Teraźniejsza Prawda nr 136 – 1951 – str. 36
przeciwko naukom i zarządzeniom Pańskim i upór w takim postępowaniu (pobielałe lub pożółkłe włosy, i blizna głębsza nad inną skórą; 3Moj.13). A więc Kapłan nie potrzebuje nic więcej aby poznać i wykazać członka Wielkiego Grona, jak stosowne oświecenie. Co się tyczy okresu pomiędzy żniwem żydowskim a Epifanią, takie oświecenie nie było dane żadnemu kapłanowi, z wyjątkiem małego wypełnienia się wierszy 10-16 w żniwie żydowskim. Te wiersze nie miały pełnego wypełnienia się aż w Epifanii, chociaż pozafigury w. 1-9 i pierwsza część w. 10 wypełniały się przez cały Wiek, a zwłaszcza w żniwie żydowskim, Paruzji i Epifanii. Z tego wynika, że gdy Aaron spojrzał na Marię, jest tu mowa o specjalnym zastosowaniu pozafigury na czas Epifanii. To że spojrzał — przedstawia jak więcej wybitni Kapłani, którzy nie byli członkami gwiazd, a którzy sprzeciwiali się Panu, tak w Prawdzie Epifanii jak i poza nią, zwrócili swoją specjalną uwagę na nieczyste Wielkie Grono. Ci co są w Prawdzie Epifanii czynią to z wyrozumieniem, a ci poza Prawdą Epifanii bez właściwego zrozumienia rzeczywistego stanu rzeczy, aż przyjdą do znajomości Prawdy Epifanii. Ma się rozumieć, że po Żniwie Żydowskim a przed Epifanią pozafiguralny Aaron widział rzeczywistą nieczystość Wielkiej Kompanii bez poznania jej jako takiej, albowiem ci wyrządzili wiele złego.
(47) Jak strasznym był ten widok! Jak strasznym było dla Aarona widzieć swą własną umiłowaną siostrę w takim przykrym położeniu! Lecz było to jeszcze straszniejszym dla pozafiguralnego Aarona widzieć nieczystość Wielkiego Grona, a to z dwóch punktów: 1) Gdy widział, pomiędzy Żniwem żydowskim a Epifanią, zło, które czyniła pozafiguralna Maria, jako wyrażenie nieczystości utratników koron, chociaż nie poznał ich jako takich; i 2) w żniwie żydowskim i Epifanii. Chociaż nie jesteśmy pewni, że Tymoteusz i Gajus byli przedstawieni w Aaronie, to jednak odczuli wstręt do nieczystości Wielkiego Grona jaka została objawiona przez Apostołów Pawła i Jana w Aleksandrze, Hymeneusie, Dyjotrefesie i Filetusie. Chociaż pozafiguralny Aaron nie poznał tego wszystkiego pomiędzy żniwami jako nieczystość Wielkiego Grona, to jednak był przerażony złem okazanym przez niektórych papieży i hierarchów greckich, błądzących teologów greckich i rzymskich, a także błędami Kalwina i jego prześladowaniem, i przyczynieniem się do spalenia na stosie Serwetusa, oraz błędami innych utratników koron. Niektórzy z nas pamiętają zgrozę odczutą względem niektórych braci w czasie Parousji, gdy objawili to, co później poznaliśmy było nieczystością Wielkiego Grona. Sprawy Braci Pielgrzymów MacMillana, Woodwortha, Hemery’go, Hoskinsa (ojca) i mniej wybitnych wodzów, którzy tymczasowo zbłądzili w kontrowersji na temat Przymierzy, były przykładami tych braci, którzy mieli nieczystość Wielkiego Grona. Chociaż wtedy nie rozumieliśmy sprawy, ich postępowanie napełniło nas zgrozą. Lecz czas specjalnej zgrozy doświadczonej przez pozafiguralnego Aarona był podczas Epifanii. Wszyscy członkowie pozafiguralnego Aarona, pomimo że byli częściowo winnymi, bardzo opłakiwali i odczuli przerażenie gdy widzieli nieczystość Wielkiego Grona w czasie Epifanii. To się odnosi także i do członków pozafiguralnego Aarona, którzy jeszcze nie są oświeceni Prawdą Epifanii, którzy nie widzą prawdziwego stanu pozafiguralnej Marii, chociaż poznają w niej błędy doktrynalne i jej złe postępowanie, które jest widoczne na każdym kroku.
