszej mocy, aby dopomóc naszym braciom w prawdzie Epifanii w ich badaniu, krzewieniu i stosowaniu się do Słowa Bożego. Jako słudzy Boży, obecna klasa Jana -na- Patmos, to jest Wielkie Grono i Klasa Młodociano Godna mają pomagać jedni drugim w proklamowaniu radosnego poselstwa z Obj. 19:5-9. Powinniśmy zarazem pomagać naszym braciom w innych grupach Prawdy, aby oczyścili się z błędów doktrynalnych i błędnych praktyk, a powrócili do Prawdy jak ona była daną przez wiernego Sługę (to jest szczególnie ważne) i aby poznali Piśmienne logiczne i faktyczne wypełnienie jego przepowiedni zawartych w pismach epifanicznych. Mamy pomagać naszym braciom aby poznali swe właściwe miejsce w planie Bożym jako Lewici, zachęcając ich do połączenia się z nimi w proklamowaniu danego nam przez Boga poselstwa Prawdy. Mamy również podać rękę naszym usprawiedliwionym i poświęconym braciom w Babilonie, przedstawiając im najpierw łatwiejsze zarysy Prawdy Paruzji, potem głębsze, a także i prawdę Epifanii, zwłaszcza w jej łatwiejszych i więcej podstawowych zarysach jak np. naukę o Klasie Młodociano-Godnej, zamknięciu się drzwi do wysokiego powołania, bliskość panowania Królestwa, itd., dając im takie dowody z Pisma i znaki czasów, które oni mogą zrozumieć. Ma się rozumieć, że mamy być ostrożnymi, aby nie zadławić niemowlęta pokarmem dla nich za twardym (Jan 16:12; Żyd. 5:11-14).
Oprócz wiernych Epifanią oświeconych braci, Wielkie Grono nie jest przygotowane na ogłoszenie poselstwa, że przyszło wesele Barankowe i że Małżonka nagotowała się, itd., lecz mamy zapewnienie wiary, że tak się stanie, albowiem Słowo Boże na to wskazuje, a więc nie omieszka; a więc wiernie i radośnie zwiastujemy poselstwo, które „głos pochodzący z tronu” (klasa Królestwa w ostatnim członku w ciele) upomina nas (klasę Jana) abyśmy „napisali” (proklamowali: Ter. Prawda 1951, str. 20) po jego śmierci. Wielkie Grono otrzymało zaproszenie na wieczerzę wesela, czasu wskazanego przez Pana (Ter. Prawda 1951, str. 22), a anioł (posłannik Epifanii) dał instrukcje klasie Jana aby oni „uczynili to poselstwo jasnym” (P ’31, str. 157). Część poselstwa teraz najstosowniejszego dla naszych braci w Babilonie jest „ujął królestwo Pan Bóg wszechmogący”, chociaż reszta poselstwa może być przedstawiona przy sposobności słuchającym.