Teraźniejsza Prawda nr 137 – 1951 – str. 46
konserwatywnych w państwie, kościele i arystokracji o czynniki radykalne tej części społeczeństwa, która składa się z Pracy. To tarcie spowoduje wybuch pożaru, który podpali każdy naród od wewnątrz. Ów ogień rewolucji będzie płonął tak silnie, i rozleje się tak szeroko, że spali wszystkie narodowe rządy na ziemi łącznie z religiami i arystokracją wszystkich narodów. Głód i zaraza, znacznie potężniejsze niż te, które panowały w czasie Wojny Światowej, dorzuci jeszcze płomieni do ognia rewolucji, czyniąc pożar potężniejszy, bardziej powszechny i niszczycielski. Jakiś rząd o charakterze prawdopodobnie socjalistycznym, na pewno pod kontrolą świata Pracy, powstanie w trakcie i skutku tej rewolucji; lecz będzie trwał jedynie kilka lat. Anarchia – ostatnie stadium nieszczęść, w które uwikła się ludzkość – łącznie z gorszą klęską głodu i zarazy niż poprzednie, położy, jak pożerający ogień, kres tej strukturze i towarzyszącym jej społecznym i religijnym organizacjom i spali ją ostatecznie, nie zostawiwszy żadnego śladu istnienia złych niebios i ziemi sprawowanych przez Szatana.
Że ogień w naszym tekście jest symboliczny wynika nie tylko z faktu, że niebiosa i ziemia, które ogień ten pożera, są symboliczne oraz z faktu, że składa się nań wszechświatowa wojna, rewolucja, anarchia, głód i zaraza, lecz także z innych licznych przenośni Pisma, opisujących te same niszczące klęski. Oto są główne symboliczne określenia tych niszczących klęsk: bitwa (Obj. 16:14; Sof. 3:8; Izaj. 13:4,5), armagieddon (Obj. 16:16), trzęsienie ziemi (Obj. 16:18; Żyd. 12:26), wicher i burza (Nah. 1:3, 6, 7), gwałtowność gradu, wicher wywracający, bystrość wód gwałtownej powodzi (Izaj. 28:2; Nah. 1:4, 5, 8), miotła spustoszenia (Izaj. 14:23), piec ognisty (Mat. 13:42), jezioro ogniste (Obj. 19:20), wieczerza Wielkiego Boga (Obj. 19:17), prasa w winnicy (Obj. 14:19). Wszystkie te przenośnie, wyrażające zniszczenie i odnoszące się do tego samego zagadnienia co ogień w naszym tekście, ostatecznie udowadniają, że zniszczenie wyrażone jest symbolicznie przez ogień. Tak więc symboliczny ogień wielkiego ucisku spali i całkowicie zniszczy zły porządek Szatana – jego świat, złożony z symbolicznych niebios i ziemi. Tak więc drugi świat – obecny zły świat lub porządek rzeczy – z jego symbolicznymi niebiosami i ziemią upadnie i nie podniesie się nigdy, w przewidywaniu tego, dziękujmy Bogu i chwalmy Go.
(ciąg dalszy nastąpi)
PYTANIA I ODPOWIEDZI
Pytanie: Ponieważ Zachariasz umarł śmiercią gwałtowna przez ukamienowanie (2 Kron. 24:21), czy wynika z tego że jego pozafigura musi również umrzeć dosłownie gwałtowna śmiercią ?
Odpowiedź: Podczas gdy Brat Johnson w kilku miejscach wskazywał że on jako pozafiguralny Zachariasz może będzie musiał umrzeć gwałtowną śmiercią, fakty dowodzą że tak nie było. Gdybyśmy utrzymywali że pozafiguralny Zachariasz musiał być dosłownie ukamienowany, to musielibyśmy również wnioskować że wszyscy z klasy pozaobrazowego Jana Chrzciciela muszą być dosłownie uwięzieni i ścięci; że pozaobrazowy Samson musi obalić dwa literalne filary i w ten sposób dosłownie i gwałtownie zniszczyć siebie i pozaobrazowych Filistynów(E. tom X, str. 491, 509); że według Obj. 6:9,10, święci Pańscy zostali wszyscy dosłownie zabici, a ich krew dosłownie rozlana; i że według Obj. 20:4 wszyscy zostali dosłownie ścięci! Omawiając pozafigurę Zachariasza w zastosowaniu do Wieku Ewangelicznego, Br. Johnson wyjaśnia te sprawę w następujący sposób w P 1945, str. 44, ostatni par.: „Nie należy rozumieć ukamienowania pozafigury Zachariasza iż była dosłownym kamienowaniem, chociażby nawet część jego miała dosłowne znaczenie, lecz raczej jako rzucanie (rozgłaszanie) nauk religijnych, cywilnych i socjalnych przeciwko niemu w przekręcaniu jego nauki, aż był zupełnie odcięty od społeczności z nominalnym ludem Bożym- umarłym w ich oczach („ukamienowali go”); bo figuralne kamienowanie polecane przez Mojżesza przedstawia lud Boży rzucający na złych nauczycieli i sprawców nauki biblijne, aż źli zostali odcięci od ludu Bożego; lecz kamienowania ze złej woli jak ukamienowanie Nabota, symbolizują rzucanie fałszywych oskarżeń, złych świeckich i religijnych nauk i przekręcanych przedstawień nauk Prawdy wiernych przeciw nim. Taka była zatem pozafigura ukamienowania Zachariasza; bo to właśnie były takie rzeczy jakie rzucane były przeciw Foxowi [w wielkiej pozafigurze Zachariasza na Wiek Ewangelii], aż został on zupełnie odcięty od społeczności nominalnego ludu Bożego. Stosownie do tego śmierć Zachariasza nie przedstawia śmierci Foxa, która nastąpiła w lutym 1691, tj. 28 lat po śmierci pozafiguralnego Joaza; lecz jak właśnie wskazano, jego odcięcie od wspólnoty z nominalnym ludem Bożym uczyniło go martwym w ich oczach.” W następnym zdaniu Brat Johnson określa męczeństwo Foxa jako „symboliczne męczeństwo.” Z tego widzimy że męczeństwo ostatniego członka klasy Chrystusa tutaj przy końcu Wieku nie musiało polegać na dosłownym kamienowaniu, lecz że w podobny sposób jego figuralne kamienowanie mogło również być rezultatem symbolicznego męczeństwa, odcięcia od wspólnoty z nominalnym ludem Bożym, i że to jego symboliczne kamienowanie i męczeństwo mogło nastąpić jakiś czas przed jego dosłowną śmiercią, jak dokonane fakty wskazują, że rzeczywiście tak było.- P 1951, 20.
