(74) Wyjaśnij dwie części odpowiedzi Gedeona do mężów z Fanuel – w figurze i pozafigurze.

      (75) Na co jest typem Zebee i Salman? Podaj dowód tego odnośnie Zebee. Jaki jest dowód tego odnośnie Salmana? Co znaczy i wyobraża Karkar? Ile było wojska madiańskiego przed pierwszą, walką? Ile przed wtórą walką? Co jest przez te liczby pokazane?

      (76) Co jest opisane w ks. Sędz. 8:11 – w figurze i pozafigurze? Co było zdobyte w znacznych ilościach przez Gedeona – w figurze i pozafigurze? Co znaczy przejście obok tych, co mieszkali w namiotach i ich pozostawienie – w figurze i pozafigurze? Jakie wypadki są opatrznościowe i rozumne, których można było spodziewać się przed rozpoczęciem pozafiguralnej wtórej walki?

      (77) Co wyobraża Nobe i Jegbaa i posuwanie się ku wschodowi? Dlaczego?

      (78) Jakim był atak, w figurze i pozafigurze? Jak i kiedy zaczął się pozafiguralny atak? Wykaż jak atak jest wykonywany w wykładach, zebraniach modlitw, w pracy ochotniczej i kolporterskiej? Co wyobraża ucieczka i pogoń Sędz. 8:12? Podaj ilustrację.

      (79) Co się tyczy trwania drugiej pozaobrazowej walki – czy walka już się skończyła? Do czego powinno to nas wszystkich pobudzić, o ile jesteśmy w stanie coś uczynić? Co powinni przedstawiciele owych trzystu między Lewitami czynić, a co pozostawić Lewitom? Co powinni czynić ci, co nie maja stosownej literatury między swoimi? Co musimy czynić aby odnieść ostateczne i kompletne zwycięstwo?

kol. 1

ELEAZAR ŻNIWA WIEKU EWANGELII

4Moj. 4:16; P. 1930,179

      Znowu przybliża się rocznica śmierci naszego Pastora, a bracia i siostry oświeceni Prawdą Epifanii będą obchodzić tę rocznicę stosownym pamiątkowym zebraniem, nie w celu oddawania jemu czci, lecz w celu budowania samych siebie przez zastanawianie się nad dziełami Bożymi dokonanymi przez niego. Te same rady, jakie podawaliśmy dawniej na przeprowadzenie tych zebrań, mogą i dalej posłużyć braciom, przeto nie będą tu powtarzane, ale za to z przyjemnością, dostarczamy biblijnego wyjaśnienia na określenie pewnych zarysów jego pracy, w których jest nam dany pod uwagę jego nauczający i wykonawczy charakter jego oficjalnej pracy, jako kapłana. Zwracaliśmy już nieraz uwagę na ten fakt w tym piśmie, że Eleazar, syn Aarona, przedstawia dwunastu apostołów w Żniwie Żydowskim, a brata Russella w Żniwie Ewangelicznym. Tego dowodzi nasz tekst połączony z tym co Jezus mówił do Apostołów odnośnie do ich urzędowych władz (Mat. 18:18) i z tym co On mówił o naszym Pastorze odnośnie jego urzędowych władz (Mat. 24:45-47; Łuk. 12:43-46, a co przekonywa nas, że to co jest podane o Eleazarze w 4Moj. 4:16 wyobraża władze przypisane apostołom w Ew. Mat. 18:18 i władze przypisane naszemu Pastorowi w Ew. Mat. 24:45-47 i Łuk. 12:43-46. Ten ostatni fakt będzie o wiele jaśniejszy, gdy zastosujemy figuralne zdanie z ks. 4Moj. 4:16 do czynności i władz naszego Pastora, jako wykonawcy i nauczyciela. W tym. artykule nie będziemy wyjaśniali tego ustępu Pisma św. w zastosowaniu do dwunastu apostołów, jako Eleazara Żniwa Żydowskiego, gdyż to nie tyczy się naszego przedmiotu, ale damy wyjaśnienie, stosując ten ustęp do naszego Pastora, jako Eleazara Żniwa Wieku Ewangelii.

