Teraźniejsza Prawda nr 104 – 1946 – str. 29
Gdyby therion było dodane, to i forma słowa na ósmy musiałaby być zmieniona na liczebnik nijaki ogdoon, ósme. Oprócz tego, fakty wypadku nie dowodzą, aby się czytało: „ósma bestia”, ponieważ nigdzie Pismo Św. nie mówi o takiej rzeczy, gdy traktuje o tym przedmiocie. Nie może być nawet dołączone słowo głowa (choć jest prawdziwym symbolem na omawianą rzecz – w. 9) poza słowo ogdoos, ponieważ greckie słowa głowa (kephale) użyte w tej łączności, jest rodzaju żeńskiego, a ażeby mogło zgadzać się z greckim słowem ósmy, ten liczebnik musiałby być w formie rodzaju żeńskiego, a mianowicie ogdoc, ósma. Dlatego łączność właściwie pokazuje, że słowo basileus, król, musi być dołączone po słowie ogdoos, ósmy Dlatego następujące tłumaczenie jest właściwym: „a bestia która była, a nie jest, toć jest ten ósmy (król) i jest (jeden) z tych siedmiu”. (W polskiej Biblii dobrze przetłumaczone). Papiestwo, jako piąty król z Obj. 17, jest oczywiście tym ósmym, jako jeden z siedmiu królów – królestw. Chwała niech będzie Bogu za następne zdanie, które mówi: że „idzie (ten król) na zginienie.”
(12) Pierwsze zdanie z 12 wiersza odnosi się do wyjaśnień o dziesięciu rogach, jakie już były dane przez lud Boży, podczas gdy drugie zdanie odnosi się do wyjaśnień jakie obecnie zaczynają być dawane. W wierszu 12 jest podane o dziesięciu grupach narodów językowych Europy, otrzymujących autorytet (wyraz grecki exousia jest tutaj użyty i znaczy autorytet czyli autoryzację (zwierzchność) a nie moc, które równa się greckiemu słowu dynamis). Z punktu zapatrywania papieskiego, te dziesięć królestw nie mają Boskiego prawa exousia do panowania, chyba gdyby im papiestwo udzieliło. A z powodu papieskiego uznania ich, one (rzekomo, z punktu zapatrywania papieskiego) otrzymają (czas teraz, w grec.) takie upoważnienie, które potrwa jedną symboliczną godzinę. Powtarzamy poprzednie oświadczenie: gdyby ten wiersz nie wykazywał, że lud Boży miał przepowiedzieć długość takiego przypuszczalnego panowania z Boskiego prawa i przepowiedzieć rzeczy zawarte w wiersz 13-17, to nie pisalibyśmy tego artykułu; lecz przepowiednia miała być uczyniona podczas otrzymania autoryzacji, co dowodzi czas teraźniejszy, a rząd faszystowski był zatem tym pierwszym co miał ją otrzymać, a że Pan dał nam wyrozumienie tego ustępu Pisma Św. czujemy zatem, że jest wolą Bożą, aby oznajmić te rzeczy, ażeby i reszta ludu Bożego mogła przyłączyć się do nas w dawaniu tej przepowiedni; bo według tego wyjątku Pisma Św., pozafiguralny anioł – lub Boży ogłaszający, itd. poselstwo i pokrewne rzeczy do tomu III – przepowiedział długość panowanie z rzekomego Boskiego prawa, gdy się już takowe zaczęło, jak jest dowiedzione przez czas teraźniejszy: „otrzymują autorytet na jedną godzinę jako królowie”. To ogłoszenie uczynimy teraz przy Pańskiej pomocy.
