Teraźniejsza Prawda nr 118 – 1948 – str. 47
Towarzystwa: w Palestynie (wojny krzyżowe) równoleżą ze sporami, obejmującymi braci w sprawach sądowych; fazy konfliktu, obejmującego Turków i chrześcijan (?) równoważą z tymi sporami, którym towarzyszy stopniowe zwycięstwo z chwilowymi odporami, jakie prowadzili zwolennicy Towarzystwa przeciw władzom cywilnym w ich sądowych potyczkach. Równoległości są tak liczne, że nie mamy miejsca na wszystkie, więc podajemy tylko niektóre, tj. najważniejsze.
630 Pierwsza walka między mahometanami a chrześcijanami (?) koło Muty, w Syrii, ma zakończenie niezdecydowane; zwycięstwo skłania się raczej w stronę mahometan niż chrześcijan (?) |
29/I – 1917 W przytoczonych argumentach między rządem brytyjskim a adwokatami Towarzystwa w wyższym sądzie podczas pierwszej rozprawy o uwolnienie starszych od poboru wojskowego, adwokaci rządowi biorą nieco przewagi w dyskusji. |
633 Początek sporu monoteletów (których nauka streszczała się w zdaniu, że w Chrystusie jest jedna tylko wola); papież Honoriusz i patriarchowie konstantynopolski i aleksandryjski popierają monoteletyzm, a mnich Sofroniusz, później patriarcha jerozolimski, odrzuca ten pogląd. |
1/II – 1917 Spór, że pomiędzy korporacją MSSB a Przybytkiem istnieje jedność zamiarów, zaczyna się. J.F.R., Hemery i E.Housden zgadzają się na tę jedność, a Shearn i Crawford opierają się temu. |
635 Oswald nie bedąc Rzymianinem, zostaje chrześcijańskim królem Northumbrii i głównym królem Anglosasów |
3/II – 1917 J. wydala ze służby Shearna i Crawforda, zarządców brytyjskich, po ich usiłowaniu użycia przeciw niemu Mat. 18:15-18; chcieli bowiem użyć kroków wtórych przed powzięciem kroków pierwszych. |
636 Rotaris, arianin, zostaje królem Longobardów, i panuje do roku 652. |
4/II – 1917 J. zaczyna pierwszy raz wyrozumiewać, iż on jest małą pozafigurą Nehemiasza; Jan Hus był wielką pozafigurą Nehemiasza. |
637 Saraceni zdobywają Jeruzalem i udaremniają opozycję Sofroniusza patriarchy jeruzalemskiego, i jego kleru co do poglądu monoteletów. |
5/II – 1917 Wyższy sad brytyjski wydaje wyrok, że starsi podlegają pod pobór wojskowy w Brytanii; który tymczasem hamuje H.J. Shearna i jego zwolenników w sprzeciwianiu się jedności zamiarów MSSB i Przybytku. |
638 Cesarz Herakliusz wydaje tezę popierająca monoteletyzm. |
6/II – 1917 J. Hemery, jako przedstawiciel prezesa Towarzystwa, obstaje za jednością zamiaru Przybytku i MSSB jako brytyjski przedstawiciel Towarzystwa. |
642 Oswald umiera. Oswin zostaje jego następcą. |
10/II – 1917 J. zastanawia się nad ustawieniem spisu oskarżeń przeciw. |
643 Rotaris, król Longobardów, ustanawia kodyfikację prawa longobardzkiego w języku łacińskim. |
11/II – 1917 J. zaczyna spisywać oskarżenia przeciw H.J.S. i W.C. w Edinburghu (Anglii) na podstawie Prawdy. |
kol. 2
648 Cesarz Konstans II wydaje tak zwany „typos” zakazujący sporów, a nawołujący do powrotu do poprzedniego stanu przed zaczęciem się sporu monoteletańskiego, tj. ażeby nie nauczano ani o jednej woli Chrystusa, ani o dwóch, tym sposobem chce zignorować cały przedmiot. |
16/II – 1917 J. Hemery radzi, ażeby zaniechać sporu o jedności lub oddzielności MSSB i Przybytku, chcąc przez to zignorować cały przedmiot. |
652 Rotaris umiera. Rodoald zostaje jego następcą. |
20/II – 1917 J. widzi się w obrazie Mardocheusza; wyjeżdża z Londynu, gdzie skończyła się jego ostatnia praca pielgrzymska w Anglii w 1917 r. |
653 Rodoald umiera, a jego następcy do Liutpranda (712-744) zabiegają o pokój z papieżem, niekiedy doznają jego niełaski. |
21/II – 1917 J. rozpoczyna wygłaszanie kazań przeciw używaniu Biblii za podręcznik i klerykalizmowi i do 21 kwietnia zabiega o pokój pomiędzy sobą a J.F.R., niekiedy będąc w jego niełasce. |
655 Papież Marcin umiera na wygnaniu. |
23/II – 1917 Brat McCloy otrzymuje wiadomość o zamianowaniu komisji śledczej, która jest początkiem klęski J.F.R. w Brytanii. |
660 Aribert, król longobardzki, umiera, Gundibert zostaje jego następcą. |
28/II – 1917 J. otrzymuje od J.F.R. nieupoważnione odwołanie z przestawicielstwa Towarzystwa i tymczasowo przyjmuje odwołanie jako upoważnione. |
662 Mnich Maximus, wódz tych, którzy byli zwolennikami dwoistej woli Chrystusa, jest z powodu różnych kar niezdolny do pracy publicznej. Gundibert umiera, Grimoald panuje. |
2/III – 1917 W. Crawford otrzymuje odmowę przywrócenia go na poprzednie stanowisko skarbnika w londyńskim Betel, zostaje wykluczony z wyborów na starszego i brat Houston odmawia mu wydania kluczów skarbnika. Brat J. wierzy, że jego odwołanie jest ważne, odmawia na zaproszenie J. Hemerego zajęcia głównego miejsca przy stole w jadalni i przyjmuje poślednie miejsce. |
664 Oswin usuwa metody starego brytyjskiego Kościoła, a przyjmuje rzymskie. |
4/III – 1917 J. oddaje zupełnie swą urzędową pracę brytyjską przywłaszczoną przez J.F.R. |
667 Grimoald umacnia siebie przeciw nieprzyjaciołom jego władzy, przez zamianowanie wiernych jemu dowódców wojsk. |
7/III – 1917 J. ponownie dowodzi o danej mu władzy przez Zarząd Towarzystwa z powodu protestów J. Hemerego i otrzymuje poparcie od głównych braci w londyńskim Betel. |
671 Grimoald, król Longobardów, umiera. Perktarit zostaje jego następcą, pod którego panowaniem Longobardowie przechodzą z arianizmu na katolicyzm. |
11/III – 1917 J. poznaje, że J.F.R. i J.H. przez obalenie zarządzeń br. Russella błędnie poinformowali tych braci, którzy popierali brata J. w Brooklynie i Londynie. |
680 Zwołanie soboru do Konstantynopola (tzw. pierwszego soboru Trul-Pańskiego) w celu obalenia monoteletyzmu. |
20/III – 1917 Hemery, Shearn i Crawford naradzają się nad obaleniem sposobów postępowania brata J. i że zamiary MSSB jako korporacji i Przybytku londyńskiego są, jedne i te same. |