Teraźniejsza Prawda nr 137 – 1951 – str. 43
dokonana przez Abrahama, gdy zakupił pole i jaskinię od Machpela (1Moj. 23:3-20) wnosimy, iż przed potopem nie było prywatnej własności, ani rządu u ludów, ani współzawodnictwa w interesach. Innymi słowy ludzkość zdawała się być zorganizowana na zasadzie mniej czy więcej komunistycznej w sposób zbliżony do społecznej organizacji Indian północnoamerykańskich. Ten właśnie szczególny układ społeczny wespół z wzrastającym samolubstwem i grzesznością olbrzymów – potomków aniołów (1Moj. 6:4) sprawił, że ziemia – społeczeństwo – „popsowała się” (1Moj. 6:5,6,11-13), wyrażenie, które nie może być zastosowane do ziemi w znaczeniu dosłownym. Czytelnik niechaj zauważy, że w każdym zastosowaniu słowo „ziemia” oznacza w cytowanych powyżej ustępach tyle co społeczeństwo. Tak więc porządek rzeczy przed potopem – aniołowie na czele ludzkiego rodzaju, a rodzaj ludzki zorganizowany poniekąd na zasadzie komunistycznej – nie dopisał o ile chodzi o podniesienie człowieka z grzechu i przywrócenie go do rajskiej doskonałości. Powyższe rozważania udowadniają, że zarówno symboliczne niebiosa -aniołowie jako nauczyciele rodzaju ludzkiego, jak i symboliczna ziemia – społeczeństwo zorganizowane na zasadzie poniekąd komunistycznej, zostały popsute i zdeprawowane grzechem nieprzydatne Panu do dalszego użytku. Dlatego postanowił zniszczyć świat – nie ten fizyczny, lecz symboliczny składający się nie z fizycznego lecz symbolicznego nieba i ziemi (1 Moj. 6:3,5-13,17). Jest jasne, że Piotr (2 Piotra 3:6) ma na myśli świat symboliczny, który uległ zniszczeniu przez potop a nie świat dosłowny lub rodzaj ludzki, skoro mamy to samo dosłowne niebo i ziemię, które istniały przed potopem i ten sam nadal istniejący rodzaj ludzki. Gdyby świat w znaczeniu rodzaju ludzkiego został zniszczony przez potop, stworzony byłby nowy rodzaj ludzki, podczas gdy Biblia mówi, że część rodzaju ludzkiego przeżyła potop. Tak więc świat symboliczny został zniszczony przez potop (1Moj. 6:13; 9:11), to znaczy ten porządek rzeczy, w którym aniołowie byli nauczycielami ludzkości i w którym ludzkość była zorganizowana na zasadach poniekąd komunistycznych; to zostało na zawsze usunięte przez potop. Tak skończył się świat, który był niegdyś -„stary świat” – nie rodzaj ludzki, ani wszechświat ni literalna ziemia, lecz porządek społeczny, czyli dyspensacja, która istniała w społeczeństwie ludzkim przed potopem. To prowadzi nas do drugiego świata, czyli drugiej dyspensacji.
Zapoznaliśmy się już z nazwami i czasem trwania drugiego świata. Jeśli chodzi o jego charakterystykę, możemy powiedzieć, że jest to zły świat, tak jak go nazywa Ap. Paweł: „teraźniejszy wiek (świat) zły” (Gal. 1:4). Jest to zły świat, gdyż Szatan jego książę lub władca jest zły (Jana 12:31; 14:30; 16:11; 2Kor. 4:4; Efez. 2:2; Łuk. 4:6). Jeśli Biblia nazywa Szatana księciem czy bogiem tego świata, nie znaczy to, aby był on księciem czy bóstwem tego świata w znaczeniu wszechświata albo literalnie pojętej ziemi, gdyż jedynie Jehowa jest, Księciem i Bogiem takiego świata i ziemi. Oczywiście Szatan jest księciem czy bogiem tego świata, gdy chodzi o obecny zły porządek rzeczy wśród ludzkości, jak to jasno wykazały wyżej przytoczone ustępy. Nie był on też księciem pierwszego świata, aczkolwiek miał na niego pewien wpływ. Skoro jest on władcą obecnego świata, jasne jest dlaczego obecny porządek rzeczy wśród ludzi jest zły – jego władca jest zły i pragnie zła w swoim państwie. Podaliśmy już na tym miejscu dostateczną ilość szczegółów o Szatanie i nie będziemy ich rozważać dalej, lecz odsyłamy naszych czytelników do artykułów traktujących o Szatanie, na pierwszych stronach „Zwiastuna Epifanicznego…” Nr. 2, 3, 10 i 23.
