Kiedy kwas był usunięty w figurze? Oprócz jednej rzeczy, co w. 18-20 czynią? Co to za jedna rzecz? Co ziemia Izraelska przedstawia? Izraelita urodzony w niej? Cudzoziemiec mieszkający w niej ? Co tacy cudzoziemcy, o których tu jest mowa, musieli uczynić, według w. 48, 49? Kogo oni przedstawiają? Które ustępy po pierwsze udowadniają to? Jak te drugie zacytowane ustępy udowadniają to? Co ten ustęp przedstawia odnośnie tych dwóch klas jedzących kwas w czasie wielkanocnym?

       (9) Co zawiera się w 2Moj. 12:1-20? Co wiersze 21-25 podają? Porównując te dwa ustępy, jak one się różnią? Co to nie znaczy odnośnie Mojżesza? Dlaczego nie ? Dla jakiego celu tylko główne rzeczy były podane w tych wierszach? Jak my wiemy, że on aktualnie oznajmił wszystkie rozkazy starszym? Co przedstawia Mojżeszowe mówienie starszym, żeby odłączyli baranka i zabili go? Gdzie są podane szczegóły tej pozafigury? Co już było dane prawie o wszystkim w w. 22? Ile rzeczy ono zawiera dotąd nie wyjaśnionych? Które to są? Co hizop przedstawia? Miednica? Co jest zobrazowane przez umoczenie hizopu we krwi? Co przedstawia kropienie krwią odrzwi i nadproża?

       (10) Co jest koniecznym, ażeby ocenić znaczenie opuszczenia domu w nocy 14-go Nisana? Co dom Izraelski przedstawia? Drzwi? Co przedstawia to, że one stały pomiędzy dwoma bocznymi słupami i nadprożem? Jak jesteśmy trzymani w pokrewieństwie do sprawiedliwości Bożej i Chrystusa, jako naszych drzwi? Co ta cała sytuacja przedstawia? Co to czyni wszystkim członkom rodziny Bożej? Jak to było zobrazowane ? Co pozafigura obejmuje?

       (11) Co stało się Izraelicie, który opuścił dom tej nocy? Co to przedstawia? Dla nowych stworzeń? Młodocianych Św.? Tymczasowo usprawiedliwionych? Co ci wszyscy czynią z krwią Chrystusową? Poświęceni z nich krwią przymierza ofiary? Jakie dotyczące napomnienia przychodzą do nas z szczególną mocą? Co przedstawia rozkaz, ażeby nie opuszczać domu aż do rana? Kiedy tylko możemy bezpiecznie przestać ufać w przypisaną zasługę? Co jest naszym życzeniem pod tym względem dla wszystkich, których to się tyczy?

       (12) Gdzie i w łączności z którymi ustępami były myśli w. 23 wytłumaczone? Myśli w. 24? Co znaczy wyrażenie „tego”, w w. 24? Co to udowadnia? Co udowadnia to o pozafigurze corocznej Wielka-nocy? Do czego wyraz „tego” nie odnosi się? Jakich trzech rzeczy brakuje w corocznej Wielkanocy, a które były obecne w oryginalnej. Jakie trzy braki w Wieczerzy Pańskiej równają się tym brakom, jako pozafigura corocznej Wielkanocy? Co jest widoczne z tych zastanowień co do wyrazu, „tego”? Jakie rzeczy miały być obchodzone w figurze corocznej Wielkanocy? W naszej corocznej Wielkanocy? Co jest także zobrazowane przez jedzenie chleba i picie wina, nie zobrazowane w jedzeniu baranka przez Izraela? Co to udowadnia odnośnie tożsamości pozafiguralnego baranka? W jakich dwóch warunkach miał Izrael obchodzić coroczną Wielkanoc? Co to przedstawia? Jakie są dwa dziedzictwa, które są pozafigurą odziedziczenia ziemi przez Izraela? Gdzie one są omawiane przez naszego Pastora? Co rozumiemy przez wyrażanie, „tych obrzędów”, w w. 25? Co przedstawia rozkaz, żeby przestrzegać ją? Jak Pismo Św. to udowadnia ?

       (13) Jak powinno być oddane ostatnie zdanie w. 26? Jaką myśl nasuwa ten tekst? Co dowodzi, że coroczne zabijanie i jedzenie baranka było symboliczną ceremonią? Jak zacytowane ustępy to udowadniają? Czego Bóg chciał dla dzieci Izraelskich przyglądających się corocznej ceremonii wielkanocnej i biorących udział w niej ? Co Bóg przeto czyni w wierszach 26, 27? Jak mamy rozumieć słowa wierszu 27 – Ofiara to przejścia Pańskiego? Jak jest to zdanie podane w angielskich tłumaczeniach Biblii? Gdzie ta rzecz została wyczerpująco wytłumaczona w Teraźniejszej Prawdzie? Jak słowo „jest” w tym zdaniu nie jest użyte? A jak jest użyte? Jaki błąd popełnili obrońcy symbolicznego znaczenia chleba i wina? Jeżeli słowo jest, nie jest użyte figuralne, to jak jest użyte? Co to znaczy, że jest literalnym orzeczeniem aktualnej reprezentacji? Podaj przykłady z przytoczonego artykułu.

