Teraźniejsza Prawda nr 113-114 – 1947 – str. 61
przydawki do wyrażenia „i wszystkiego co w nim jest.” Pytanie zachodzi, co było tą, reszta tego, co znajdowało się w zdaniu „wszystkiego co w nim” było? Rozumie się, święte sprzęty. Przeto widzimy, że ostatnie dwa zdania z wierszu 16 są przydawkowe do wyrażenia „wszystkiego co w nim jest,” a przeto je wyjaśniają. A ponieważ naczynia sprzętów są. rozumiane przez ostatnie zdanie, dlatego sprzęty muszą, być rozumiane przez przedostatnie zdanie. Przeto szóstym staraniem Eleazara były sprzęty święte – dwa ołtarze, umywalnia, świecznik, stół i arka. A staraniem pozafiguralnego Eleazara (naszego Pastora) były ich pozafigury. Pozafiguralnym miedzianym ołtarzem jest człowieczeństwo Chrystusa w Jego dziele pocieszania, zachęcania, wzmacniania, poprawiania i wstrzymywania według wymagań każdego wypadku i człowieczeństwo pomazanych braci, według tego jak ono mogło być ofiarowywane. Nasz Pastor jako nauczyciel miał staranie o tym ołtarzu przez pouczanie braci o ich przywilejach, odnoszących się do używania ich całego człowieczeństwa, w taki sposób, żeby ono pocieszało, zachęcało, naprawiało, ostrzegało i powstrzymywało człowieczeństwo jednych względem drugich, według wymagań każdego wypadku, przez cały czas ich zupełnego ofiarowania dla sprawy Pańskiej. On to często czynił, słowem i piórem, jak i swoim przykładem. A jako wykonawca on miał staranie o tym ołtarzu przez dozorowanie pracy pocieszania, wzmacniania, zachęcania, naprawiania, ostrzegania i powstrzymywania, i tym to sposobem on tę pracę wykonywał, zachęcając i wskazując braciom na sposób użycia ich całego człowieczeństwa i to wszystko, co ono posiada, dla sprawy Pańskiej, a powstrzymując ich od przeciwnego postępowania. Jego nauczycielskie doglądanie pozafiguralnego Złotego Ołtarza czyli nowych stworzeń pod względem ich zdolności pocieszania, wzmacniania, zachęcanie, naprawiania i ostrzegania przy poświęceniu i cierpieniu nowych stworzeń (Żyd. 10:32 – 39), było wykonywane przez jego wyjaśnienie, udowodnienie i przedstawianie braciom ich przywilei, które, jako władze nowych stworzeń, mogą używać do zachęcania, wzmacniania, poprawiania i ostrzegania swoich braci z nowych stworzeń wśród ich ofiarniczych cierpień; gdy zaś jego wykonawcze staranie około Złotego Ołtarza było wypełnione przez jego zachęcanie nowych stworzeń i kierowanie nimi w takiej pracy.
SZCZEGÓLNY OPIEKUN NATCHNIONEGO SŁOWA
(8) Umywalnia, jak wiemy, przedstawia Biblię – natchnione Słowo Boże. Jej podstawa i trzon przedstawiają Stary Testament, jako fundament Nowego Testamentu, a jej miednica, Nowy Testament, jako nadbudowa Starego Testamentu. Woda w miednicy przedstawia prawdy biblijne ze względu oczyszczającego. Nasz Pastor, mający wykonawcze staranie o pozafiguralnej umywalni, znaczy, że Biblia była mu daną pod opiekę, żeby ją zachował, zalecał i uczynił wpływową, i starał się o to, by była używaną w Boskim zamierzonym celu, tzn. by dostarczała właściwych nauk doktrynalnych, zbijających, naprawiających i etycznych, i żeby tak nią kierował, by odnośne ustępy biblijne były używane w tym celu. Ten rozkaz znaczył, że pod kierownictwem naszego Pana, on był tym, który miał kierować czasem, okazją, pracą i narzędziami, które używały Biblię w powyżej wymienionych sposobach. Jego nauczycielskie doglądanie pozafiguralnej Umywalni zawierało w sobie to, że on miał ogłaszać doktryny Biblii, jak i jej różne nauki pod względem doktrynalnym, zbijającym, naprawiającym i etycznym. I ma się rozumieć, że jego prace, wykonawcza ł nauczycielska, dowiodły iż on wykonał te dwie funkcje swego urzędu. Gdy jesteśmy na tym punkcie, chcemy jeszcze nadmienić i zastosować tę naukę do błędu, jaki obiega pomiędzy niektórymi z Judu Pana, że są jeszcze inne księgi, jak np. księga
kol. 2
Enocha i apokryficzne księgi Starego Testamentu, które mają być również natchnionymi pismami i częścią Biblii. Gdyby tak było w istocie, to nasz Pastor, który miał staranie o pozafiguralnej Umywalni, byłby be zwątpienia przyjął te księgi i miał o nich wykonawcze i nauczycielskie staranie. Pan byłby mu niezawodnie dał je w tym celu, a on, jako ten mądry i wierny szafarz, byłby je mądrze i wiernie używał. Lecz Pan nie dał mu tych ksiąg, ani on je nie przyjął, ani żadnej ze swoich dwóch funkcji jako pozafiguralny Eleazar nie wykonywał względem nich. A to jest zupełnym dowodem dla ludu Pana w prawdzie, że one nie są, częścią natchnionego Objawienia Bożego.