Dwie części obecnego złego świata -symboliczne niebiosa i symboliczna ziemia – są omawiane w liście 2Piotra 3:7,10-12, ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego koniec. Jak w pierwszym świecie tak i tu, niebiosa są potęgą duchowej władzy. Siłami duchowej władzy w drugim świecie lub dyspensacji są symboliczne gwiazdy – czyli fałszywe systemy religijne i fałszywi nauczyciele, którymi posługuje się Szatan od potopu aby oszukiwał rodzaj ludzki. Każdy system religijny, sekta lub nauczyciel zarówno w pogaństwie jak i Chrześcijaństwie, których używa od potopu Szatan aby zwodzić ludzkość fałszywymi doktrynami, praktykami czy organizacjami, jest jedną z gwiazd obecnego złego świata. Prawda w doktrynie, praktykach i organizacji pochodzi od Boga i jest nam podana przez Jego Słowo (Jan 17:17; 2Tym. 3:15-17). Błędy w doktrynie, praktykach i organizacji pochodzą od Szatana (Jana 8:44; 2 Kor. 4:4; Obj. 10:1-3). Wskutek tego fałszywi nauczyciele religii, jako głosiciele Szatana, są symbolicznymi gwiazdami w symbolicznych niebiosach drugiego świata lub dyspensacji (Judy 13). Ci szatańscy głosiciele jako symboliczne gwiazdy, zwiedli pogan, którzy przyjęli różne fałszywe religie; wtargnęli oni nawet do Chrześcijaństwa wprowadzając diabelskie doktryny do przeróżnych sekt. (2Tes. 2:3-9; 1Tym. 4:1-3; Obj. 17:3,5; 18:3,23; 19:2). Upadli aniołowie z wielką zręcznością używają tych nauczycieli i ugrupowań do wprowadzenia błędu i przez nich Szatan pokłada światło za ciemność, a ciemność za światło ku oszukaniu całej niemal ludzkości. Między innymi fałszywymi doktrynami upadłe anioły rozpowszechniały takie szczególne doktryny, jak: Boska władza królów, arystokracji i kleru, oraz pośmiertną świadomość i wieczne męki. Szatan wyniósł na wysokie stanowiska, obdarzył zaszczytami i wpływami tych fałszywych nauczycieli, którzy najlepiej służyli jego celom i obsypał ziemską pomyślnością tych, którzy się tamtym wysługiwali, równocześnie przeciwstawiał się wrogo i prześladował nauczycieli Prawdy i ich zwolenników zarówno wśród pogaństwa, jak i w Chrześcijaństwie.
Światło, które gwiazdy Szatana sieją na ród ludzki, jest zwodnicze. Nie dozwala ono ludziom widzieć rzeczy właściwie, podobno jak to wyraża Biblia wymowną przenośnią, przez opilstwo. To zwodnicze światło można przyrównać do niedawno odkrytego przez uczonych światła fosforyzującego, które przedstawia naszym oczom wszystko w fałszywej pozycji. W wyniku tego szczególnego działania przedmioty bliskie wydają się nam dalekie i w formie zmienionej, podczas gdy odległe są zmienione i bardzo bliskie. Takie właśnie symboliczne światło wysyłają symboliczne gwiazdy niebios drugiego świata. Tego właśnie należało oczekiwać od szatańskiego symbolicznego nieba, gdyż książę, który ma władzę na powietrzu (Efez. 2:2) jest kłamcą i ojcem kłamstwa, a gdy mówi kłamstwo z swego własnego mówi (Jana 8:44). Strzeżmy się jego fałszywych niebios!
ZIEMIA DRUGIEGO ŚWIATA
Podczas gdy symboliczna ziemia pierwszego świata była społeczeństwem zorganizowanym na sposób poniekąd komunistyczny, to ziemia drugiego – obecnego złego – świata, jest społeczeństwem opartym na prywatnej własności, kontroli rządu nad sprawami obywateli i współzawodnictwie w interesach. Wszystkie te trzy zasady są dobre jako takie, lecz samolubstwo i nieprawość ludzka, wiodły do wielkich nadużyć w ich zastosowaniu, jak świadczy szeroko cała historia od potopu. Te nadużycia spowodowały, że społeczeństwo zorganizowane obecnie, staje się coraz więcej samolubne, sprzedajne i niesprawiedliwe Tak jak Szatan nagradzał swych przedstawicieli – błędne systemy religijne i ich nauczycieli – w symbolicznym