Teraźniejsza Prawda nr 109-110 – 1947 – str. 11

w tym rozdziale, przedstawia różne grupy, między którymi jest wiele pierworodnych pozafiguralnego Egiptu, chociaż, rozumie się, jest wielu takich pośród tych grup, którzy nie są z pierworodnych. Większość pierworodnych pozafiguralnego Egiptu będzie zniszczona w nadchodzącym trzęsieniu ziemi, ponieważ ono ma zniszczyć królestwo Szatana, tak jak ono teraz istnieje w państwie, kościele i kapitale, a takie zniszczenie obejmuje z konieczności i większość pierworodnych pozafiguralnego Egiptu; ponieważ ci stanowią znaczną większość pasterzy i głównych z trzody Jer. 25:34 – 38. że smutek nad tymi pierworodnymi będzie wielki, możemy wnioskować nie tylko z wierszu 30, ale także i z Objawienia rozdziału 18, gdzie znajduje się opis’ o wielkim smutku nad tymi pierworodnymi. Ten smutek będzie po całym świecie – w. każdym kraju i wyznaniu Wielkiego i Małego Babilonu i we wszystkich jego arystokracjach; „bo nie było domu, w którymby nie był umarły.” – w. 30.

      (7)    Wiersz 31 pokazuje zupełne poddanie się Faraona, pomimo jego uporu stawianego do najwyższego stopnia by nie zezwolić na wyswobodzenie Izraela. Lecz ktokolwiek chciałby sprzeciwić się mądrym, sprawiedliwym i miłym rozkazom Jehowy i Jego zamiarom, chociażby upór był jak najsilniejszy, taki musi w końcu upaść pod Jego potężną mocą. Jehowa jest Jeden, z którym każdy musi się prędko zgodzić lub upaść pod Jego nieugiętą siłą, o czym Faraon dowiedział się z niewymownym smutkiem dla siebie i swego ludu. Jak bardzo trwożliwym okazał się on w czasie swego poddania i z jakim pośpiechem starał się tej nocy po pladze o rozmowę z posłańcami Bożymi (w. 31), których dotąd traktował w sposób bezwstydny, kłamliwy i bezczelny! Jego poddanie się było kompletne, gdy rzekł tej nocy do Mojżesza i Aarona: „Wstańcie, wynijdźcie z pośrodku ludu mego, i wy i synowie Izraelscy, a poszedłszy służcie Panu, jakoście
kol. 2
mówili. Nadto trzody wasze i bydła wasze zabierzcie, jakoście żądali, a odchodząc, mnie też błogosławcie.” Pozafiguralnie to znaczy, że Szatan podczas tego okresu nocy, t j. od 1914 do 1954, gdy jego królestwo chyli się ku upadkowi, a jego pierworodny – hierarchia papieska – i pierworodni w każdym pozafiguralnym domu egipskim umrą, wyrzeknie się swojej kontroli nad ludem Bożym, odnośnie ich człowieczeństwa i nowych stworzeń, zgadzając się by były użyte na chwałę Bożą i wypędzi ich z pośród ludu swego. To miało swój początek w prześladowaniu ludu Bożego w państwie brytyjskim, tj. tych, co nie chcieli się poddać militaryzmowi i byli przez prześladowania wypędzeni z pośród pozafiguralnych Egipcjan. W Ameryce to nastąpiło w 1918 r., podczas prześladowań tych, którzy z przekonań sumienia odmawiali służby wciskowej; i trwało dalej w tamowaniu pracy pozafiguralnego Jana, w ukrzyżowaniu Jezusa na większą skalę i pokutującego złodzieja, i wkrótce zaraz przed nadchodzącym trzęsieniu ziemi, a szczególnie podczas tegoż trzęsienia, dojdzie do najwyższego szczytu. Obecne odmawianie ludu Bożego pokłonienia się kościelnictwu i podczas symbolicznego trzęsienia ziemi odmawianie poparcia z bronią królestwa Szatana, walącego się pod uderzeniami Jehu, będzie pobudką dla Szatana by ich prześladować i precz wypędzić od siebie.