Pytanie: Czy Brat Johnson jako pozafiguralny Zachariasz stał ponad ludem, wskazywał im zło i głosił, że porzucili Boga, a Bóg wskutek tego opuścił ich?
Odpowiedź: Tak, Brat Johnson i tylko Brat Johnson wypełnił w pozafigurze każdą cechę proroctwa Zachariasza tutaj w okresie Epifanii. W 2Księdze 2Kronik 24:20, 21 czytamy: „Duch Boży wzbudził [„zstąpił na” – Bib. ang.~| Zachariasza syna Jojady kapłana, który stanąwszy przed ludem, rzekł im: Tak mówi Bóg: Przeczże przestępujecie przykazania Pański? Nie poszczęści się wam, albowiem iżeście opuścili Pana, On was też opuści. Tedy się sprzysięgli przeciwko niemu i ukamienowali go za rozkazaniem królewskim w sieni domu Pańskiego.” Jako epifaniczny członek gwiazdy i ósmy główny mąż z Mich. 5:5, Brat Johnson wskazywał drogę, jak było właściwe, bo jako na takim spoczywał w wysokiej mierze Duch Boży. (Duch Boży zstąpił – dosłownie, przyodział). Wierny pozafiguralnemu znaczeniowi swego figuralnego imienia (Zachariasz znaczy przypominający, przypomnienie Jehowy), Br. Johnson jako specjalny przedstawiciel Jezusa (Syn Jojady) ustawicznie przypominał ludowi rzeczy ze Słowa Jehowy i Jego stosunek do nich. W tym zajmował on wysokie stanowisko duchowe, wysoko ponad tymi stanowiskami jakie zajmowali nominalni ludzie Boży (ponad ludem). – (Patrz P 1945, str. 44, par. 1). Wskazywał na ich odnośne zło i głosił opuszczenie przez nich Boga i że On też ich opuści. To czynił w nadzwyczajnym wydaniu gazetki Nr 121. Zauważcie jak on to opisuje wraz z pozafiguralnym kamienowaniem w E. tomie XIII, str. 772: „Pod wpływem Ducha Bożego Posłannik Epifanii w swym urzędzie jako takim, będzie pisał i ogłaszał w nadzwyczajnym wydaniu Heralda [z 15 lipca 1940, tj. w Nr. 121], wykazując im odnośne zło i oznajmienie, że Ameryka opuściła Boga, co było powodem sprowadzenia na nią wielkiej depresji, a co najgorsza iż Bóg opuścił ją za jej opuszczenie Jego. To stało się wskutek konspiracji rzymsko katolickiego Kościoła w Ameryce z federacją Kościołów amerykańskich (w tym ogólnym akcie wydają się one być zobrazowane przez Herodiadę i Salomeję) i z rozkazu państwa (które w tym ogólnym akcie wydaje się być także zobrazowane przez Heroda), które rzuca fałszywe nauki i oskarżenia przeciwko posłannikowi, np. obwiniając go iż jest nietolerancyjnym bigotem, wzniecającym religijne uprzedzenie i walkę, złoczyńcą, fałszywym prorokiem, piątokolumnistą, zdrajcą swego kraju i Chrześcijaństwa, i że w ten sposób państwo się postara o stłumienie jego wpływu i czynności jako Boskiego rzecznika do publiczności. (Wiersz 25 wskazuje że reszta kapłaństwa będzie w tym samym czasie odcięta od publicznego rzecznictwa, w ten sposób prawdopodobnie uzupełniając obraz przedstawiony w ścięciu Jana Chrzciciela). Nadzwyczajny Nr. 121 wzbudził więcej zainteresowania u publiczności niż jakiekolwiek inne wydawnictwo Brata Johnsona P 1940, 176, kol. 2) Krążyło to pismo wyjątkowo w dużej ilości zanim nastąpiło pozaobrazowe ukamienowanie Zachariasza i jego współkapłanów.- P 1951, 21.
Pytanie: Jeśli pozaobrazowe ukamienowanie już nastąpiło, czy wypełniły się jakieś następne zdarzenia w tym pozaobrazie np. zachorowanie pozaobrazowego Joaza i zabicie go przez synów Amonitki i Moabitki (2Kron. 24:25,26)?
Odpowiedź: Tak. Było to po śmierci prezydenta Roosevelta gdy Brat Johnson przerwał ogólne rozdzielanie nadzwyczajnego Nr-u 121 (patrz drugie ogłoszenie w P 1945, str. 112), a około pół roku później wskazał na wynikające spełnienia. Zauważ jego wyjaśnienie w P 1946, str. 7 par. 4: „Poprzednio wyjaśniliśmy figurę Joaza judzkiego jako stosującą się do rozdziału