Teraźniejsza Prawda nr 109-110 – 1947 – str. 3
i są jako jedno Ciało, jedynie są członkami tegoż Ciała, którego Głową jest Jezus Chrystus; bo mając Go za swoją Głowę, oni myślą Jego myślami, odczuwają Jego uczuciami i zgadzają się na Jego wolę jedynie. Pomimo ich różnic jako członków, oni wspólnie przez swą zgodność czy jedność stanowią jedno Ciało; a ponieważ są takimi, to właśnie stanowi pierwszy element jedności lub zgody nadmieniony w naszym tekście. Drugim zarysem tej jedności lub zgody jest jeden duch, którym jest Duch Święty. Po pierwsze tym Duchem jest nowa wola, wola, która woli wolę Bożą. Po drugie, jest to święta zdolność, którą przy spłodzeniu z Ducha, Bóg umieścił w każdym organie mózgowym członków tego jednego Ciała, dając każdemu z tych organów zdolność sięgania poza rzeczy, do których on naturalnie lgnie, to jest do rzeczy równających się im na poziomie duchowego istnienia. Nowa wola odłącza ludzkie uczucia od rzeczy naturalnych, a łączy je z odpowiednimi rzeczami na poziomie duchowym. Gdy wola to czyni w zwykłym ćwiczeniu przez te duchowe zdolności, to wytwarza duchowe u – czucia, z których przez zwykłe ćwiczenia wyrabia łaski ducha, i tym sposobem formuje usposobienie podobne do usposobienia jakie jest w Bogu i w Chrystusie. Ten jeden Duch składa się zatem (1) z nowej woli, (2) z duchowych zdolności w naszych uczuciach, (3) z duchowych uczuć, i (4) z duchowych łask Ducha, tj. łask, które działają z duchowych pobudek na duchowe i ludzkie przedmioty czy cele i w duchowe sposoby. Ten jeden duch jest tą drugą częścią jedności Maluczkiego Stadka. Trzecim składnikiem tej jedności lub zgody jest jedna nadzieja Wysokiego Powołania. Wysokie Powołanie jest Boskim zaproszeniem, by teraz cierpieć z Chrystusem z tych samych przyczyn, w tych samych formach, duchu, celu i rezultacie, jak Chrystus cierpiał, a później razem z Nim królować, w celu błogosławienia świata i dania mu sposobności restytucji. Tą jedną nadzieją tego powołania jest, ażeby być takim jakim Chrystus był w Boskim charakterze, naturze, honorze i stanowisku w Królestwie, i być z Nim na zawsze jako współdziedzice w Jego wykonywaniu wszystkich planów Bożych i zamiarów we wiecznym następstwie Wieków, w dyspensacji zupełności czasów – w trzecim świecie lub w trzeciej dyspensacji. Ta jedna nadzieja Wysokiego Powołania jest trzecim zarysem jedności Maluczkiego Stadka.
Czwartym składnikiem tej jedności jest jeden Pan. Tym jednym Panem jest Jezus jako Właściciel i Władca Maluczkiego Stadka. Jako ich jeden Pan, On jest ich Właścicielem przez odkupienie krwią Swoją, przez usprawiedliwienie Jego zasługą i przez uświęcenie z powodu ich ofiarowania się. I, jako ich jeden Pan, On jest także ich Władcą, przez danie im swych myśli do myślenia, Swych uczuć do odczuwania, Swych łask do ćwiczenia, Swego wyboru woli do spełnienia i Swych walk do wojowania według Jego wskazówek. A jako jeden Pan nad nimi w tych dwóch urzędach, znajdujemy w tym czwartą część jedności Maluczkiego Stadka.
Piąta część jedności Maluczkiego Stadka jest jedna wiara. Słowo wiara ma trojakie znaczenie w Biblii: 1) to, w co ktoś wierzy. (Jud 3), (2) właściwa cecha, przez którą ktoś wierzy, tj. umysłowe ocenienie i serca spoleganie (Do żydów 11:1), i (3) wierność (Rzym. 3:3; 3:22; Gal. 2:16, 20;. Filip. 3:9). W Liście do Efez 4:5 słowo wiara we wyrażeniu „jedna wiara”, widocznie jest użyte w znaczeniu Prawdy, tej. w którą ktoś wierzy. To jest ta wiara raz świętym podana – Prawda o Bogu i Chrystusie, o Duchu, Stworzeniu, Zakonie i Przymierzach, o doskonałości i upadku człowieka, o staniu się Słowa
kol. 2
ciałem, okupie, usprawiedliwieniu, uświęceniu i wybawieniu, o Kościele prawdziwym i nominalnym, o Wtórym Przyjściu i obaleniu królestwa Szatana, o królestwie, restytucji i ostatniej próbie, o nagrodach i karach, o przykazaniach, obietnicach, napominaniach, proroctwach, historii i typach Pisma świętego. To jest ta jedna wiara, która jest piątą częścią jedności Maluczkiego Stadka.