UWOLNIENIE LUDU BOŻEGO

      (8) Tym sposobem udział Szatana w prześladowaniu i wygnaniu ludu Bożego z pośród pozafiguralnych Egipcjan będzie aktualnym wyswobodzeniem ich z pozafiguralnego Egiptu, jako pozafigura rozkazu Faraonowego do Mojżesza i Faraona, „Wstańcie, wynijdźcie z pośrodka ludu mego i wy i synowie Izraelscy, a poszedłszy służcie Panu, jakoście mówili. Nad to trzody wasze i bydła wasze zabierzcie, jakoście żądali, a odchodząc mnie też błogosławcie.” (Wiersze 31 i 32). Szatan uczuje się błogosławionym gdy się pozbędzie mieszkańców, którzy stali się okazją wiele smutku i szkody dla niego i jego królestwa. Tak jak prześladowania w państwie brytyjskim i w Ameryce były dosyć ostre, tak możemy według wierszu 31-33, spodziewać się jeszcze ostrzejszego wybuchu prześladowania po zaczęciu się walki Armagedonu. W wierszu 33 mamy powiedziane – „przynaglali Egipcjanie ludowi, aby ich co rychlej wyprawili z ziemi” – z czego można zauważyć, że obywatele królestwa Szatanowego postępują według przykładu ich króla w prześladowaniu. To prześladowanie trwało w Wielkiej Brytanii i w Ameryce w 1915 – 1918 r. i odtąd ujawniało się również w naszej pracy ze Strofowaniem Janowym, Listem Eliaszowym i w pracy Giedeońskiej. Należy spodziewać się tego więcej, gdy zostaniemy odcięci od pracy do publiczności przed zaczęciem się walki Armagedonu w Ameryce. Niektórzy z naszych braci kapłańskich połączeni z grupami Lewickimi mieli w tym udział. Także inni z ludu w Prawdzie w ruchach Lewickich przechodzili prześladowanie, szczególnie niektórzy z Lewitów połączonych z propagandą Towarzystwa, a co jest zobrazowane w pokutującym złodzieju. Oni także będą odcięci od pracy publicznej, co jest przedstawione przez śmierć pokutującego złodzieja. Lecz gdy walka Armagedonu zacznie się w Ameryce, to pozafiguralni Egipcjanie głęboko dotknięci śmiercią ich wodzów i dowiadujący się, że lud Boży nie będzie popierał królestwa szatańskiego będą na pewno prześladować ich z jeszcze większą złością niż podczas wojny. Wyrażenia „przynaglali” i „aby ich co rychlej wyprawili z ziemi” dają taką myśl. O to nie potrzebujemy się kłopotać, gdyż to będzie dla nas ukrytym błogosławieństwem, ponieważ uwolni nas z pozafiguralnego Egiptu. Wyrażenie Egipcjan „pomrzemy wszyscy” wyobraża, że pozafiguralni Egipcjanie po odczuciu plagi śmierci ich wodzów podczas ucisku, będą w obawie, iż lud Boży przez swe czynności i zasady będzie sprawą zniszczenia ich wszystkich, lub pewna ich część, w dodatku do pierworodnych, poniosłaby śmierć, chociaż, jak wiadomo, nie wtóra śmierć.

      (9) Wiersz 34 pokazuje jakie proste pożywienie Izraelici wzięli ze sobą przy opuszczaniu Egiptu, nie mając nawet czasu na upieczenie chleba. Druga część wierszu 34 – go, jest podana w ten sposób w tłumaczeniach angielskich: ” a niecki z ciastem owinąwszy w szaty swe kładli na ramiona swoje.” Ciasto nie było zakwaszone (kwasu widocznie nie dodawano przed zarobieniem mąki w ciasto), lecz było pozostawione w nieckach i razem owinięto je w czaty i niesiono na ramionach w drodze do Rameses (w. 37). Ażeby zrozumieć pozafigurę tego musimy przypomnieć sobie podwójne wyjście z pozafiguralnego Egiptu: (1) To, któreśmy uczynili gdy opuściliśmy Kościół nominalny i przyszliśmy do Prawdy, co uczyniło nas wolnymi od niewoli błędu. (Kol. 1:13). W tym wyjściu jesteśmy przedstawieni w Aaronie, jako mówczyni narzędziu Mojżesza, których Szatan chciał zmusić do niewoli grzechu i błędu (2Moj. 5:4). (2) To, które czynimy przy naszym wyzwoleniu z wszelkiego śladu królestwa Szatańskiego, a nie tylko z jego części kościelnej. W obydwóch tych wyzwoleniach lud Boży wykonuje pozafigurę wierszu 34, jak następujące wyjaśnienie pozafigury wykaże. Ciasto przedstawia Prawdę. Niecki, w których ciasto było zagniatane przedstawia umysły ludu Bożego. Zagniatanie ciasta w nieckach przedstawia zastanawianie się nad Prawdą, przez co Prawda staje się zrozumiałą w naszych umysłach. Owiniecie niecek z ciastem w szaty

poprzednia stronanastępna strona