       (14). Kogo przedstawiały dzieci Izraelskie, pytające się o wyjaśnienie ceremonii Wielkanocnej? Jakie zastanowienie udowa-dnia, że Wieczerza Pańska jest ceremonią, przedstawiającą coś innego? Jak Szatan usunął Prawdę a nasunął błąd? Co to jest transubstancja? Jakie sekty trzymają się jej? Co to jest konsubstancja? Jakie sekty trzymają się jej? Co to jest instrumentalizacja? Jakie sekty trzymają się jej? Jak łatwo można zachować Prawdę odnośnie Wieczerzy Pańskiej i zbić pogląd tych, co wierzą w prawdziwą obecność? W jakim związku ma pozostawać Wieczerza Pańska, nasz Baranek Wielkanocny i nasze karmienie się Barankiem i co z tego wynika? Jaką odpowiedź Bóg podał ojcom Izraelskim na odnośne pytania ich dzieci? Dlaczego dajemy słowu jest znaczenie przedstawia w tej odpowiedzi? Dlaczego baranek zabity w Egipcie jest (w hebr.) nazwany Przejściem Pańskim? Co w. 27 czyni ze słowem: Przejście, w tym wierszu? Co ono nie znaczy? Jak ci, którzy wierzą w prawdziwą obecność tłumaczą słowo Przejście i dlaczego? Jakie wyjaśnienie Bóg dał ojcom Izraelskim dla ich dzieci? Jaki fakt udowadnia, że to wyjaśnienie jest prawdziwym? Co było pierwszą pozafigurą Boskiego dania tego wyjaśnienia? Co było drugą? Co przedstawia Izraelskie czynienie tego, co Mojżesz i Aaron mówił im?

JEDENASTA PODRÓŻ PIELGRZYMSKA REDAKTORA DO EUROPY

      Zgodnie z zawiadomieniem w lipcowym numerze Teraźniejszej Prawdy, redaktor opuścił Stany Zjednoczone 17 czerwca i wyjechał aeroplanem do Londynu, gdzie po 14-tu godzinach podróży wylądował na lotnisku w Heathrow, i gdzie spotkało go około dziesięciu braci. Po załatwieniu kilku spraw połączonych z podróżą do Danii, Polski, Francji i Anglii, bracia zawieźli go automobilem do mieszkania pewnego małżeństwa, będącego w Prawdzie, gdzie gościł przez wszystkie cztery dni swego pobytu w Londynie. Przy spotkaniu się z braćmi brytyjskimi uczuliśmy wielką radość. Nasza praca pielgrzymska rozpoczęła się dopiero w Reading (w Anglii), gdzie znajduje się mały zbór uszczuplony nieco z powodu śmierci kilku jego członków. Tutaj przymawialiśmy na temat Poselstwo żniwa, przepowiedziane w proroctwie Izajasza 52:1-10; drugi wykład, Obumarłość Naszego Pana dla Siebie i świata, a ożywienie dla Boga jest naszym Przykładem, z Psalm 10:8. Te dwa wykłady pobudziły braci do gorliwości i dobrych uczynków. Z Reading (20 czerwca) powróciliśmy z pielgrzymską wizytą to Londynu, gdzie w zborze londyńskim (w Ealing) daliśmy trzy wykłady, z których jeden był przeznaczony dla publiczności na temat: żydzi i Poganie w Historii i Proroctwie (Łuk. 16:19-31). Mała liczba słuchaczy pilną na wykład dała uwagę, a niektórzy nowo zainteresowani otrzymali dalszą pomoc do zapoznania ich z Prawdą. Dwa wykłady dla braci były na następujące przedmioty: pierwszy, Gdy się Ocucę, Nasycony Będę Obrazem Obliczności Twojej, Psalm 17:15; drugi: Ciało Chrystusowe w Świątnicy – z listu do Żydów 10:19-36, z którego to pisma wykazaliśmy jak Apostoł Paweł opisał tam o Ciele Chrystusowym, będącym przed Świecznikiem, którym było oświecone; przed Stołem Chlebów Pokładnych, z którego było posilane każdym dobrym słowem i uczynkiem; i przed Ołtarzem Złotym, na którym składało przyjemne ofiary wśród prób ognistych. Było również wykazane, że Ciało Chrystusowe jako Świecznik oświeca Kościół Prawdą, jako Stół wzmacnia Kościół w każdym dobrym słowie i uczynku Chlebem żywota, a jako Ołtarz pociesza, zachęca, pobudza, ostrzega i poprawia Kościół gdy składa przyjemne ofiary z siebie wśród prób ognistych. Było również wykazane w tym wykładzie, że ostrzeżenie przeciw wtórej śmierci (wiersz 26-31)) było dane po opisaniu doświadczeń z świecznikiem i Stołem, a przed doświadczeniami z Ołtarzem, ponieważ niebezpieczeństwo nie zagraża tak wiele przy świeczniku i Stole, jak przy Ołtarzu. Wierzymy, iż ten wykład był wielce pomocnym wielu braciom. Z Londynu wyjechaliśmy do Manchester, gdzie znaczna liczba naszych braci oczekiwała nas i gdzie przemawialiśmy na dwóch zebraniach. Na zebraniu popołudniowym przemawialiśmy o Zmartwychwstaniu Kościoła i Świata – z listu 1Kor. 15:20-58; a na zebraniu wieczornym, o Kielichu Chrystusowym – z Ew. Jan 18:11. Liczba członków zboru w Manchester potroiła się od czasu naszej ostatniej wizyty w tym mieście. Zdrowy wzrost tego zboru, tak wewnętrznie

poprzednia strona – następna strona