(9) Świecznik przedstawia nowe stworzenia oświecające jeden drugiego. Świecznik naucza ich Prawdy. Nasz Pastor pełnił swój urząd jako nauczyciel względem pozafiguralnego Świecznika w tym znaczeniu, że wyjaśnił naturę, charakter, przywilej, obowiązki itd. Kościoła, jako oświeciciela braci, a również nauczał Kościół, co i jak ma czynić w oświecaniu braci. Jako wykonawca on spełnił swój urząd odnośnie pozafiguralnego Świecznika przez zachęcanie nowych stworzeń do oświecania jeden drugiego, dając im do rąk środki, przez które oni wykonali tę oświecająca pracę, i przez kierowanie nimi w zastosowaniu tych środków, metod i sposobów do udzielanie takiego oświecania. Stół chlebów pokładnych przedstawia nowe stworzenia zdolne w wzmacnianiu jeden drugiego chlebem żywota pod względem każdego dobrego słowa i dzieła, tj. w łaskach Ducha i w usłudze Prawdy przez cały czas ich podróży do Świątnicy Najświętszej. Doglądanie tego stołu znaczyłoby, że nasz Pastor jako nauczyciel pouczał nowe stworzenia o tych przywilejach, duchu, sposobie, środkach i metodach, połączonych z ich wzmacnianiem jeden drugiego w każdym dobrym słowie i pracy. Jego pisma i ustne nauczania były przepełnione takimi instrukcjami i dowodzą, że on wypełnił tę funkcję swego nauczającego urzędu. Jako wykonawca on wypełnił swój obowiązek odnośnie pozafiguralnego stołu przez poczynienie zarządzeń, by jego słowne i piśmienne instrukcje mogły dosięgnąć braci, wzmacniających jeden drugiego każdym dobrym słowem i czynem, przez poczynienie takich zarządzeń względem pielgrzymów, starszych itd., przez których można było to wykonać i rozszerzać, i przez urządzanie zebrań, konwencji itd., na których można by to krzewić i przeprowadzać.
(10) Skrzynia arki przedstawia klasę Chrystusową poza zasłoną, a ubłagalnia, cheruby i światło szekina przedstawia cztery główne przymioty Boże, a samo światło szekina przedstawia Boga w Jego osobie. Nauczycielskie staranie naszego Pastora względem skrzyni arki było to spełnianie pracy wyjaśnień, dowodów i podawania potrzebnych ilustracji, które by mogły wyświetlić Kościołowi z tej strony zasłony całego Chrystusa poza zasłoną. A jego wykonawcze staranie względem niej było, ażeby wykonać rzeczy, które należały do jego stanowiska, jako specjalnego przedstawiciela Klasy Chrystusowej, szczególnie jej Głowy w sprawach z tej strony zasłony, tzn. ażeby być ręką z tej strony zasłony dla Klasy Chrystusowej, będącej poza zasłoną. Jego nauczycielskie staranie względem wieka arki odnosiło się do tego, co przedstawia Boga i Jego przymioty i miało wyjaśnić Boga i Jego przymioty zgodnymi dowodami i ilustracjami; co zaś do wykonawczych starań względem wieka arki, to on był ręką Bożą z tej strony zasłony w wykonaniu pracy jako Jego specjalny przedstawiciel.
WSZYSTKIE NAUKI BIBLII
POD JEGO NADZOREM
(11) Siódmym i ostatnim staraniem Eleazarowym było o naczyniach przybytku. Szóste i siódme staranie dawało mu dozór nad Kaatami, mającymi