Teraźniejsza Prawda nr 111 – 1947 – str. 23
(2Tym. 3:15; Jak. 3:17, 18). I przyoblec „w zupełną zbroję Bożą.” (Efez 6:11).
(Wskazać na rysunek). Teraz zastanowimy się nad niektórymi zarysami planu Bożego, jaki jest przedstawiony na tym rysunku. Wypuśćmy na chwil? z uwagi naszej dolną część na tym rysunku to jest część poniżej górnej linii – poziomej (wskaż), gdyż ta część będzie omawiana dopiero na przyszłych zebraniach. Teraz chcę zwrócić uwagę słuchaczy na wyższą część, to jest, na małe i większe półkola.
My nie przystępujemy do wykładania przedmiotu o Boskim planie wieków z zapatrywania naukowego. Wychwalane filozofie tego świata są często fałszywe i przyczyniają się raczej do oszołomienia umysłów zamiast pomagania im. Plan Boży nie jest zawiły, ale jasny, prosty, a jednak naukowy, gdyż jest wiedzą z najwyższego źródła. Słowo „wiedza” znaczy po prostu prawda. A gdy nasz Pan mówił: Słowo Twoje jest prawdą”, to znaczyło, „Słowo Twoje jest wiedzą.” On także modlił się, mówiąc: „Poświeć je w prawdzie twojej,” co znaczy, poświęć je w wiedzy twojej, albo przez wiedzę twoją. My zatem zapraszamy słuchaczy do badania prawdziwej wiedzy – wiedzy Planu Wieków, objawionej w Piśmie Świętym.
Lecz ktoś może się sprzeciwić temu, że nie widzi nic naukowego w Biblii. Jest powszechne przysłowie, że Biblia jest jako stare skrzypce, na których można wygrać każdą nutę, nutę baptyską, metodyską, prezbiteriańską, albo jakąkolwiek inną, na jaką ktoś życzy sobie zagrać. Muszę to powiedzieć, drodzy przyjaciele i jest to szczerą prawdą, że Biblia największa z wszystkich gałęzi wiedzy, i świadectwo największego ze wszystkich uczonych, ucierpiała więcej ze strony swych przyjaciół, aniżeli ze strony jakiejkolwiek innej klasy ludzi. Oni zapomnieli, „badać się Pism” i „dobrze rozbierać słowo prawdy”, a wzięli się do formowania wyznań, każdy według swego upodobania. Jest to prawdą, według zapatrywań niedowiarków, że Biblia zdaje się być w sprzeczności ze sobą; lecz to się tylko tak wydaje im, z powodu różnych ludzkich błędnych przedstawień, a nie dlatego, że faktycznie tak jest. Przez zachowanie porządku (pierwszego prawa Niebios), całe Słowo Boże otwiera się teraz ludowi Bożemu, który łaknie i pragnie go, ponieważ czas Boski na zdjęcie pieczęci z niego nastąpił. Będąc w ten sposób pobłogosławiony od Boga przez zachowanie Jego porządku w badaniu Jego Słowa przychodzę do was jako sługa Boży i wasz, przynosząc wam tę łaskę. Doświadczajcie wszystkiego przez Słowo Boże. a co jest dobrego i zgodnego z Biblią tego się tylko trzymajcie.
Naprzód zwrócimy uwagę na trzy górne półkola (Wskaż), które przedstawiają dyspensacje. Przez dyspensacje rozumiemy ogólny porządek, czyli ustrój, lub Boski sposób postępowania z ludzkością podczas pewnego okresu. Sposób Jego postępowania w każdej z tych dyspensacji jest potwierdzony przez f akta historyczne. Pierwsza dyspensacja (Wskaż) ciągnie się od’ stworzenia Adama do potopu; druga dyspensacja ciągnie się od potopu do wtórego przyjścia Chrystusa; a trzecia rozpoczyna się z wtórym przyjściem Chrystusa, i ciągnie się dalej w przyszłość.
Ale mógłby się ktoś zapytać, czy nie ma tu w tym przedmiocie coś z wtórego adwentyzmu? I dlatego zatrzymam się tu na chwilę, aby sprostować czyjekolwiek błędne mniemanie na tym punkcie. Otóż zapewniam wszystkich, że nie jestem adwentystą – ani wtórym adwentystą, ani adwentystą dnia’ siódmego Ale pomimo tego wierzę we wtóre przyjście Chrystusa. I wszyscy chrześcijanie wierzą. Tak katolicy, metodyści, prezbiterianie jak i wiele innych wyznań chrześcijańskich wierzy we wtóre przyjście. Ja mogę nie wierzyć akurat tak jak oni wierzą, ani tak, jak wierzą adwentyści. Niektóre z wyznań są zwane przed-Tysiącletnimi, inne po-Tysiącletnimi.
kol. 2
Pierwsi wierzą, że Pan przyjdzie przed Tysiącleciem, drudzy, że po Tysiącleciu. W moim przedstawieniu Pisma św. każdy zauważy, że trzymam się poglądu przed – Tysiącletniego i w ciągu mowy podam powody na to, a wtedy każdy będzie mógł zadecydować, czy przedstawiam prawdę na ten przedmiot.
