Teraźniejsza Prawda nr 138 – 1951 – str. 59
jakie do nich nie należą, a które oni w niesprawiedliwy sposób przywłaszczyli sobie; (3) niech oczyszczą swe szaty w krwi Barankowej i wodzie Słowa (Obj. 7:14; 4Moj. 8:7, 12). Ten potrójny proces ich oczyści”. Nasz Pan jako pozafiguralny Mojżesz roztaczał nadzór nad tą pracą ( 4Moj. 8:5). Udział pozafiguralnego Mojżesza w procesie oczyszczenia składał się z pokropienia Lewitów pozafiguralną wodą oczyszczenia i podania im pozafiguralnej brzytwy, (Ter. Prawda 1938, str. 60, 61), „niektóre z tych czynników były żywotne a inne nieżywotne; te ostatnie jednak były przygotowane przez niektóre z poprzednich. Żywotnymi czynnikami byli czasami urzędnicy z pomiędzy kapłanów — apostołowie, prorocy, ewangeliści, pastorowie, tj. nauczyciele, i diakoni — a czasami bracia z kapłaństwa, którzy nie mieli urzędu w prawdziwym Kościele. Czasami żywotnymi czynnikami byli pozafiguralni Lewici… Czynnikami nieżywotnymi zwykle były książki” (Ter. Prawda 1938,
kol. 2
str. 61, kol. 1). Powyższe myśli, które odnoszą się do Wieku Ewangelii, dopomagają nam do zrozumienia zastosowania epifanicznego, i faktu, że nie jest potrzebnym aby Pan miał pozafiguralne Kapłaństwo na ziemi do Końca Epifanii, aby dokonać zupełnego oczyszczenia Lewitów.
Jak wykazaliśmy powyżej, woda oczyszczenia była już przygotowana, i po większej części pokropiona przez Posłannika Epifanii, zwłaszcza przez jego pisma, i przy pomocy drugich, którzy z nim współpracowali, używając żywotnych lub nieżywotnych czynników (Ter. Prawda 1938, str. 60). TAKŻE, pozafiguralna brzytwa — ostre wyjawiające prawdy, jak np. Eliasz i Elizeusz, Wezwania Przesiewania i Broń ku Zabijaniu, Kozioł Azazela, itd. — była już dostarczona przez Pana przez Posłannika Epifanii. Brzytwa ta już była podana Lewitom, z których niektórzy już ją przyjęli i użyli, począwszy z rokiem 1923. (Present Truth 1926 str. 158, 190). To pokropienie wodą oczyszczenia Lewitów i podanie im brzytwy jest pokazane pod inną figurą w 3Moj. 16:21, przez pracę Najwyższego Kapłana,