Teraźniejsza Prawda nr 139 – 1952 – str. 1
Styczeń 1952 |
Nr 139 |
NASZ TEKST NA ROCZNE GODŁO
„Ufaj w Panu ze wszystkiego serca twego, a na rozumie twoim nie spolegaj.” (Przyp. 3:5)
Przy łasce Bożej, rozpoczynamy nowy rok. Uczynimy dobrze, gdy przy jego wstępie podziękujemy Bogu za wszystkie błogosławieństwa, które nam zesłał podczas przeszłego pełnego wydarzeń roku, starannie zastanowimy się sami nad sobą co się tyczy naszego stanu serca i umysłu, i skupimy nasze siły na doświadczenia, które nas czekają w r. 1952. Przez wiele lat dwaj członkowie gwiazdy anioła laodyceńskiego zalecali nam bardzo pomocne teksty na roczne godło, a Pan obficie błogosławił nam gdy wiernie staraliśmy się postępować podług każdorocznego tekstu. Jak wiele znaczącym był zeszłoroczny tekst (1950) wybrany przez drogiego Brata Johnsona, „Na każdy dzień umieram” (tylko w angielskim wydaniu) – albowiem było to podczas tego samego roku gdy on i reszta Ciała Chrystusowego dokończyli dzieła wiernego codziennego umierania ofiarniczego! A jak pomocnym był tekst na r. 1951, który wzmocnił i zachęcił nas abyśmy nie szukali woli własnej, ale woli Ojca! Wielce dopomógł nam ów tekst do oparcia się specjalnym atakom, które Szatan kierował przeciwko Epifanią oświeconym sługom Bożym.
Wierzymy, że tekst polecony na rok przyszły okaże się także pomocny drogiemu ludowi Pana. W nim są zaznaczone trzy bardzo ważne łaski charakteru: wiara, cichość i pokora. Najpierw zapytajmy się, co znaczy zaufanie w Panu? Ufność jest częścią spolegania serca, która następnie jest częścią wiary. Wiara jest to umysłowe ocenienie i spoleganie sercem na osobie, zasadzie lub rzeczy. Wiara chrześcijańska jako wyższa pierwszorzędna łaska, jest to umysłowe ocenienie i spoleganie sercem na Bogu i Chrystusie według wskazówek przedstawionych w Piśmie Św. tj. Ich osób, Charakterów, Słów i Dzieł. Umysłowe ocenienie Boga i Chrystusa daje do zrozumienia mniej więcej prawdziwą znajomość (Rzym. 10:14), wyrozumienie (Izaj. 1:18), i wiarę względem nich (Jan 3:36). Spoleganie sercem daje do zrozumienia zupełne przekonanie (Rzym. 4:18-21), ocenienie (Żyd. 11:13 – „witali [serdecznie przyjęli] je”), i uczucie (Gal. 5:6)