Teraźniejsza Prawda nr 119-120 – 1948 – str. 54
| 961 Koniec królestwa Longobardów. |
26/XII – 1917 Dalsze nauczanie, jakie zalecał Johnson, że rozdzielenie Eliasza i Elizeusza jest pozafigurą rozdzielenia w Towarzystwie i nauczanie, jakie zalecał Sturgeon, że Rutherford i jego główni poplecznicy są członkami wtórej śmierci, rozbija jedność „opozycji.” |
| 962 Otton I koronowany cesarzem przez papieża w kościele św. Piotra, przez co tworzy się nowa faza świętego cesarstwa rzymskiego narodu niemieckiego. |
27/XII – 1917 McGee awansuje wodzów „opozycji” na zarządców pracy Pańskiej i odtąd punkt widzenia Małego Miniaturowego Wieku Ewangelii powiększa się w podwójne papiestwo i cesarstwo; McGee zajmuje tu miejsce papieża, a Komitet Fort Pitt miejsce cesarstwa; w starszym obrazie zarząd Towarzystwa jako cesarz, a Rutherford jako papież zajmuje drugorzędne miejsce jako antypapież. |
| 963 Zupełne obalenie pornokracji papieskiej – przez Kościół i cesarstwo niemieckie; teologowie papiescy nauczają, że papież ma być prawdziwie poddany cesarzowi. |
28/XII – 1917 List rozesłany do wszystkich Badaczy Pisma św. i petycja z podpisami 156 braci, szczególnie spomiędzy członków zboru brooklyńskiego, proponująca rozstrzygnięcie niepokoju w Zarządzie i Towarzystwie, nareszcie pokonuje absolutyzm Rutherforda. Z polecenia Rutherforda, McMillan naucza, że Rutherford jest poddany zarządowi. |
| 1918 | |
| 973 Otton II zostaje cesarzem świętego cesarstwa rzymskiego narodu niemieckiego poparty przez księcia Hugona Kapeta. |
7/I – 1918 Na konwencji w Fort Pitt (miejscowość ta znajduje się koło Pittsburgha w Pensylwanii) odbyło się pierwsze zebranie Komitetu Fort Pitt, na którym jego urzędnicy są wybrani; Johnson nominuje wszystkich. |
| 974 Po rozmaitych przejściach życiowych Rotherius z Werony, Włochy, umiera. |
8/I – 1918 M. Sturgeon, po wysłuchaniu wykładu Johnsona w Avalon, Pa., na temat Wezwanie – Przesiewanie – i Broń Ku Zabijaniu, staje się jego przeciwnikiem. |
| 986 Regenci młodego cesarza Ottona III starają się o wzmocnienie cesarstwa. |
20/I – 1918 Po zorganizowaniu Komitetu Fort Pitt pierwsze jego zebranie odbyło się w Brooklynie. Johnson zostaje upoważniony do przygotowania listu, ażeby zgromadzić zwolenników Komitetu, w celu wspólnego porozumienia się i utworzenia silnego ruchu w pracy Pańskiej. |
kol. 2
| 987 Ludwik V, ostatni król z linii Karolingów we Francji, umiera. Hugon Kapet zostaje królem Francji, którego rządy od roku 956 najpierw jako księcia Francji, a następnie jako króla Francji, są wielkim błogosławieństwem w reformach, jakie przeprowadzał w ciągu swego życia względem kościoła, kraju i cesarstwa. |
21/I – 1918 Sturgeon podczas swego kazania w Brooklynie atakuje Johnsona w jego obecności; atak odbył się po południu 20 stycznia; wykład Johnsona tego wieczora z Zach. 11 niweczy wpływ Sturgeona w Kościele, a wzmacnia Johnsona, z czego wypływają rozmaite błogosławieństwa. |
| 989 Wpływem swoim, jaki wywierał na Kościół król francuski Hugo Kapet, przewyższał arcybiskupa Arnulfa z Reims. |
23/I – 1918 List ogólny do zborów, jaki powierzono do układu Johnsonowi, jest uznany za lepszy od układu Ritchiego a to daje większy wpływ w Kościele pierwszemu aniżeli ostatniemu. |
| 991 Sobór w Reims usuwa Arnulfa z arcybiskupstwa. |
25/I – 1918 Komitet Fort Pitt przyjmuje rezygnację Ritchiego z członkostwa. |
| 999 Papież Sylwester II wprowadza ascetyczne poglądy kościelne i w podstępny sposób rozpoczyna papieskie wyłączne naznaczanie biskupów i arcybiskupów przez posłanie pierścienia i laski swemu poprzedniemu wrogowi Arnulfowi; krok ten jest wystąpieniem przeciw władzy króla francuskiego i cesarza w ich poszczególnych państwach. |
2/II – 1918 McGee w przebiegły sposób popiera ograniczające poglądy Ritchiego skierowane przeciw poglądom br. Johnsona i komitetu Fort Pitt o generalnych starszych. |
| 1000 Cesarz Otton III decyduje uwolnić Bolesława Chrobrego z hołdownictwa, usiłując pozyskać go za swego przyjaciela, chociaż on był zawziętym wrogiem cesarstwa. |
3/II – 1918 Członkowie Komitetu decydują uznać rezygnację Sturgeona, lecz usiłują zatrzymać go, jako przyjaciela do współpracy z Komitetem. |
| 1003-1046 Cesarze zwykle z kooperacją papieży usiłują według ich przewrotnych myśli reformować Kościół; reformacja ich biegnie w kierunku rzymskiego wyznania. |
6/II-21/III – 1918 Komitet Fort Pitt, zwykle z pomocą McGeego, usiłuje zreformować sprawy pomiędzy zwolennikami według ideałów Towarzystwa przedstawionych w czarterze Towarzystwa i woli brata Russella. |
| 1009 Po trzech wyprawach Henryk II podbija Lombardię i resztę włoskiego państwa. |
12/II – 1918 Komitet wybiera R.G. Jolly’ego i I.I. Margesona do członkostwa w Komitecie; ostatni przed przyjęciem członkostwa, wypowiada swe wątpliwości, co do użyteczności Johnsona w Komitecie i trzy razy domaga się od niego wypowiedzenia zdania, że nie kontroluje Komitetu. |