CZAS WTÓREGO PRZYJŚCIA NASZEGO PANA

(Herald 1950,:Z5-32; Ciąg dalszy)

      To jest właśnie ostatni z dni, siódmy dzień tysiącletni, Sabat, o którym Izajasz 2:2-4 mówi w tak gorących słowach. Traktowaliśmy ten przedmiot w wydaniu ze stycznia 1923 do którego odsyłamy drogich czytelników po szczegóły. Tu wystarczy wskazać, że Pismo św. ucząc, że królestwo ma być założone w siódmym tysiącletnim dniu od. upadku Adama, oznacza, że powrót Chrystusa ma być w tym okresie; albowiem wraca On aby założyć królestwo i dać restytucję całej ludzkości, zarówno żywym jak umarłym Dzieje 3:19-21; 15’14-17; Dan. 7:13, 14; Izaj. 35:4-10). A musi On wrócić z początkiem Sabatu, gdyż jako „Pan Sabatu” i Dawca Spoczynku musi rozpocząć Sabat aby być Władcą i Dawcą Spoczynku na cały czas jego trwania. Zostało już wykazane (tom 2 „Nadszedł Czas” w roz. 2), że od stworzenia Adama do października 1872 upłynęło 6000 lat. Podczas gdy Pismo św. nigdzie wyraźnie nie stwierdza kiedy nastąpi jego upadek po jego stworzeniu, jest rzeczą rozsądną przyjąć, że nie było to ponad rok lub dwa. I to przypuszczenie będzie wykazane za pomocą bezpośredniego świadectwa jako słuszne; bo liczne pisma, które potem zostaną poddane badaniu w tym rozdziale, wykazują, że Jezus powrócił, i że dlatego restytucja (Dzieje 3:19-24) w swej pierwszej słabej wyrazistości zaczęła się na jesieni 1874. Stąd upadek Adama nastąpił 6000 lat temu i dlatego w obrębie roku lub dwóch od jego stworzenia; i dlatego Izaj. 2:2 w związku z tymi pismami, dowodzi, że Druga Obecność Pana nastąpiła mniej więcej w październiku 1874.

      (2). Mamy jednak dokładniejsze argumenty niż ten. Mamy szereg ogólnych proroctw wskazujących na to. że żyjemy w czasie Drugiej Obecności Mistrza. Odwołaliśmy się już do świadectwa Daniela odnośnie „końca czasu”, w którym wielu będzie biegać tu i tam, wzrośnie wiedza i mądrzy zrozumieją. Potem mamy natchniony sen Nabuchodonozora i natchnione wytłumaczenie tegoż przez Daniela, ukazujące ziemskie rządy, które będą mieć władzę nad ziemią (Dan. 2) w czasie przerwy między obaleniem figuralnego królestwa Boga (którego ostatni król zasiadający na tronie Dawida był Zedekiasz), a wprowadzeniem prawdziwego Króla, Immanuela, do Jego Tysiącletniego Królestwa chwały. Różne te rządy ziemi wyobrażone są tu jako wielki obraz; rządy Nabuchodonozora, pierwsze uniwersalne imperium ziemi przedstawione jest jako złota głowa; państwo Medo-Perskie, które według historii było drugim uniwersalnym imperium, wskazane jest tu jako piersi i ramiona ze srebra; imperium greckie, które obaliło perskie i stało się trzecim uniwersalnym imperium, ukazane jest jako brzuch i uda z miedzi, szczególnie mocne; państwo rzymskie, które było następne po greckim, stanowiło czwarte uniwersalne imperium ziemi, było przedstawione w posągu przez nogi z żelaza, co wskazywało, iż było bardzo mocne; a późniejszy rozwój tego samego imperium rzymskiego z domieszką wpływów papieskich, przedstawiony jest w okresie za pomocą nóg będących częściowo z żelaza (władza cywilna), a częściowo z gliny (władza kościelna, papiestwo). Te tworzyć miały całkowitą sumę -panowania pogan; i „w dniach tych królów” (przedstawionych za pomocą palców u nóg w obrazie), Jehowa Sam Bóg założy Swe Królestwo, to właśnie Królestwo, o które modlimy się: „Przyjdź Królestwo Twoje”. Wszyscy jesteśmy świadkami, że Królestwo niebieskie jeszcze nie nadeszło, że ludzkość jest jeszcze pod władza „księcia tego świata”, księcia ciemności. Wszelkie usiłowania dowiedzenia nam, że chciwe i krwawe rządy tzw. Chrześcijaństwa są Królestwem, o które modliliśmy się i byliśmy nauczeni by modlić się, nie mogły zwyciężyć; nigdy nie mogliśmy je uznać jako Królestwo Immanuela; są to tylko królestwa ustanowione przez Antychrysta i uznane przez Antychrysta oraz zwane przez Antychrysta „Chrześcijaństwem”. Prawdziwe Królestwo czeka na założenie przez ręce Tego, którego jest prawem; a On przyrzekł, że gdy będzie siedział na tronie, wszyscy Jego wierni, „Mała Owczarnia” Wieku Ewangelii, będzie siedzieć na tym tronie wraz z Nim (oraz z Wielkim Gronem, a także z Klasą Starożytno-Godną i Klasą Młodociano-Godną jako podwładnymi) i łączyć się będzie w pracy i zaszczycie błogosławienia świata.

