Teraźniejsza Prawda nr 103 – 1946 – str. 4
przykładami religijnej odwagi. Jezus, Szczepan i Paweł są bez wątpienia pięknymi wzorami religijnej odwagi, którzy, z powodu wierności Bogu i ludowi Bożemu, często byli wystawieni na śmierć. Mamy wiele pięknych wzorów tej odwagi w historii kościelnej. Felicyta, owdowiała matrona, pochodząca z rzymskiej szlachty, za czasów Marka Aureliusza, cesarza rzymskiego, który starał się o wytępienie Chrześcijaństwa, okazała tę zaletę, gdy pretor* namawiał ją i jej siedmiu synów do wyrzeczenia się Chrystusa, a gdy mu odmówiono, w obecności jej i jej synów, w okrutny sposób jednego po drugim zatorturował, a wśród tych mąk zachęcała każdego do wytrwałości w wierze ; a gdy po synach i ją wzięto na tortury nie wyrzekła się swego Pana, a tak umarła śmiercią męczeńską. Innym przykładem jest Hieromin z Pragi, pomocnik Jana Husa, którego za wiarę spalono na stosie. Gdy wykonawca wyroku chciał zapalić ogień z tyłu, by mu oszczędzić przykrego widoku ognia, Hieromin prosił go, by zapalił ogień z frontu, ażeby go mógł widzieć, a w czasie zapalenia ognia zaczął śpiewać hymn i śpiewał, aż ogień dosięgnął mu do ust, który przeszkodził dokończenia hymnu. Latimer, pomocnik Kranmera, jest jeszcze jednym wzorem takiej odwagi. Gdy się dowiedział, że miał być aresztowany, przygotował się do spotkania i udania się z urzędnikiem, który miał niego. Gdy urzędnik zaofiarował mu sposobność ucieczki, Latimer nie przyjął, ale poszedł z nim by wyznać wiarę przed Krwawą Marią, tę samą wiarę jaką głosił Henrykowi VIII i Grzegorzowi V. Skazany jako heretyk na spalenie na stosie i gdy ogień podkładano pod nim i pod Ridlejem, który razem z nim miał zginąć, zawołał na Ridleja: „bądź odważnym doktorze Ridley i bądź mężczyzną, my za łaską Boga zapalimy taką świecę w Anglii, która nigdy nie zgaśnie, a tak umarł zwycięzcą. To jest tylko kilka przykładów wybranych z wielu tysięcy, które objaśniają religijną odwagę.
Odwaga działa w zakresie świeckim i religijnym. W zakresie świeckim ma być czynną w rodzinie. Nie jedna żona musi być odważną, aby wykonać wolę Bożą wbrew opozycji nierozumnego i tyranizującego męża. Nie jeden mąż musi postępować odważnie, aby pozostać głową wbrew uzurpacji sekutnicy. Nie jedni rodzice muszą okazać odwagę przeciw uzurpacji i nieposłuszeństwie krnąbrnych dzieci. Nie jedno (dziecko musi być odważne, ażeby się nie poddać uzurpacji i tyranii ojca, lub matki którzy nie na – widzą prawdę. I nie mało braci i sióstr musiało być bardzo odważnymi, ażeby zwyciężyć opozycje swych cielesnych braci i sióstr. Napewno Wesley i Russell musieli być odważnymi, aby wystąpić przeciw opozycji swych żon. Szczególnie w rodzinie wymagana jest odwaga, gdy małżonek, lub małżonka, rodzice, dzieci i bracia połączą się w swym przeciwieństwie do Prawdy, lecz w innych sprawach okazują miłe usposobienie ; ponieważ pod takimi warunkami jest łatwiej ulec członkowi rodziny temu co jest w Prawdzie. Obserwowaliśmy takie wypadki, jakie powyżej są przytoczone i wiemy, że w takowych odwaga jest wymagana. W świecie handlowym trzeba mieć dużo odwagi, ażeby stać po stronie właściwej pomimo skrajnej konkurencji, przekręcania, niesprawiedliwych praktyk i odstręczania, które często działają przeciw dziecku i słudze Bożemu w kierunkach świeckich. W rządzie często wiele odwagi jest wymagane, żeby stać za prawdą, sprawiedliwością i świętobliwością
kol. 2
przeciw pewnemu kierunkowi rządu, który dąży przeciw Słowu Bożemu, np., protestowanie przeciw współdziałaniu rządu z kościołem w kierunkach zabronionych od Boga, odmówienie służby wojskowej z bronią palną z powodu przekonaną sumienia, i sprzeciwianie się prześladowaniom dozwolonym przez rząd. W obydwóch fazach Wojny światowej wielu z ludu Pańskiego musiało boleśnie walczyć, ażeby utrzymać się wiernym Słowu Pańskiemu przeciw przemocy, wyśmiewaniu i wygnaniu z Ojczyzny, na które byli wystawieni z powodu trzymania się zasady. Rzeczywiście, opisy o męczennikach i wyznawcach Jezusowych są przepełnione cierpieniami, spowodowanymi przez prześladowcze rządy, pod wpływem judaizmu, pogańskiego i papieskiego Rzymu i pod wpływem sekciarskiego protestantyzmu, jaki wywierano na rządy przeciw wiernym; i potrzeba było wielkiej odwagi ażeby stawić opozycję.