      (2) W 4Moj. 4:16 mamy przedstawione siedem wykonawczych i nauczających funkcji naszego Pastora. Pierwsza z tych. funkcji jest przedstawiona w Eleazarowym staraniu się o oliwie do świecznika. Ta oliwa przedstawia ducha wyrozumienia. (Mat. 25:3, 4, 8-10.) A rzecz, jaką mamy wyrozumieć, jest Prawda. A że Eleazar miał starania o tej oliwie, to przedstawiałoby następujące myśli: że będzie przywilejem naszego Pastora, jako nauczyciela, wyrozumienia Prawdy, nie tylko dla siebie samego, ale także dla braci, oświecających jeden drugiego i że on będzie przyświecać światłem o nauczaniu braci; a jako wykonawca, że on zarządzi, ażeby to wyrozumienie prawdy uczynić jasne dla braci, zajmujących się oświecaniem Kościoła, przez danie im podręczników przy pomocy których, mogliby się nauczyć Prawdy i uczyć Prawdy drugich. Tę pracę nauczania pełnił on przez ustne i piśmienne instrukcje i przez dostarczenie bereańskich pytań do literatury, pomocnych w nauczaniu tych prawd; tę pracę on wykonał przez wydawanie i rozpowszechnianie książek i pism, które objaśniały te prawdy i przez ustanowienie zebrań i przepisów zborowych, gdzie te prawdy miały być nauczane. On niezawodnie uczynił każdą z tych rzec/y, a czyniąc to, działał jako nauczyciel i wykonawca
kol. 2
w pozafigurze Eleazarowego starania się o oliwę do świecznika.

      (3) Drugą funkcją przypisaną w naszym wierszu Eleazarowi było staranie o wonnym kadzidle. Jak Cienie Przybytku pokazują (w tomie V, str. 63, par l i 70, par. 2), że niepalone wonne kadzidło przedstawia aktualnie doskonałe i wyborne ludzkie władze Jezusa i poczytalnie doskonałe i wyborne ludzkie władze Kościoła, składane w ofierze podczas Wieku Ewangelii. Kadzidło Jezusa było już dawno ofiarowane, więc nasz Pastor nie mógł mieć władzy nad Jego wybornymi ludzkimi władzami podczas ich ofiarowania od Jordanu do Kalwarii. Lecz było jego funkcja nauczać odnośnych prawd o ludzkiej doskonałości naszego Pana, jaką ofiarował na pozafiguralnym złotym ołtarzu. A że to czynił, to jego ustne i piśmienne nauki tego dowodzą. On, jako wykonawca, zarządził ażeby te nauki dosięgły żyjących braci, lecz nie działał jako wykonawca pod względem ich ofiarowania się Panu. On również nauczał, ustnie i piśmiennie, o wszystkich dotyczących sprawach, odnoszących się do poczytalnie doskonałych władz ludzkich Kościoła ofiarowanych przed nim, i jako wykonawca poczynił starania, ażeby takie nauki dosięgły żyjących braci. Lecz co do kościoła za jego życia, to on działał bezpośrednio jako nauczyciel i wykonawca względem wonnego kadzidła. Swoją funkcję nauczania on wypełnił w tym znaczeniu, że wyjaśnił usprawiedliwienie z wiary, jako poczytaną doskonałość naszemu człowieczeństwu przez przypisaną zasługę Jezusa, poświęcenie, jako nasz następny przywilej i rozumną służbę, oraz różne rzeczy, jakie zawierają się, odnoszą i wypływają z ofiarowania naszego człowieczeństwa aż do śmierci. Tym sposobem on wykonał swoją funkcję nauczania odnośnie pozafiguralnego wonnego kadzidła. Jako wykonawca on wypełnił swoją funkcję przez danie wskazówek co do pewnych form zebrań, przystosowanych do ćwiczeń wybornych władz ludzkich ludu Bożego, tj. ich różnych ludzkich zdolności, wpływu, stanowiska, czasu, siły, zdrowia, mienia itd. Tym sposobem te rozmaite formy służby, jak pielgrzymska, kolporterska, ochotnicza, strzelecka, służba posyłania odpowiednich gazetek tym, którzy stracili osoby przez śmierć, służba z fotodramą, w domu biblijnym itd., dały sposobność na użycie rozmaitych talentów braci, jak wpływu, stanowiska, reputacji, czasu, siły itd. Jego użycie pieniędzy, powierzonych pod jego zarząd na publikacje i cyrkulację literatury, na popieranie różnych czynników pracy, jak dostarczanie ogłoszeń o publicznych zebraniach i innych wydatków połączonych z zebraniami, zakupywanie miejsc w gazetach i czasopismach, pokrywanie kosztów korespondencji i innych zarysów pracy, jest jeszcze jedną ilustracją jego czynności jako wykonawcy, odnośnie do jego starania się o pozafiguralnym wonnym kadzidle. Tym to więc sposobem pozafiguralne wonne kadzidło braci było ofiarowane na złotym ołtarzu.

poprzednia strona – następna strona