UDZIAŁ KOŚCIOŁA W DZIELE

      Kościół nie jest pominięty w obrazie ziemskiego panowania danym Nabuchodonozorowi a wyjaśnionym przez Proroka Daniela. Przedstawiony jest w nim jako kamień wyjęty z góry bez pomocy rak (mocą Bożą). Ten kamień przedstawia Królestwo Boże (Chrystusa i Kościół), a natchniony sen i wyjaśnienie wskazują, że katastrofa, która spadnie na królestwa tego świata, przedstawiona w obrazie i palcach jego nóg, przyjdzie na skutek uderzenia obrazu kamieniem. Daniel mówi, że kamień, który był wycięty bez pomocy rak uderzył obraz w jego stopy. Wówczas żelazo, glina, miedź, srebro i złoto połamane zostały w kawałki. które stały się jak gdyby plewą na gumnie młocki letniej, a wiatr poniósł ją; tak, iż nie można ją było znaleźć; oraz że kamień, który uderzył obraz stał się wielką górą (królestwem) i napełnił całą ziemię.

        Wyjaśnienie jest to, że „Wielki Bóg wyjawił królowi (a pośrednio szczegółowiej Czuwającym, co się stanie potem”. „W dniach tych królów wzbudzi Bóg niebieski królestwo, które nigdy nie będzie zniszczone, a królestwo to na inny naród nie spadnie (nie będzie mieć następców, bo wszyscy inni zostaną zniszczeni) ; ale ono połamie i koniec uczyni tym wszystkim królestwom, a samo stać będzie na wieki.” Tu jest proroctwo dające pełne określenie królestw ziemskich, którym Bóg udzielił władzy podczas przerwy między usunięciem figuralnej korony z Jego figuralnego królestwa a ustanowieniem korony sprawiedliwości i chwały dla prawdziwego Króla w otwarciu Królestwa Niebieskiego.

      Nawet powierzchowne świadectwa są tego rodzaju, że ludzkie imperium dobiegło kresu i potrzebne jest imperium niebieskie aby wyzwolić świat z jego samolubstwa. Lecz pewne słowo proroctwa, jeśli zbadane starannie przez Czuwającego, objawia jeszcze więcej. Wykazuje, że następne uniwersalne imperium będzie królestwem umiłowanego Syna Bożego, a dalej interesujący fakt, że całe odstąpienie władzy poganom znane jest w Piśmie Św. jako „czasy pogan” (Łukasz 21:24) i że te czasy są siedmioma czasami, i że każdy z tych siedmiu czasów jest okresem 360 lat. i że w konsekwencji pełny okres tych siedmiu czasów wynosi 2520 lat. Stąd czuwający mogą obliczyć, że odstąpienie panowania poganom skończyło się wraz z 2520 latami od czasu gdy Bóg zdetronizował Sedekiasza mówiąc: „A ty nieczysty bezbożniku, księciu Izraelski…. zdejm tę czapkę, a zrzuć tę koronę….. w niwecz, w niwecz, w niwecz ją obrócę czego pierwej nie bywało, aż przyjdzie Ten, co do niej ma prawo, któremu ją dam” (Ezechiel 21:26, 27). Okres obalenia figuralnego królestwa Pana i usunięcie korony musi odpowiadać okresowi oddania królestwa poganom w dzierżawę, składającemu się z 2520 lat. I mierząc ten okres, który zaczął się w październiku r. 607 przed Chrystusem (patrz tom 2 – Chronologia Biblii) znajdujemy, że od tego czasu władza pogan nie jest już więcej według prawa Bożego legalna; i że Królestwo Boże wkrótce zapanuje.

poprzednia strona – następna strona