(48) Lecz kładziemy nacisk na fakt, że takie było wrażenie członków pozafiguralnego Aarona, którzy byli oświeceni Prawdą epifaniczną. Jak wielce zostali przerażeni gdy zobaczyli zacięty bunt w doktrynie i postępowaniu pozafiguralnej Marii w Towarzystwie! Odczuli oni to samo co się tyczy pozafiguralnej Marii w P.B.I., Komitecie Studentów Biblijnych, i wodzach znajdujących się w reszcie z 60 grup lewickich. Ich odrzucenie Prawdy i zarządzeń Pańskich i wprowadzenie na ich miejsce swych własnych błędów i zarządzeń, było powodem napełnienia zgrozą pozafiguralnego Aarona, chociaż sam nie był bez winy w tym względzie podczas Parousji i Epifanii. Ta część pozafiguralnego Aarona poznała aktualną sytuację. Chociaż podczas Epifanii autor i niektórzy drudzy Kapłani nie byli włączeni w tę część pozafiguralnego Aarona, wszyscy byli przejęci zgrozą z powodu postępowania pozafiguralnej Marii. Bunt zarządców Brytyjskich, wodzów Towarzystwa, P. B. I., Komitetu Studentów Biblijnych i licznych wodzów lewickich naprawdę przenikał nas zgrozą. Byliśmy zdumieni ich złem; albowiem ceniąc tych braci wodzów nad samych siebie, dziwiło nas jak tacy bracia mogli dopuszczać się tak wielkiego wiarołomstwa; to było powodem że obchodziliśmy się z nimi ostro, jak w sprawie takich wodzów jak np.: H. J. Shearn, Wiliam Crawford, J. Hemery, J.F. Rutherford, I. Hoskins, I.L. Margeson, C. Kasprzykowski, M. Kostyn, itd. Dlatego, że myśleliśmy o nich i miłowaliśmy ich jako „Chrystus w was”, jako część pomazańców Jehowy, odczuliśmy srogie wstrząśnięcie, gdy widzieliśmy ich wielki i zacięty bunt. Bo i jak moglibyśmy czuć się inaczej, widząc jak H. J. Shearn i Wm. Crawford odsunęli na bok zarządzenia Pańskie, które Pan dał przez wiernego Sługę, gdy wkrótce po jego śmierci dowiedzieliśmy się o ich postępowaniu? Nasze serce oceniało jego wierność. A mając serce przepełnione ocenieniem jego wierności i mądrości i głęboki żal z powodu jego śmierci, gdy przemyśliwaliśmy o tym, jak wielce zasmucało go przez okres ostatnich sześciu tygodni ich postępowanie, zwłaszcza gdy postanowiliśmy zachować go w miłości i pamięci jako wiernego w ciele, a po opuszczeniu ciała, pomiędzy największymi zwycięzcami w chwale. Ma się rozumieć, że przerażało nas ich postępowanie!
PYTANIA BERIAŃSKIE
(37) Co dalej pokazuje w. 21? Co to nie znaczy w pozafigurze, a co znaczy? Jak jest to wykazane w sprawie Darwina, jako osobę w Obozie? Jak się ma sprawa z tymi co są na dziedzińcu — usprawiedliwionymi? Z tymi w Świątnicy — Kapłanami? Z członkami Wielkiego Grona? Z Klasą Młodociano-Godną? Co wykazują w tym związku wiersze 21, 22, 24? Kogo nawołuje w. 22 aby nie wpatrywał się? Do czego to odpowiada?
(38) Co wyobraża oświadczenie Mojżesza (w. 23) odnośnie granic? Pomimo że to jest prawdą co się jednak dzieje? Co więc Bóg przykazał (w. 24) w figurze i pozafigurze? Według w. 24, kto mógł przybliżyć się do Boga? Kogo przedstawia Mojżesz w tym miejscu? Kogo przedstawia Aaron? Dlaczego? Co wyobraża to, że Mojżesz przystąpił do Boga? Jaka jest różnica pomiędzy przystąpieniem Mojżesza, a przystąpieniem Aarona? Co to wyobraża?
(39 W jaki sposób przystąpili do Boga w ten podrzędny sposób posłannicy Parousji i Epifanii? Na jakie trzy rzeczy daje to odpowiedź? Jak jest w tym wykazany przywilej posiadany przez tych dwóch braci (i wszystkich innych członków gwiazd), a nie posiadany przez wszystkich innych braci? Dlaczego tak nie jest? Dlaczego tak jest? Jak to czynili dla drugich? Za co byli oni użyci podczas całego Wieku? Przez kogo? Jakie były ich korzyści w porównaniu do ich niekorzyści? Jak nie powinni być traktowani, a jak traktowani? Dlaczego? Jak oni siebie nie uważali? Jak się uważali i jak postępowali? Jak na to oddziałali wierni? Co powiedzą niektórzy o posłanniku Epifanii i jego pismach? Jaką powinna być nasza odpowiedź na takie ataki ? Jak on się czuje względem tego?
(40) Co wynika z tego, że członkowie gwiazd są użyci jako oko, ręka i usta Jezusowe? Dlaczego? Z jakich dwóch przyczyn to się dzieje? Jak jest ich urząd pokazany w Ew. Łuk. 10:16? Co ten urząd im nie daje? Jaki cytat biblijny to dowodzi? Dlaczego Pan ich awansował na ten urząd? Co uczyniła ich wierność Prawdzie i sprawiedliwości? Jakimi są oni dla wiernych? Co oni im dali? Co oni zawsze uznawali? Jaką była ich najwyższa ambicja? Co z tego wynika odnośnie Pana?