Teraźniejsza Prawda nr 118 – 1948 – str. 41
| 325 Sobór nicejski zatwierdza pogląd, że dwie osoby, Ojciec i Syn, są współwieczne, współistotne i równe. |
30/III – 1916 Komitet starszych Przybytku zgadza się warunkowo na pokrewieństwo, jakie zachodzi między zgromadzeniem Przybytku a zgromadzeniem w Crouch End, dowodząc, że oba te zgromadzenia są istotnie jednym i tym samym, a także iż są one odrębne i równe sobie – dając do zrozumienia, że MSSB zawiera w sobie istotną jedność, aktualną oddzielność, współistność i równość z STB&B. |
| 334 Ulfilas (wyznawca zasad Ariusza) przygotowuje się do pracy misjonarskiej pomiędzy Wizygotami. |
8/IV – 1916 J. jako obrońca metod Br. Russella umawia się z Siostrą Wilson, ażeby w Louisville, Ky., gdzie on miał mieć wykłady, podjęła pracę kolporterską. |
| 339 Julian Apostata (cesarz rzymski), z powodu, że trzej synowie Konstantyna pomordowali jego krewnych, zaczyna nienawidzieć chrześcijaństwo. |
13/IV – 1916 Brat Eddington, z powodu odsunięcia jego stronników przez głównych stronników J. Hemery’ego, zaczyna pisać gazetkę, w której wyrzeka się MSSB, będącego pod kierownictwem Br. Russella. |
| 340 Ulfilas dalej przygotowuje się do nawrócenia Wizygotów do arianizmu. |
14/IV – 1916 |
| 341 Ulfilas poświęca się na biskupa misjonarskiego dla Wizygotów, by ich nawrócić do arianizmu. |
15/IV – 1916 J. dostaje przywilej pouczenia kolporterów jak należy postępować zgodnie z metodami Br. Russella. Siostra Wilson przyjmuje kolporterską ofertę J. |
| 348 Ulfilas zaczyna pracę pomiędzy Wizygotami. |
22/IV – 1916 J. zapewnia siostrę Wilson, że Br. Russell zgodził się na jej udawanie się za J. w pracy kolporterskiej. |
| 355 Pogańscy Wizygoci gwałtownie prześladują, Ulfilasa i nawróconych przez niego chrześcijan. |
29/IV – 1916 Gwałtowne opozycje powstają w niektórych miejscowościach przeciwko udawaniu się kolporterów za J. |
| 359 Ulfilas zaczyna tłumaczenie Biblii na język gotycki, wynajdując alfabet gotycki. |
3/V – 1916 J. udziela siostrze Wilson odpowiednich instrukcji w związku z pracą kolporterską, jaką miała po raz pierwszy podjąć dla niego, po zamianowaniu jej kolporterką przez br. Russella. |
| 362 Teologowie chrześcijańscy debatują nad poglądami Juliana Apostaty, którzy o mało nie zostali pobici w debatach publicznych. |
6/V – 1916 Starsi Przybytku prowadzą dysputę nad poglądami br. Eddingtona o podręcznictwie i badaniach bereańskich i tylko o włos wygrywają przez argumenty i głosy. |
kol. 2
| 378 Pokonanie cesarza Walensa przez Gotów po ich nawróceniu do arianizmu. |
22/V – 1916 Menta Sturgeon, przewodniczący pracy pielgrzymów w Brooklynie, ponosi porażkę ze strony kolporterów J. z powodu jego mieszania się do zebrań publicznych. |
| 379 Teodozjusz, zostając cesarzem, obiera inny sposób obchodzenia się z Gotami, gdy ci usiłują zwiększyć swoją pracę nawracania pomimo cesarskiego sprzeciwu. |
23/V – 1916 Menta Sturgeon zmienia sposób obchodzenia się z kolporterami, których czynności w nawracaniu, J. usiłował zwiększyć, dodając siostrę C. White do pomocy siostrze Wilson, pomimo sprzeciwu Sturgeona. |
| 381 Sobór w Konstantynopolu ogłasza dekret o bóstwie Ducha świętego, przez co uzupełnia doktrynę trójcy |
25/V – 1916 J.F. Rutherford, trzej zarządcy brytyjscy i inni dowodzą, że trzy korporacje STB&B, MSSB i TKL zawierają w sobie współistnienie, współistotność i równość. |
Ażeby lepiej zrozumieć poprzednie szczegóły, nadmienimy jeszcze kilka dodatkowych uwag do tych zrobionych poprzednio przy wprowadzeniu równoległości Wieków Ewangelii. Kluczem do otworzenia równoległości jakie dotąd porównywaliśmy jedne z drugimi, jest myśl o odpadaniu, (1) we formie organizacji kościelnej: biskupi wyróżniają się od prezbitrów, a kler wyróżnia się od ludzi świeckich; (2) we formie doktryny, szczególnie odnośnie trójcy; i (3) we formie praktyki, szczególnie w egzekutywie. Główną formą z tych trzech jest odstępstwo, dążące do trynitaryzmu. W małej miniaturze STB&B odpowiada Ojcu, MSSB Synowi, a TKL Duchowi św. Z kilkoma wyjątkami, gdzie czyny J.F.R. równoleżą z czynami biskupa rzymskiego, a czyny, odpowiadające odstępczym czynom rozwijającym trynitaryzm, zostały wytworzone przez to, co nazwaliśmy ruchem Hemery-Sherno-Krafordzkim (od trzech nazwisk: Hemery, Shearn i Crawford), który to ruch stopniowo rozwijał teorię, że te dwie korporacje, MSSB i STB&B zawsze istniały od początku ich założenia (współwieczność Ojca z Synem), że były jedną i tą samą korporacją (współjestestwo Ojca i Syna) i że były sobie równe (równość Ojca i Syna). Taktyka działalności ruchu Hemery – Szerno – Krafordzkiego z podzieleniem Przybytku w Londynie i stosunkami tych zborów do dwóch korporacji przybrała taki zwrot, który stopniowo oznaczał, że MSSB zawsze egzystowało z STB&B, starszej z dwóch korporacji, że MSSB było istotnie taką samą korporacją jak STB&B, oraz że było równą w stanowisku, władzy i godności. Z tym poglądem Hemery się zgadzał. Ten pogląd był podstawą ich rewolucjonizmu, tak w londyńskim Betel, jak i w sprawach Przybytku. Później przyjęto te same poglądy do stosunku TKL z tymi dwoma korporacjami, pogląd jaki J.F.R. najpierw rozwinął.
Kiedy rozpoznamy, że źródłem tych rewolucyjnych czynności są ich fałszywe teorie względem pokrewieństwa tych trzech korporacji, to rozwój tych fałszywych teorii będzie łatwo zauważony, że równoleży akuratnie co do czynności i czasu z rozwojem trynitaryzmu; ponieważ różnorodny rozwój tych fałszywych teorii o pokrewieństwie tych korporacji udowodnił, że one są główną przyczyną podzielenia członków Przybytku na trzy zbory. Gdyby Hemery, Shearn i Crawford pozostali lojalnymi tej prawdzie. że STB&B jest pierwszą, osobną i wyższą korporacją od MSSB, to trzymaliby się dawnej zasady (zasady