W zakresie religijnym odwaga najwyższego rzędu musi być okazaną, ażeby zwyciężyć opozycję. Prawie zawsze początkujący chrześcijanie są wystawieni na drwiny, złorzeczenia i wygnanie ze społeczności, gdy odwrócą się od grzechu do sprawiedliwości i do wiary w Chrystusa ich Zbawiciela. Prześladowania zwykle wzrastają po poświęceniu i wiernym staraniu się by poświęcenie wykonać. Ten co szczerze pragnie swoje poświęcenie wykonać, szczególnie w kierunku badania Prawdy i świadczenia o Prawdzie a wykazywania błędu, sprowadzi na siebie prześladowanie, które będzie wymagało wiele odwagi żeby je właściwie zwyciężyć. Zerwać z nominalnym kościołem i odstąpić od niego w Duchu Pańskim wymaga niezwykłej odwagi, szczególnie, gdy to prowadzi do zerwania czułych związków przyjacielskich i do kłopotów rodzinnych, interesowych i społecznych, a także do prześladowania i społecznego wykluczenia. Po przyjściu do Prawdy często spotyka się w środowiskach braci z warunkami, z którymi nie można się pogodzić, ale trzeba się im sprzeciwić: a gdy w tych warunkach znajduje się rewolucjonizm przeciw Prawdzie Pańskiej i Jego zarządzeniom, w których ktoś uporczywie trwa i gdy to wymaga odłączenia się od niektórych, chociażby najczulszych węzłów miłości, wtedy wymagana jest największa odwaga – dla niektórych t. zn. zerwanie kapłańskiej społeczności z winnymi, oddanie ich człowiekowi na to obranemu, który wyprowadza ich na puszczę i pozostawia w rękach Azazelowych – bo zrywa się przez to wszelkie braterskie węzły, pomoc i łaskę, aż ich cielesne umysły zostaną zupełnie zniszczone. To jest tak łatwo (dla ciała) pozwolić takim buntom przejść bez sprzeciwienia się; ponieważ tym sposobem unikłoby się bólu serca; lecz postąpić właściwie w takich warunkach wymaga ażebyśmy w danym wypadku przytłumili nasze cielesne uczucia i odważnie pozwolili Nowemu Stworzeniu mieć górę w posłuszeństwie woli Pańskiej. Bądźmy pewni, że próby, kary i pokusy na wąskiej drodze, otoczonej diabłem, światem i ciałem, wymagają od wiernych okazania odwagi najwyższego gatunku.
W życiu Chrześcijańskim potrzeba wiele odwagi. Z tego, jak sprawa Boża stoi w świecie, trzeba nam być odważnymi, ażeby posunąć naprzód tę sprawę. Przeto mówimy, że sprawa Boża wymaga naszej odwagi, żeby ją posunąć naprzód.
____________________
* Pretor, w starożytnej rzeczypospolitej rzymskiej najwyższy urzędnik sądowy, w którego ręku spoczywał wymiar sprawiedliwości. (Przyp. tłum.)