Teraźniejsza Prawda nr 139 – 1952 – str. 2
ku Bogu i Chrystusowi, którzy okazali się być absolutnie spolegawczymi w Osobach, Charakterach, Słowach i Dziełach, a więc godni naszego umysłowego ocenienia i spolegania sercem w tych zakresach. Nasze doświadczenia wykazały prawdziwość tego w niezliczonych wypadkach.
Pełne przekonanie wiary składa się z zaufania, ufności, lub pełnego zapewnienia. Ta ufność, podług naszego tekstu, ma być w Panu (Jehowie). Nie czuje ona żadnej wątpliwości gdy się zastanawia coraz więcej nad godnymi podziwu zaletami Osoby Boga, Jego chwalebnym Charakterem, Jego wzniosłym Słowem Prawdy w jego ogólnościach i niezliczonych szczegółach, i nad Jego potężnymi Dziełami (Staranne zbadanie Ep. Tomów o Bogu i Stworzeniu okaże się bardzo pomocne w tym kierunku). Bez względu co mogłoby pobudzać i z jak wielką ilością prawdopodobieństwa przeciw takiej znajomości, wyrozumieniu i wierzeniu, wiara serdecznie ufa, jest całkowicie przekonana i ma całkowite zapewnienie Boga (Rzym. 4:18-24; 2Tym. 1:12; Żyd. 10:22).
Do jakiego stopnia mamy ufać w Panu? Nasz tekst mówi „ze wszystkiego serca”. Wielu myli się, ufając Bogu częściowo, tj., „tyle, a nie więcej”, i tylko wtedy, kiedy mają namacalne dowody Jego opieki, lub gdy wszystko idzie im pomyślnie. Mało jest takich jak Ijob, który powiedział, „Choćby mnie i zabił, przecie w Nim będę ufał.” Prawdziwa i serdeczna wiara może Jemu ufać, bez względu coby się stało. Tysiące a tysiące miało dość wiary w Boga by wyciągnąć ręce do Niego po błogosławieństwa ograniczonej instrukcji w sprawiedliwości i tymczasowego usprawiedliwienia przez Chrystusa jako ich Zbawcy, nawet dziękując Mu za osiągnięcie tych błogosławieństw; lecz w porównaniu mało ufało Mu na tyle, by oddać się Jemu w poświęceniu aby czynić Jego wolę; a jeszcze mniej było tych, co poświęcili się Panu i zupełnie Mu ufali dzień po dniu, chętnie pijąc kielich radosnych lub smutnych doświadczeń, które Bóg, w Swej najwyższej mądrości i wielkiej miłości im nagotował, planując wszystko dla ich dobra i jak największego błogosławieństwa. Jest bardzo łatwo wyobrazić sobie, że nasz sposób na wybór byłby lepszy niż Jego, a w ten sposób nie ufając Mu w zupełności – ze wszystkiego serca. Jak ostrożnymi powinniśmy być aby ufać Jemu całkowicie!
Jest wiele tekstów Pisma, które obiecują pomoc i łaskę tym, co ufają Panu całym sercem. „Lepiej mieć nadzieję w Panu, niżeli ufać w człowieku. Lepiej mieć nadzieję w Panu, niżeli ufać w książętach.” (Psalm 118:8, 9) „Którzy ufają w Panu, są jako góra Syon, która się nie poruszy, ale na wieki zostaje.” (Psalm 125:1). „Kto nadzieję ma w Panu, dostatek mieć będzie.” (Przyp. 28:25). „Kto nadzieje ma w Panu, wywyższony będzie.” (Przyp. 29:25). „On jest tarczą tym, którzy ufają w Nim.” (Przyp. 30:5). „Dobry jest Pan, i posila w dzień uciśnienia, a zna tych, którzy ufają w Nim.” (Nahum 1:7).
Wiele jest także cytatów Pisma, które obiecują gorzki zawód i Boską niełaskę tym, co pokładają swą ufność w kimkolwiek innym lub jakiejkolwiek innej rzeczy. Na przykład, „Jedni w wozach (organizacjach), a drudzy w koniach (fałszywych doktrynach) ufają;