(Wracając do rysunku). Ta pierwsza dyspensacja jest nazwana w Piśmie Świętym „pierwszym światem” (2 Piotra 2:5; 3:6) ; druga dyspensacja jest nazwana „teraźniejszym złym światem” (Jana 14:30; Gal. 1:4; 2Piotra 3:7); a trzecia dyspensacja jest nazwana „światem przyszłym” (2 Piotra 3:13). Wszystkie te „światy” odnoszą się do szczególnego 'ustroju rzeczy, jakie istniały w okresie omawianym, tj. każda dyspensacja, czy ustrój jest nazwana „światem.” Pomimo, że dzisiaj nie używa się słowa „świat” na okresy czasu, to jednak Pismo Święte tak używa i my trzymamy się oryginału, bez względu na dzisiejszy sposób używania tego słowa.
Ten pierwszy świat, Apostoł Piotr mówi, „wodą będąc zatopiony zginął.” Który świat? światem tym jest ustrój jaki istniał od stworzenia do potopu. Ten pierwszy świat zakończył się wielkim potopem, który zniszczył nie tylko cały społeczny porządek, ale także cały świat ludzkości, oprócz Noego i jego rodziny. Jaki wtedy istniał porządek rzeczy? Z Pisma świętego dowiadujemy się, że przed potopem Bóg dozwolił aniołom mieć ogólny nadzór nad ludzkością. Zapewne aniołowie, widząc stan grzechu w jaki człowiek popadł, pragnęli zreformować go i dopomóc do podźwignięcia się z grzechu; ale skutki nie były dobre; bo czytamy, że krótko przed potopem „wielką była złość ludzka na ziemi”, dlatego Bóg wytracił ich w potopie i usunął aniołów od zarządu. Nie powinniśmy jednak przypuszczać, że plan Boży nie udał się podczas pierwszej dyspensacji. Bóg nie czynił eksperymentu. Był to jednak eksperyment dla aniołów i jedyny sposób, przez który oni także byli wypróbowani, co do: ich wierności Bogu; lecz Bóg wiedział, że próba zreformowania człowieka nie uda się. Bóg postanowił plan „przed założeniem świata”, o czym czytamy, że w Jego planie było zamierzone, iż Chrystus miał być tym „Barankiem zabitym od założenia świata” (Obj. 13:8); i celem naszym jest, by wykazać w ciągu tych wykładów, jak plan odkupienia wykonywał się i wykonuje przez Baranka Bożego, który został zabity. Doświadczenie aniołów było lekcją dla nich, jak również jest lekcją dla ludzkości, która obserwowała skutki anielskich wysiłków, a to było powodem ostrożniejszego szukania za lekarstwem na grzech, jakie Bóg przygotował.
DRUGI ŚWIAT
Gdy ta pierwsza dyspensacja zakończyła się zniszczeniem „świata”, czyli ówczesnego ustroju, społecznego, Bóg przeniósł w arce Noego i jego rodzinę, którzy nie byli skażeni złem jak reszta ówczesnego świata, i z nimi rozpoczął drugą dyspensację, czyli „świat jaki teraz jest.” (Wskaż).
Ta druga dyspensacja nie jest pod kontrolą aniołów, gdyż jest napisane, że szatan jest „książęciem tego świata.” Ta druga dyspensacja, czyli „świat” była pozostawioną człowiekowi., by się rządził sam sobą. Bóg nie liczy się bezpośrednio z człowiekiem, ani nie wtrąca się bezpośrednio w jego sprawy. Gdy mówię, że człowiekowi było pozostawione by się rządził sam sobą. to muszę jeszcze dodać, że człowiek, z powodu upadku, stał się bardzo słabym i nadzwyczaj skłonnym do poddawania się pod wpływ i oszustwo szatana. Nasz Pan powiedział, że szatan był kłamcą od początku (Ew. Jana 8:44), a będąc arcyoszustem zwiódł on wszystkich ludzi, którzy wierząc iż są wolnymi, w rzeczywistości są jego niewolnikami. Jedyny wyjątek stanowią ci, którzy poddali się pod wpływ Ewangelii, a przez to rozpoznali moc szatana i oddali się w ręce Boga. A nawet i w tym naszym uprzywilejowanym kraju, on „chodzi jako lew