Teraźniejsza Prawda nr 109-110 – 1947 – str. 2

NASZ TEKST NA ROCZNE GODŁO

      „Oto jako rzecz dobra, i jako wdzięczna, gdy bracia zgodnie mieszkają.” – Psalm 133:1

      Pozdrawiamy wszystkich drogich Braci i Sióstr w tym Nowym Roku, życząc im błogosławieństwa Bożego jakie jest wyrażone w 4Moj. 6:24 –  26. Przede wszystkim chcemy podać w tym artykule krótkie, nawiasowe wyjaśnienie Psalmu 133, z którego bierzemy wiersz pierwszy za tekst na nasze godło na ten rok: „Oto [powiedziane dla nacisku] jako rzecz dobra [pożyteczna, korzystna i budująca] i jako wdzięczna [pocieszająca] gdy bracia [Maluczkie Stadko, jako część pozafigury pomazania Aaronowego, co dowodzi wiersz Psalm 133:2] zgodnie [w siedmiorakiej jedności wiernych] mieszkają [żyją]. Jest jako [częściowa pozafigura] olejek najwyborniejszy [święta mieszanina z oliwy, wygniatanej z oliwek i drogocennych wonnych korzeni] wylany na głowę [figura łask Ducha] ściekający [we wielkiej ilości] na brodę [figura prawd duchowych danych pozafigurze, jako część swego pomazania] Aaronową [figura Głowy i Ciała], ściekający (figura lepszego pomazania jakie spływa na członków gwiazdowych, jako na pozafiguralnych siedem kręgów karkowych tego Ciała] aż na podołek [literalnie, do otworu] szat jego [dosięgnął wszystkich pozafiguralnych dwunastu pokoleń, jako pozafigura dwanaście kręgów grzbietowych tego Ciała, w jego siedmiu okresach, jako dolny symboliczny kręgosłup tego Ciała, składający się z pięciu symbolicznych kręgów lędźwiowych, jednej symbolicznej kości krzyżowej i jednej symbolicznej kości ogonowej, stanowiącej zakończenie kręgosłupa, na jego symboliczną prawą nogę, jako obowiązkową i bezinteresowną miłość względem Boga i Chrystusa, i na jego symboliczną lewą nogę, obowiązkową i bezinteresowną miłość do braci, ludzkości i nieprzyjaciół, i ściekający aż do członków stóp tegoż Ciała]. Jako [częściowa pozafigura] rosa [odświeżenia, ożywienia i urodzajności posłanej im do przeciwdziałania w ich trudnych, próbach] Hermon [zn. wzniosły, symbol Jezusa], która zstępuje [którą Jezus zsyła] na góry Syjońskie [Moryja, okolica świątyni, figura na pracę Kapłaństwa i Ofel, okolica pałaców Dawida i Salomona, figura pracy Królestwa], albowiem tam [w klasie kapłańskiej i królewskiej]
kol. 2
daje Pan błogosławieństwo [na jakie zarządził dla Kościoła i świata] i żywot aż na wieki”.

      Według tego Psalmu, szczególnie wierszów Psalm 133:2, 3, to Maluczkie Stadko jest tym, o którym tu jest mowa przez wyrażenie „bracia” w wierszu 1. To jest widoczne nie tylko z wierszów 2 i 3, ale gdy to zgodne mieszkanie jest zrozumiane, to ten fakt staje się tym więcej uwidoczniony. Ale chociaż ten tekst stosuje się do Maluczkiego Stadka, mieszkającego w zgodzie, to jednak podstawowa zasada tego tekstu jest dobra i dla oczyszczonego Wielkiego Grona i Młodocianych świętych, aby ją przestrzegali, tj. iż mieszkanie w jedności jest dobre dla nich, które należy się im jako klasom, i ażeby te obie klasy w ruchu Epifanicznym również mogły otrzymać dla siebie błogosławieństwa tak z tekstu jak i z wykładu danego w tym artykule. Niech każdy z nas zastanowi się nad tym tekstem, czy on stosuje się do niego bezpośrednio, jak np. do członków Maluczkiego Stadka, czy pośrednio, to jest do oczyszczonych członków Wielkiego Grona i Młodocianych świętych. Badanie tego tekstu poprowadzimy przy pomocy kilku pytań, których pierwsze jest: Co znaczy dla braci mieszkać zgodnie? Zanim odpowiemy na to pytanie, zbadajmy naprzód do jakiej zgody lub    jedności to się odnosi. Apostoł Paweł w liście do Efez 4:4 – 6 określa tę jedność i z jego określenia dowiadujemy się, że jedność składa się z siedmiu części. Pierwsza z tych części jest jedność ciała. Tym ciałem nie jest jedna z sekt dzisiejszego chrześcijaństwa, lub jedna z Lewickich sekt między ludem w Prawdzie. Ani nie wszystkie sekty Chrześcijaństwa, stanowiące jeden Kościół Nominalny, ani nie wszystkie sekty Małego Chrześcijaństwa, Lewityzm, skombinowane w jeden Mały Kościół Nominalny. Tym ciałem byli raz wszyscy wierni we wszystkich sektach nominalnego kościoła; ale od czasu jak Żęcie skończyło się, żaden z wiernych już się tam więcej nie znajduje. Tym ciałem teraz są wszyscy wierni we wszystkich sektach Małego Kościoła Nominalnego. I nie za długo zostaną odłączeni od nich w jedna grupę; albowiem tylko ci, którzy mają tylko jedna Głowę

poprzednia stronanastępna strona