Szóstą częścią jedności Maluczkiego Stadka jest ich jeden chrzest. Tym jednym chrztem nie jest chrzest wodny, który co najwięcej jest tylko obrazem tego jednego chrztu, o którym tu jest wspomniane, a który był dokonany i na wielu, co nie są członkami Maluczkiego Stadka. Chrzest, o którym tu mowa, jest to prawdziwy chrzęst, ten sam chrzest, którym się Jezus chrzcił od Jordanu do Kalwarii. Tak jak Jezus pogrzebał Swoją wolę w woli Bożej i trzymał ją tak pogrzebaną przez cały czas składanie Swego człowieczeństwa w ofierze aż do śmierci, i jak On ustawicznie powstawał ze swoich umarłych uczuć ludzkich względem siebie i świata, a wzrastał w podobieństwo charakteru Bożego jako Nowe Stworzenie, i tym sposobem przeszedł Swój chrzest, tak też tym jednym chrztem Maluczkiego Stadka jest pogrzebanie jego woli w wolę Bożą, i trzymanie jej tak pogrzebanej przez cały czas składania swego człowieczeństwa w ofierze aż do śmierci, i ciągłego powstawania ze swych umarłych ludzkich uczuć względem siebie i świata, a wzrastanie w podobieństwo charakteru Bożego jako Nowe Stworzenia. Tym to więc sposobem ono przechodzi swój chrzest – swoje pogrzebanie w śmierć i zmartwychwstanie do żywota. Ten jeden chrzest jest szóstym zarysem jedności Maluczkiego Stadka.
Siódmy i ostatni zarys jedności lub zgody Maluczkiego Stadka jest to, że ma Boga za Ojca wszystkich swoich członków. Ten Bóg jest doskonałym w Swojej osobie, charakterze, planie i dziele, i jako taki jest „nade wszystko”, czyli jest Najwyższym ponad wszystkich członków Maluczkiego Stadka, począwszy od Chrystusa jako głównego członka, aż do najniższego z jego członków, i „po wszystkich czyli przez wszystkich, On jest taki przez każdego członka Maluczkiego Stadka, który Mu się ofiarował, i „we wszystkich”, On przez Ducha Swego mieszka w każdym członku. Jako jeden ich Bóg i Ojciec spłodził ich, porodził, umiłował, ma społeczność z nimi, dostarcza im pokarmu, odzieży i schronienia, ćwiczy ich, przygotowuje i daje im dziedzictwo. Ponieważ jest „jeden Bóg i Ojciec wszystkich” członków Maluczkiego Stadka, dlatego to jest najwyższym szczytem ich jedności. Ta jedność, jak widzieliśmy, składa się z siedmiu zarysów jedności wymienionych w Liście do Efez 4:4 – 6, który to ustęp teraz zacytujemy według angielskiego przekładu: „Jedno jest ciało i jeden Duch, jako też jesteście powołani w jednej nadziei powołania waszego; jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest; jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest nade wszystkich i przez wszystkich, i we wszystkich was.”
MIESZKANIE W JEDNOŚCI
Gdyśmy się już dowiedzieli czym jest ta jedność, lub innymi słowy, co ja stanowi, zastanowimy się teraz nad dalszą odpowiedzią na pytanie: Co znaczy mieszkać w zgodzie lub jedności? W krótkości mieszkanie braci w zgodzie znaczy ich wspólne wykonywanie przywilejów i obowiązków według wymagań członkostwa w Maluczkim Stadku. To prawdopodobnie będzie można najlepiej zauważyć, gdy zastanowimy się nad nimi z punktu ich przebywania w Świątnicy, która jest „ochroną” czyli sekretnym miejscem Najwyższego,