(13) Ma się rozumieć, że godzina tego ustępu nie może być literalną; bo jak by autorytet mógł być w zupełności udzielony i wykonany po całej Europie w tak krótkim czasie? Oprócz tego, ta autoryzacja zaczęła się z Faszystami we Włoszech już pewien czas temu; dlatego potrwa dłużej niż jedną literalną godzinę. Dalej, ze względu na fakt, że słowo godzina znajduje się w symbolicznej księdze Objawienia, dowodzi iż jest symboliczną. W niektórych ustępach Pisma Św. słowo godzina jest użyte na Wiek Ewangelii'(Ew. Jan 5:25; 1Jana 2:18), lecz tego znaczenia nie możemy tutaj stosować. W innych zaś słowo godzina znaczy jedną 24-tą część roku (Obj. 9:15), gdzie rok jest uważany za dzień, i jako taka wyobraża 15 literalnych dni. Lecz ten okres czasu już dawno przeminął od czasu gdy papiestwo uznało Faszystów, dlatego też nie odnosi się do takiej 15-dniowej godziny. Z punktu zapatrywania
kol. 2
na Dzień Tysiącletni, symboliczna godzina z 1000 lat ma 41 lat i 8 miesięcy, jak to już wiedzieliśmy z przedmiotu o godzinie pokuszenia (Obj. 3:10; T.P. 1926, 38) i w wypadku sądu, upadku i zniszczenia bestii (Obj. 18:10, 17, 19). Lecz taki okres jest za długim, bo posunąłby Armagedon aż do połowy roku 1970, podczas gdy Pismo św. umieszcza anarchię około roku 1954. Jest jeszcze jeden okres czasu, znany w niektórych ustępach Pisma św. dniem, w innych zaś nocą, np. okres 155 lat od 1799 do 1954, a każda godzina z tego okresu miałaby 12 lat i 11 miesięcy. Lecz i ten okres byłby za długim z punktu patrzenia na osiem wielkich cudownych dni. Tak samo Wiek żydowski i Wiek Ewangelii jako dni, nie mogą być tutaj zastosowane. W Ew. Mat. 20:1-16 mamy podany okres żęcia – dzień roboczy składający się z 12 symbolicznych godzin – przedstawiony jako okres z 40 lat (T. P. 1934, 19). Godzina takiego dnia składa się, dzieląc 40 lat przez 12 z trzech lat i czterech miesięcy. Wierzymy, że takim jest okres godziny w Obj. 17:12. Kiedy wiec zaczyna się ta godzina? Od podpisania umowy i konkordatu pomiędzy rządem faszystowskim i papiestwem.
(14) Wiemy, że podpisanie tych dokumentów odbyło się 11 – go lutego, 1929. Ta ugoda zawarta przez papieskie podpisanie dokumentów uczyniła papieża świeckim zwierzchnikiem i rzekomym namiestnikiem Chrystusa, który uznał Faszystowskie Włochy w połączeniu Kościoła z Państwem i że panuje z Boskiego prawa. Z powodu tego podpisu dziesięć grup językowych narodów Europy w ich włoskim przedstawicielu zaczęło otrzymywać Boskie upoważnienia panowania z bestią; a Słowo Boże mówi, że takie upoważnienie panowanie trwać będzie jedną godzinę (rozumiemy 3 lata i 4 miesięcy). Nawiasowo chcemy jeszcze nadmienić, że Faszystowskie Włochy, będące pierwszymi w otrzymaniu tego upoważnienia, znaczy, iż ta godzina skończy się dla nich najpierw tj. że pewne przed armagedonowe wypadki zaczną się najpierw we Włoszech, jak nasz Pastor uczył. Ze względu, że odnośne dokumenty zostały podpisane 11-go lutego, 1929 r., to znaczyłoby, że 11-go czerwca 1932 r. godzina by się skończyła. Nie twierdzimy tego stanowczo, ani dogmatycznie, lecz dajemy tylko myśl prawdopodobnego poglądu na ten przedmiot. Po szczegóły odnośnie tej godziny prosimy zobaczyć nr. 76.
ARMAGEDON BLISKI
(15) Można jeszcze zauważyć, że świadectwa wyrażone w wierszach 13, 14, 16, 17 odnoszą się jeszcze do dalszej przyszłości aniżeli te w wierszu 12. Ten fakt również przyczynił się do napisania tego artykułu. Dlatego chcemy i to tu w krótkości objaśnić. Jedna wola (rada) jaką te dziesięć grup językowych narodów Europy będą posiadać, pomimo ich wielu sprzecznych interesów, jest wyjaśniona w w. 13: „ci moc (dynamis) i zwierzchność (exousia) swoją bestii podadzą.” To może być uczynione przez te narody działające indywidualnie lub w porozumieniu, np.: w lidze narodów, lub w obydwa sposoby. Nie rozumiemy, że uczynią to w ten sam sposób, jak np. to uczynił król angielski Jan Lackland, gdy dał papieżowi Innocentemu III moc i autorytet być aktualnym władzą angielskim, .a sam otrzymał królestwo w dzierżawę jako własność papieską; lecz raczej myślimy, że narody europejskie będą swą mocą i autorytetem popierały papieskie antywolnościowe teorie, obstając za jego obroną i pracą popierania obecnego ustroju europejskiego, a przeciw radykalistom. To będzie tym udziałem dziesięciu królów w dawaniu swej mocy i autorytetu bestii, a to będzie użyte do wprowadzenia papieskich teorii przeciw cywilnych i religijnej wolności. Teraźniejsze i przyszłe naprężenie w Europie zdaje się, że doprowadzi do tego.
(16) Te narody europejskie będą walczyć z Barankiem (w. 14). Pan zajęty jest teraz udzielaniem